Daha önce hiç tanışmayan bir kız ve bir erkek aynı evde kalabilirler mi? Arkadaş olabilirler mi? Peki bu arkadaşlık ya aşka dönüşürse? Kaybetme korkusu ve gurur bu aşkın önüne geçebilir mi? Hangisi daha zor olur? Aşkıyla yanmak mı yoksa yanarken ona...
Asla vazgeçme, asla vazgeçme Asla vazgeçme, asla vazgeçme Hayır, hayır.
♥️
instagram: @goncakirrr
Bölümle ilgili alıntıları Wattpad hesabımda paylaşıyorum: Hadadelamor90
Lütfen ekranınızı beyaz kullanınız ve oy vermeyi unutmayınız.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli Okumalar 🦋
•••••••••••••
Otobüs hareket ettiğinde Asya, gözleri dolu dolu camdan dışarısını izlemeye başladı.
Yıllardır arzuladığı hayallerine nihayet gidiyordu ama bir yanı heyecan içerisindeyken diğer yanı korku ve hüzün içerisindeydi. İlk kez evinden bu kadar uzağa gidiyordu. İlk kez yatağından, odasından, ailesinden ayrılıyordu.
İlk iki sene, yaşadığı şehirde mimarlık bölümünü okumuştu lakin istediği bilgisayar mühendisliğiydi. Çizim tekniğinin iyi olmasından dolayı mimarlığı seçmiş ama mutlu olamamıştı. İkinci senenin sonunda da yeniden üniversite sınavına girmiş ve istediği bölümü kazanmıştı.
Onu üzen ise yaşadığı şehirden kilometrelerce uzaktaki bir şehirde okuyacak olmasıydı. Tek başına mücadele edecek olması, onu biraz ürkütüyordu. Bu düşünce, bir kurt misali içini kemiriyordu.
Sonbahar yağmuru bir sicim gibi otobüsün camından süzülünce oturduğu yerde huzursuzca kıpırdandı. Şiddetli yağmur, içindeki yalnızlığını uyandırıyordu. Annesiz ve babasız oluşunu bir dalganın kıyıya çarpması gibi yüzüne çarparak hatırlatmasına sebep oluyordu.
Çok küçük yaşta annesi ile babasını kaybetmiş, o günden sonra büyükannesi ve büyükbabasıyla birlikte yaşamaya başlamıştı. Büyükbabası emekli subaydı. Her ne kadar katı ve disiplinli bir adam olsa da söz konusu Asya olunca akan sular dururdu onun için.
Büyükannesi de büyükbabasının tam aksine sıcak, güler yüzlü bir kadındı. Asya'ya anne ile babasının yokluğunu hissettirmemek için elinden geleni yapmıştı.
Ve ilk kez ayrılık vakti gelmişti. Büyükbabası ilk başta ikinci üniversite fikrine karşı çıkmış olsa da Asya'nın gerçekten istediğini görünce istemeye istemeye kabul etmek zorunda kalmıştı.
Asya, yalnızlığını hatırlatan yağmuru izlemeye devam ederken gözlerini kapattı ve yoğun duygularla içini titreten büyükannesi ile büyükbabasının otogardaki halini düşünmeye başladı.
