=. . . Bütün yazdıklarımı yaşadım ama bütün yaşadıklarımı yazamadım . . .=
Her insanın hayatın da acı olaylar olabilir asıl sorun bu değildi, asıl sorun bu acılara karşı gösterdiğin sabır ve inanç.Gökyüzü kararmış saat gece 1 geçiyordu eğlenmek ve vakit geçirmek için geldiğimiz yer bir bardı.
Barları oldum olası sevmezdim ama bu akşam en yakın arkadaşım özge için bir gecelikte olsa eğlenmek istedim ama gece benim için kötü gidiyordu.
Bara girdiğimiz andan beri yılışan ve sarkıntılık yapan erkeklerin sayısını bir yerden sonra saymamak ile birlikte müziğe kendini kaptırarak dans eden kalabalığın yoğunluğu ve müziğin son sesi bir noktadan sonra başımı ağrımaya yetmişti.
Dans eden, ortama ayak uydurmaya çalışan kalabalığın arasında sıyrılıp uzunca bir koridora girdim özge az önce üzerine döktüğü içecekten dolayı koşar adımlarla buraya doğru girdi.
Hızlı adımlar ile kızlar lavabosuna girdim burada olmasını umut ediyordum ama yoktu, hemen oradan çıkıp etrafa bakınmaya başladım yanımdan geçen bir kaç kız ve erkekler diğer odalara topluca girip çıkıyorlardı.
Koridorda birbirlerine heyecanla bir şeyler anlatan kızlar yanlarında geçip giden erkekler ile yoğundu, o sırada sağ tarafımdaki kapıdan çıkan yakasında koyduğu isimle buranın çalışanı olduğunu anladım kızı fark edince "Pardon" esmer teninin üzerine sürdüğü makyaj yüzüne ayrı bir renk katmıştı tebessüm ederek "Evet, bir şey mi istemiştiniz?" derin nefes alıp vererek "Evet bir arkadaşımı arıyorum üzerine içeçek döktüğünden buraya doğru geldi ama bulamıyorum acaba bu odalardan birine girmiş olabilir mi?" gözlerini kırpıştırarak eliyle koridorun ucunu işaret etti "Aslında şu sağ tarafta bulunan koridordaki odaların birine girmiş olabilir çünkü o odalara kıyafet ve makyaj için çoğunlukla kızlar giriyor." dedi.
"Teşekkürler" diyerek korudarun ucuna doğru ilerleyip sağ tarafafa döndüm büyük ihtimalle üzerini düzenlemek için bu odalardan birine girmiş olmalı yavaşça ilk sağımdaki sonra solumdaki kapıyı çalıp içeriye bakındım benim yaşlarındaki gençler sohbet amaçlı odalarda oturup konuşuyorlardı.
Bir kaç oda daha kontrol ettikten sonra derin nefes alarak en baştaki kapıya yöneldim burada bulunan odalara hiç birinde yoktu büyük bir umutla o oda da olmasını diliyorum.
Yavaşça kapıyı çalıp içeri girdim diğer odalardan daha büyük ve genişti odanın konum noktasında bir masa ve köşe taraflarında dizayn edilmiş üç koltuk, büyükçe bir kitaplık ve bir kaç doplık vardı.
İçeride kimse olmamasına rağmen odanın ışığı yanıktı bir süre umutsuzluk içinde bakınırken özgenin bu oda da olmamasından dolayı kapıyı hüzünle örtüm, nereye gitmiş olabilirdi ki? En iyisi biraz daha etrafa bakınmaktı yavaşça arkamı döndüm ve gözlerim irice açıldı koridorun ucunda duran daha az önce barın eğlence alanında dans ederken tanıştığım genç ve kızlara yılışan o erkek bakış açım girdi.
Şuan onu bu arada görmek hiç hoşuma gitmedi çünkü sürekli arkamdan dolaşıp beni huzursuz ediyordu eğer şimdi beni görürse yanıma gelip yine peşimde dolaşacak.
Yavaşça arkadaşıyla konuşurken kafasını çevirdiğini fark ettim, Olamaz! beni görmemeliydi, hızlıca arkamı dönüp odaya girerek kapıyı ardımdan örtüm.
Öf nerden çıktı bu!
Derin nefes alıp verdim, kimsenin bu oda da olmamasından dolayı bir beş dakika burada bekledikten sonra çıkmam en doğruduydu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜMCÜL KORUMA
ActionHayaller, dizlerde görülen ve kitaplarda okunan olduğu gibi masum tatlı bir kız onun karşısına çıkan sert yapıda bir erkek ve sonrasında değişen duygular ama bunlar sadece hayal ve kurgudan ibret olduğunu gerçek hayatla yüzleştiğin de anlarız...