Η Αποστολή...

Η Αποστολή...3α

" Είμαστε έτοιμοι.." Είπε η Σαμάνθα και έβαλε τα χέρια στις τσέπες της.

" Καταπληκτικά...Θα πάτε με το αυτοκίνητο της δουλειάς φυσικά το οποίο έχει επάνω του εφαρμογή ανίχνευσης για να ξέρουμε που βρίσκεστε..."

" Αυτό εννοείται... " Όχι ότι είχαν κι άλλο αυτοκίνητο, αλλά κουβέντα να γίνεται...

Μετά από λίγο βγήκαν έξω και οι άλλοι. Ο Έντουαρτ προχωρούσε μπροστά, ενώ πίσω ήταν ο Τζόνι ο οποίος εκείνη την στιγμή, έβαζε το ακουστικό στο αφτί.

" Όλοι έτοιμοι! " Φώναξε ο Τζόνι και προχώρησε προς την Μάρθα. " Ξεκινάμε; " Την κοίταξε και έβαλε τα χέρια του στις τσέπες του μπουφάν του.

" Ναι, πηγαίνετε στο αυτοκίνητο. Ορίστε και ο χάρτης. Ακολουθήστε τον προσεχτικά σας παρακαλώ. Τα ακουστικά σας θα ανοίγουν αυτόματα αν θέλουμε να επικοινωνήσουμε μαζί σας. Δυστυχώς δεν είχαμε μικρόφωνα έτσι δεν θα μπορούμε να σας ακούμε, για αυτό για οποιαδήποτε απορία καλέστε μας στο τηλέφωνο ! "

" Εντάξει!! ... Αγόρια φύγαμε... " Φώναξε η Σαμάνθα και προχώρησε με τον Έντουαρτ προς την πόρτα. Έριξε μια ματιά στον Τζόνι ο οποίος δεν είχε κάνει βήμα ακόμη. " Τζόνι, θες και ειδική πρόσκληση για να έρθεις; "

" Σε ένα λεπτό θα είμαι κάτω. Πηγαίνετε..." Τους έκανε νόημα με τα χέρια του και γύρισε προς την Μάρθα, φορώντας το πιο γοητευτικό ύφος που είχε..

" Είσαι σοβαρός ;;; " Σήκωσε τα φρύδια της η Σαμάνθα και τράβηξε με δύναμη την πόρτα για να ανοίξει.

" Ναι..." Τους κοίταξε και μετά τους έγνεψε ξανά για να φύγουν . Ο Έντουαρτ γέλασε και έκλεισε την πόρτα ενώ η Σαμάνθα προχωρούσε βγάζοντας καπνούς από τα αφτιά.

" Τι θες βρεε Τζόνι; Γιατί δεν πας κάτω; " Τον ρώτησε η Μάρθα, βάζοντας τα χέρια της στην μέση της.

" Τα μάτια σου να κατηγορείς..." Έκανε ένα βήμα μπροστά.

" Και γιατί παρακαλώ ; " Τα μάτια της άστραψαν και ένα μικρό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη της.

" Γιατί με ικετεύουν να μείνω! " Χάιδεψε το μάγουλο της απαλά και η Μάρθα χαμήλωσε για λίγο το βλέμμα, λες και ένιωσε άβολα. Ό,τι κι αν ήταν, μαζί με τον Τζόνι αισθανόταν περίεργα... Μετά όμως τον ξανά κοίταξε στα μάτια γεμάτη ενέργεια και πάλι.

" Πολύ αστείο! Αλλά τώρα που το σκέφτομαι, μου αρέσει που θέλουν να μείνεις." Του είπε και έκανε κι αυτή ένα βήμα μπροστά.