The Campus Queen Bee

Chapter 11: Not Just An Ordinary Day

Juliane head turns automatically to her neighbors balcony. Parang may naramdaman sya na nakatingin sa kanya. She ignored the thought. Marahil ay nahihibang lang sya para akalain ang mga ganoong bagay. She find her phone and make an international call to her daddy.

"Oh, Ian? Do you have a problem?" nagaalalang tanong ng daddy nya. Sinulyapan nya ang orasan. 7 pm na pala at 7 am na sa Pilipinas. "No, I haven't. I just want to know why you need to keep an eye on me here? Why you hired those three men's to look over me? And well, God knows how much the Land Ranger will cost!" sabi nya dito na medyo may halong paninita.

"A Land Ranger? And who's three men's?" her father said bluntly. "Yes. Please dad, don't play your games. They fetched me everyday and they always assure of my comfortability and whatever I needed." sabi nya dito. "Dad, you don't need to waste your money. I'm alright. I really am." she added. Her father sighed. "He really do his promise to me." her father whispered discreetly and chuckled. "What father?" she said. "Nothing, hija. I said I need to hang up now and I'm on a rush." sabi nito sa kanya at pinatay na ang cellphone. Napailing nalang sya at humakbang papasok sa kanyang kwarto.

****

Nasanay na si Juliane na sinusundo ng Land Ranger tuwing papasok at uuwi sya. Bumaba na sya para makapasok sa iskwelahan. Pangatlong araw na nya iyon. Pinagbuksan sya ni Edward para makababa. Gaya ng inaasahan nya ay nakatingin ang karamihan ng mga istudyante sa gawi nya.

Nasa ganoong ayos sya ng biglang huminto ang isang Mercedes-Benz Black series na umiingit pa ang gulong mula sa biglaang pagkapreno. Masasabi nyang magaling at bihasa na ito sa pagmamaneobra ng sasakyan nito. Lumabas dito ang isang lalaki na sa tantsa nya ay 6 ft and 4 inches. Mukhang pamilyar sa kanya ang lalaki at di nya mawari kung saan nya ito nakita.

Nakita nya kung paano huminto ang oras sa buong campus. Di nya malaman kung saan nakatingin ang mga ito. Kung sa kanya ba o sa bagong dating. Napaka gwapo ng lalaki na nasa harap nya na nakasuot ng isang tshirt na may tatak pa ng isang sikat na bilihan ng mga damit na pinatungan pa nito ng isang leather jacket, at blue faded jeans na humapit ng bahagya sa hita nito. Showing the every muscles under his clothes. At sapatos na sigurado sya ay isang designer label at nakasalamin at bumagay dito ang buhok na may kahabaan.

Nagulat sya ng sa tapat ng kotse nito ay pumara naman ang isang  Bentley Continental GTC na sasakyan at tanaw na tanaw nya ang lalaking nakangiti sa gawi nya habang minamaniobra ang sasakyan. She looked them with an awe. Mababakas sa mukha nya ang pagkagulat at paghanga.

"Don't you want to greet us, Ms. Ayala? It's been a month. 2 months or 3?" unang basag ng lalaki sa katahimikan. It was Martin Forbes. Kung hindi sya nagkakamali ay ito nga iyon. Di nya alam kung paano sya kikilos ng tama. Tiningnan nya ang lalaki na kanina lang ay sinuyod nya ng tingin. Nakatingin ito sa mukha nya na para bang kinakabisado ang bawat anggulo nito.

Nahiya sya at nagbaba ng mga mata.

"Are you just going to stare at Brandon?" pang-aasar pa ulit ni Martin. Pumasok sa isip nya ulit ang lalaki. Naalala na nya kung saan nya nakita ito. Tiningnan nya ulit ito. In her dismay, Brandon remove his shades at kitang kita nya ang magagandang mata nito. She hold her breath for a seconds.

