Uzun ve terletici bir bölüm :) her paragrafa yorumlarınızı bekliyorum. Oy ve yorum ne kadar fazla olursa bölüm o kadar erken ve heyecanlı gelir :)
* * *
"Bir gün ablamla doğum günü partimi kutlarken ağabeyim ablama bir mesaj attı..."
Evie Harry'nin babasının üçüncü birlikteliğinden olan erkek kardeşinden bilgiler alırken bir yandan da not almaya çalışıyordu.
Harry'yi tam iki haftadır göremediği için bunu onunla konuşmak zordu. Oysa ki dediği dövmeyi sızlana sızlana yaptırmışken...
"İyi misin?"
Evie başını sallayarak düşüncelerinden kurtuldu. Daha sonra boğazını temizleyerek yanıtladı.
"Evet, devam et lütfen."
Elliot yutkunarak başını aşağı doğru eğdi. Gözleri dolmuştu ve bunu Evie'den gizlemeye çalışıyordu.
"Hayatımın en güzel günü en kötü güne dönüşmüştü... Ağabeyimin ablama attığı mesajda kendini asacağını ve onun cansız bedenini alması için ablamın yanına gelmesini istediği yazıyordu..."
Duyduğu şey ile Evie'nin tüyleri diken diken olmuştu. Aynı zamanda parmaklarının uçlarına kadar üşümüştü. Soğuk parmak uçlarını not aldığı deftere sürtmeye başladı.
"P-peki bunun nedeni neydi?"
Elliot kendine gelerek doğruldu. Göz yaşlarını silerek Evie'nin gözlerine baktı.
"Çok yorulduğunu... söyledi. Önceden bir kızı varmış, ona çok bağlıymış ama..."
Elliot korkmuş görünüyordu. Evie sebebinin ne olduğunu anlayamıyordu. Parmakları titriyor ve sürekli gözlerini kırpıyordu.
"Kızının annesi... bebek doğduktan sonra da ağabeyimi taciz etmeye devam etmiş..."
Duyduğu şeyler Evie'nin fazlasıyla canını yakıyordu. Artık bu mesleğin ona göre olmadığına tamamen karar vermişti. İçinde bir şeyler acı verici bir şekilde yanarken Elliot konuşmasına devam etti.
"Ablam ağabeyimin önceden ç-çok sessiz biri olduğunu söylüyor. Sık sık resim çizer ve odasının duvarlarına yapıştırıp adeta duvar kağıdı yaparmış..."
Kalbi çarpmaya devam ederken hüzünle Elliot'ın sözlerini dinledi.
"Ama yine de onunla ç-çok görüşemezmiş çünkü ağabeyimin annesi ablamın annesinden nefret ettiği için görüşmelerini engellermiş... Ağabeyim ne zaman ablamla görüşmeye çalışsa..."
Elliot çok hassas bir çocuk olduğunu göstermişti. Pembeleşen gözleri acıyla Evie'nin gözlerine baktı.
"A-arkadaşını çağırıp ağabeyimi y-yine taciz ettiriyormuş. B-bunları yaparken videoya alıp bir daha hata yaparsa bunları ona i-izletiyormuş..."
Elliot ağlamaya başladığında Evie de kendini tutamadığını fark etti. Gözlerine dolan damlalar yanaklarına akmıştı. Böyle bir psikolog olmaması gerekiyordu, Elliot'ya yardım etmek yerine onunla ağlamayı tercih ediyordu.
Bu acı anılar Evie'nin aklında birkaç soru işaretlerini getirdi. Harry bu yüzden mi insanları istemediği kişilerle birlikte olurken videolarını çekip yayımlıyordu? Bunu Harry'nin psikopatlığı olarak görürken aynısının küçük Harry'nin başına geldiğini düşünememişti. Evie bunları düşünemediği için kendinden nefret ediyordu...
"Ağabeyim b-bu yüzden ablamla hiç görüşmüyor, ne kadar ısrar etsek de..."
Elliot duraksayıp derin nefesler aldı. Kendine gelmesi gerekiyordu. Karşısındaki kadının kendi göz yaşlarına üzülmesini istemiyordu, ağabeyine üzüldüğünden habersiz...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mad ➳ H.S
FanfictionBir insan acıdan delirdiğinde diğerleri onun acısını değil, deliliğini görür.