ʚ𝙔𝙤𝙪𝙧 𝙢𝙚𝙢𝙤𝙧𝙞𝙚𝙨ɞ

🔮memory9🔮

فلش بک( وقتی جیمین۷ ساله بود)

از دید سوم شخص:

در اون زمان یک شرکت بزرگ تجاری بر اقتصاد کره حکم فرمایی میکرد...
شرکتی که از ۳ شریک تشکیل شده بود:
اقای پارک( پدر جیمین)
اقای مین( پدر یونگی و کوکی- کوکی فرزند خوندشونه به خاطر اینکه کوکی دوست داشت فامیلش جئون بمونه اونا فامیلشو عوض نکردن- تعداد کمی میدونن که یونگی و کوکی برادرن)

اقای کیم( پدر ته)

بیشتر سهام متعلق به آقای پارک بود به خاطر همین رییس کل شرکت بود.

فرزندان اونها از بچگی باهم بزرگ شده بودن.

ادامه ی فلش بک:

از دید جیمین کوشولو:

امروز تهیونگ، جین،یونگی و کوکی میومدن پیشمون.

من یونگی هیونگو از همشون بیشتر دوست دارم.

نه اینکه بقیرو دوست نداشته باشماااااا منظورم اینه که یونگی هیونگ خیلیییی با من مهربونه☺ منم خعلییی دوسش دارم.😀

زنگ در رو زدن منم با پاهای کوشولو و تپلم دویدم تا بغلشون کنم. وقتی تک تک بغلشون کردم با هم دیگه رفتیم توی اتاقم تا بازی کنیم. خونه ی ما خیلی بزرگ بود.

بعد از یه ساعت بازی کردن تهیونگ بهمون گفت که بریم قایم موشک بازی. ما هم قبول کردیم.

جیمین: بچه ها زیاد سرو صدا نکنید اخه بابام و عمو مین( بابای شوگا رو میگه) دارن توی اتاق کار، کار میکنن. البته یکم دیگه بابای تهیونگی هم میاد.(منظورش اینه که پدر تهیونگ الان توی خونه حضور نداره و بعدا میاد)

مادر من و مادر یونگی هم داشتن با هم حرف میزدن.بچه ها تا اونجایی که میتونستم ساکت و اروم به سمت سالن رفتن تا اونجا بازی کنن.

یونگی: بچه ها بیاید سنگ کاغذ قیچی بازی کنیم تا ببینیم کی باید چشم بزاره.

بازی تا اونجایی ادامه داشت که مشخص شد که تهیونگ باید چشم بزاره. اما تهیونگ اینو دوست نداشت.

تهیونگ: نههههههه. من چشم نمیزارم. اصلا و ابدا. من نمیخوام چشم بزارم.

جیمین: باشه تهیونگی اشکال نداره. من بجات چشم میزارم.

یونگی: اما اینجوری که نمیشههههه.

کوکی: هیونگ اشکال نداره. بیا بریم بازی.

من چشم گذاشتم. بچه ها رفتن قایم بشن. داشتم تا ۵۰ میشمردم که ناگهان صدای داد خدمتکار رو شنیدم که جیغ زد.

خدمتکار: آتییییییییییشششش.

به خودم اومدم که دیدم کل سالن آتیش گرفته و من دقیقا وسط آتیش هستم.

جیمین: یونگی هیونننننگگگگگ 😭 کجایییی؟؟؟؟ من میترسمممم. یکی کمکم کنههههههه....

اما هیچکی حواسش به من نبود...