"Go to your classes, Juliane. You'll be late." sabi nito sa tonong parang nag-uutos at hindi nagpapaalala. Hindi sya makakilos sa ginagawa nitong pag-titig sa kanya. Alam nyang sa Boston din ito pero malaki ang Boston at hindi nya inaasahang nasa iisang lugar lang sila. "Go to your class, Martin. I'll be at my department after I accompanied her." dagdag pa nito at hinawakan sya sa kamay.

Di nya maintindihan kung bakit kailangan pang gawin iyon ni Brandon. Pero di sya nagpumiglas dahil ang init na nararamdaman nya mula sa kamay nito ay parang boltahe ng kuryente na nagdudulot ng ibang pakiramdam sa kanya. Hindi na sya nagprotesta dahil na rin sa mga taong nakatingin sa kanila habang lumalakad.

"You don't need to do this, Brandon." sabi nya dito habang naglalakad at tinutungo ang room nya. "That's okay, Juliane." yung lang ang sabi ng lalaki hanggang sa makarating sya sa room nya. Tiningnan nya ito at tanging tango lang ang isinagot nito at nagpaalala na pumasok na sya.

Pagpasok nya ay sinalubong sya ni Nicole. "Hey! What happen to ya? You look pale! Are you sick?" tanong agad nito sa kanya na inalalayan pa sya na ibaba ang mga gamit nya. "Y-Yes. I mean, No." sabi nya dito. Magsasalita pa sana ito para magtanong pero di na nito tinuloy dahil dumating na ang professor nila.

Nang matapos ang klase nila ay lumabas si Juliane at Nicole ng campus para magmerienda. Hanggang ngayon ay di sya makapaniwala na nasa iisang campus sila ni Brandon at Martin.

"Hey, I heard some students murmuring about you and Brandon. Is that true?" basag ni Nicole sa katahimikan habang hinahalo nito ang spaghetti. "Y-yes." tipid na sagot nya. "Hey, you're blushing! Are you in love? Hey girl, I just want to remind you. That Brandon is an elite notorious playboy of the campus. And take note, not just in Campus but I guess, also in the whole Boston." pagbibigay nito ng impormasyon.

"I'm not attracted to him, Nicky. I just met him before my father sent me here. His Uncle Jack is my father's business partner." sabi nya dito. "Ah, okay. I see. So that's the reason why you look pale when you step up your feet in the classroom?" pangungulit pa din nito. "Y-yes. And I really don't know how to react properly." pag amin nya sa kaibigan. "Yeah, I know how you feel. Just remember, I always here for you." sabi nito sa kanya na ramdam nya ang sensiridad. At pagkatapos ay kumain na sila.

*****

"I don't know what to say, brad!" sabi ni Martin na sumulpot sa nilalakaran ni Brandon. Papunta na sya ng building nya ng sabayan sya nito. "The brat is here!" pagbibigay impormasyon nito. "Can I have a favor, Martin?" sabi nya dito. "Woah! Sounds so serious!" biro nito sa kanya. "Yes. Can you please don't bully her? I want to see her always happy." he firmly said. "Okay, dear cousin. But I can't assure you not to take a revenge on what she did to me." Martin said in a semi-serious tone.

Tiningnan nya ng maigi ang pinsan na para bang sinusukat nya ito kung seryoso nga ito. Ngumiti lang ito at napailing sya. Hinagilap nya ang cellphone na tumutunog. There's unknown number appearing at the screen. Nagpaalam muna sya kay Martin at sinagot ito.

"Hello?" sabi nya. "Thank you for taking good care of my daughter, Mr. Maxfield." sabi ng nasa kabilang linya. Nakilala nya agad ito. Nalaman din nya na sa Uncle Jack nya nakuha nito ang number nya. "Yes, sir. I always true to my promises." sabi nya dito. "Yes, I know that. Call me Tito Jaime. I hate formalities. It makes me feel old." sabi ng matanda na halatang natutuwa. Pagkatapos ay ibinaba na nito ang cellphone at pumasok sa klase nya.