The Campus Queen Bee

Chapter 5: Leaving

Nananatiling nakatingin sa kawalan si Juliane. She woke up early that day pero wala syang balak tumayo at lumabas ng kanyang silid.

It's 4am and she remain silent and thinking how to accept her fate.

Nakaayos na ang lahat ng dadalin nya para sa pag-alis nya. Mamayang 9am ang flight nya. Hindi sya makapaniwala na aalis na sya at huling araw na nya ngayon sa Pilipinas. Nahagip ng mata nya ang cellphone nya sa gilid ng kama at wala sa loob na dinampot iyon. She dialled her grandpa's number. Naghintay sya ng matagal bago may sumagot sa kabilang linya.

"Hello, my little princess." sabi ng lolo nya sa masayang tinig. Mababakas pa rin sa tinig nito ang pagiging malakas sa kabila ng edad nito na 84. "Hi, granny. Sorry kung ngayon lang ulit ako nakatawag sayo ha." she said with a pleasing tone.

Halos isang linggo na din kasi nya hindi nakakausap ang kanyang lolo zobel at lola feliciana. Busy kasi ang kanyang lolo sa photography at ang lola naman nya ay sa pag-bre-breed ng bulaklak.

"Yeah, that's alright darling. How Are you, anyway?" the old man ask. "I'm quite well, lo. But I'm doing alright." she said. Mababakas sa tinig nya ang lungkot at bigat ng dibdib. "There must be a problem. Can I have something to do with it?" sabi nito na halatang pinalalakas ang loob nya.

"I'm leaving today. I'm going to finish my degree at Boston." she said with a suddenly sob came out from her mouth. "You know your father, Ian. No one can bend his rule even me or your lola. When he knows he's in the right side, alam mong ipaglalaban nya iyon even me or your lola will disagree." sabi nito sa malungkot na tinig.

Alam nya na ang bagay na iyon. Her father is not just  an influential man, he's a ruler too. At walang makakabali sa salita nito. "Yeah, I know that exactly granny. And I know my fate." sabi nya. "Well, you must be in ranch? I heard some animals roaring." she added bilang pag-iiba sa paksa ng usapan.

"Well, yes. Manganganak na kasi si Thunder." exited na tono ng kanyang lolo na ang tinutukoy ay ang finest Arabian stallion nila. "That's a good thing. I miss you, lo and do kiss me in lola." she said and then they both hang it up.

Maya-maya pa ay gumayak na sya.

She's wearing a black oxygen shirt and her guess jeans. She paired it with her brown leather boots. Hinayaan nyang nakalugay ang alon-alon nya na buhok and wear her shades. Tiningnan pa nya ulit anh sarili sa salamin bago sya lumabas ng kwarto.

She go down to the kitchen when Manang Rosa notice her. "Oh anak, aga mo naman gumising. Ano ang gusto mong inumin?" her yaya ask. "Kape nalang manang." sabi nya dito. Pagbalik nito galing sa kusina ay dala na nito ang kape nya.

Nakita nya ang daddy nya na lumabas ng silid nito. Dala nito sa kanang kamay ang isang case na naglalaman ng mga papeles nito at ng laptop ng ama.

"Goodmorning, dad." she said calmly. "Good morning, too. Why you're early?" her father ask while reading the latest newspaper on the table. "I want to go 'round. Breathe fresh air and say goodbye to my friends." she said with her eyes on the coffee. Ayaw nyang tingnan ang ama. Ayaw nyang umiyak sa harap nito. "If that's what you want, then go on. Anyway, ihahatid kita mamaya." her father replied. "No need, dad. I don't want to cry when I get there. And I know you'll visit me there, right?" she said. "Yes, of course. If you want, pwede kita ipahatid sa kinakapatid mo na si Martin." he said. Naalala nya ang itsura ng namutlang lalaki ng minsang takutin nya ito.

"No need, dad. Sam and Menard will do." she said at di na nya hinayaan pang humaba ang usapan nilang mag-ama. Nag-paalam na sya dito nang maubos na nya ang kape nya. Palabas na sya ng komedor ng magsalita ang daddy nya.

"Ian." he said. She turned her head back to meet her father's eyes. "I know you're mad. I just want to say that this is all I know na makakaganda para sayo. You need to act as a lady and professional when you step back at here. Ikaw lang ang inaasahan ko na papalit sakin." hee father said in a very pleasing way. "I know, dad. And I understand." she coldly said.

Nakita nya ang Harley na nakaparada sa tabi ng BMW nya. It's been a long time since she last ride the motor. Sa Uncle Fernando pa nya ang motor na ito. Ginagamit ito ng daddy nya at uncle nya nang binata pa ang mga ito. She smile lazily.

"Mang Dani, pwede ko ba makuha ang susi ng Harley. Gagamitin ko ito." sabi nya sa matandang hardinero nila. Agad naman ito tumalima. Pagbalik nito ay inabot nya ang susi. Pinatakbo nya ito ng mabilis at pumunta kila Samantha.

Makikita ang pagka-mangha sa mga mukha ng bawat madaanan nya sakay ang Harley. Everyone wants to have a Harley which worth a Million. Maya-maya pa ay lumiko sya sa isang exclusive subdivision at natanaw nya agad ang bahay nila Samantha. Pinagbuksan sya ng katulong nito sa bahay.

"Good morning Tito Gerard." sabi nya ng makita ang ama ni Sam na papasok palang sa opisina nito. "You too, hija. Just knock Sam in her room. Mauuna na ako at may kliyente ako na dapat harapin." sagot naman nito. Kinawayan pa nya ito hanggang sa tuluyang makaalis.

Nagmamadaling tinakbo ni Juliane ang hagdan. She's glad na bukas ang pinto ni Sam. She shake her friend shoulders. Nagdilat naman agad ng mata si Sam at pinagbabato sya ng unan.

"You're bully young lady! God! It's too early Juliane Ayala!" reklamo nito. She began to scream when Sam put her pointed finger on her lips to interrupt what she needs to say. "Okay. Okay! Alam ko na sasabihin mo kaya gagayak na ako at tatawagan ko si Menard." Sam added. Napangiti sya sa ginawi ng kababata.

Hindi din nagtagal at dumating na ito. Binilin nya ang Harley nya kay Sam. Ipapakuha nalang daw iyon doon ng daddy nya. Kumain muna sila ng McDonald's bago sya ihatid ng mga ito sa airport.

Natuwa sya dahil di sya iniwan ng mga kaibigan nya hanggang hindi nakikita ng mga ito na umaalis ang eroplano na sasakyan nya. Baka daw kasi magbago pa isip nya kaya hinintay ng mga ito na makaalis na muna sya.

I thank God for having crazy good friends.  She whisper.