6 თავი

322 38 6
                                    

მაგრამ შუგამ უკვე ამოუშვა ხვრინვა... ალბათ ისიც არ გაუგია რა ვუთხარი. თვალები დავხუჭე და დავიძინე. მეორე დღეს რომ გავიღვიძე შუგა ისევ მეხუტებოდა. ვეცადე ისე ავმდგარიყავი რომ არ გაეღვიძა, მაგრამ მე ხომ ბედი არ მაქვს ჩემს საბანში გავები და იატაკს ჩავეხუტე.
- ვაიმე დედაა წამოვიკნავლე და შუგასაც გაეღვიძა
- აა რა მოხდა ბომბი აფეთქდა?  ემილი სად ხარ? 
- აქა ვარ აქაა იატაკიდან გადავძახე და რომ შემომხედა გაიცინა
- მანდ რას აკეთებ? 
- რავიცი უცებ ცივი მესიამოვნება თქვო და იატაკზე დავებერტყე
- 😂😂 კარგი ფისო ადექი
- მე შენი ფისო არ ვარ... ხო ისე გუშინდელზე მინდოდა რაღაც მეთქვა დააა...
- დიიიდუუუუ მიცვალებული ადგაა. მოგვესმა მისაღებში ყვირილი, მგონი ჰობი იყო. მე და შუგა წამოვხტით და მისაღებში გავედით
- რა იყო ჰობი კარგად ხარ? 
- ემილი შენს თავს ვფიცავარ აქ მოჩვენება იყო... და მეძახდა
- რა მოჩვენება ჰობი... მოჩვენებები არ არსებობენ. წადი ახლა და სახეზე წყალი შეისხი ცოტათი გონს მოხვალ
- ხო ასე აჯობებს... ეს უბრალოდ ცუდი სიზმარი იყო... ხო?  ჰობის სახეზე ფერი აღარ ედო
- სად გაქრა სანშაინი?  მიდი მალე და გამოფხიზლდი. ჰობი აბაზანაში შევიდა.
- რა სჭირს ამ ბიჭს?  ვკითხე შუგას
- არ ვიცი ალბათ...
- ააააა დაიყვირა ჰობიმ და  გამორბის სააბაზანოდან
- რა ხდება ახლა მაინც? 
- აუუ გეხვეწებით რა მიშველეთ... თქვენს თავს გეფიცებით იქ მოჩვენებააა და შამპუნის ეტიკეტს კითხულობს დედას ვფიცავარ. ჰობი უკვე კანკალებდა
- რეებს ბოდიალობს ეს. შუგას ნერვები მოეშალა
- ხო და კიდევ იქ რომ დავინახე თავი შევიკავე რომ გული არ წამსვლოდა, ვიფიქრე თავი რამეს არ ჩამოვარტყა თქო და ახლა აქ მაინც თავისუფლებაა და გული... ჰობის გული წაუვიდა შუგამ და მე ძლივს დავიჭირეთ და დივანზე დავსვით. ამის მერე სააბაზანოდან გამოდის თეთრ ზეწარში გახვეული ვიღაც.
- გეყოფა ბიჭო სულ გამოშტერდი?  შუგამ ზეწარი ახადა და
- ქუქიიი? 
- ვააიმეე აუუ ხო მაგრად შევაშინე ვაახ ჩემეეე. სიცილისგან იატაკზე ხოხავდა.
- ამისთვის ერთ დღეს შურს ვიძიებ ვუთხარი ქუქის და მკვლელი ღიმილი ვაჩუქე. ამ დროს კარზე ზარის ხმა გაისმა, კარები გავაღე და
- აქა მშვიდობაა... შემოვდი ფეხი დაგეცათ მეხი, მეორე ფეხი მეორე მეხი... და კანფეტები შემოყარა... თვითონ კი ეშმაკისეულს გავდა
- აია სოფიას გეფიცებით ეს ვინ ჩემი კინკილაისა არის?  შეიცხადა ქუქიმ
- ეე შენ ჩემი სახელი საიდან იცი? 
- ბაია შე გველო არ უნდა გეთქვა რომ მოდიოდი? 
- ან საერთოდ ვის გაუგია სახლში წყევლა?  იკითხა შუგამ
- ეს რა არის ახლა მაინც დაქალთან მოვედი და მეტი აღარ ვთქვი თორემ ვიღაცას გრძნეული ვეგონებოდი... ბაია გადამეხვია და სახლში შემოვიდა.
- რა ხდება აქ?  ჩამოცვივდნენ ბიჭები
- გაიზ ლეთ მი ინთროდიუს მაი ევრისინგ, ევილ... ანდ მაი გარყვნილრმ სისთერლმ აია სოფიალერმ.
- აჰამ ახლა გადაგვითარგმნე რა თქვი... მითხრა ჯინმა
- რა ვერ გაიგეთ ეს არის აია სოფია, მაგრამ შეგიძლიათ ბაია დაუძახოთ გეიგეთ?  რომ დაგიღიათ პირი სიცხეში მყოფი ინდაურებივით... ამ დროს შევნიშნე თაე როგორ უყურებდა ბაიას.
- ჰეი შენა... მივმართე თაეს
- ჰა მე?  რა იყო
- რას მიშტერებიხარ ერთ ადგილს და ამოგვარდნია ეგ თვალები გაწყვეტილი ბაყაყივით...
ჯინმა შემოგვყვირა
- საჭმელი მზადაა
- ოე რას დაგვჩხავი ამ დილას გასკდა ყურის ბარაბანი... შეშჩივლა ბელამ
- აბა ისე არ ესმით და.. ჯონქუქის გარდა ყველა მაგიდასთან დავსხედით, ჰობიც გონს მოვიდა.
- ჰობი ნუ ბრაზობ ამის გამო შურს ვიძიებ... ჩემი სანშაინი მოდი დაჯექი და ტყვლიპე საჭმელი. ჰობი მოვიდა და ყველა ჯონქუქის გარდა საჭმელს ვჭამდით. პირველი მე დავამთავრე ჭამა და წყლით სავსე ჭიქით წავედი ქუქისკენ, რომელსაც მდივანზე ჩასძინებოდა და პლედში იყო გახვეული
- ემილი რას აკეთებ?  ჩუმად მკითხა შუგამ
- ჩჩ ნახეთ. ქუქის წყალი ერთ ადგილზე გადავასხი და არც კი განძრეულა, თან ისე გავაკეთე ვითომ ჩაიფსა.
- აუ პოპკორნი უნდა მოვამზადო თქვა ბაიამ და საქმეს შეუდგა. ჩვენ ყველამ ფილმის საყურებლად გადავინაცვლეთ მისაღებში და ქუქისაც გაეღვიძა.
- აუუ რა გემრიელად მეძინა... გაიზმორა და უცებ გაჩერდა. ჯიმინი ჩუმად ვიდეოს იღებდა.
ქუქიმ ოდნავ და ფრთხილად მოიშორა პლედი და იმ ადგილს დააკვირდა სადაც სველი ჰქონდა. შემდეგ ნერწყვი ძლივს გადაყლაპა და მიმოეიხედა.
- ქუქი ჩაიწიე ვერ ვეტევით ხომ ხედავ უთხრა ბაიამ და ქუქის სახეზე ფერი აღარ ედო.
- გაიწიეო გითხრეს ბიჯოო თქვა შუგამაც
- კაი ხო მაიცათ...
- ქუქი ხომ კარგად ხარ?  ვკითხე ვითომ ნერვიულად
- აა..ხო ისა კი... ამაზე კარგადაც ვყოფილვარ... ქუქის უფრო დაეტყო მკვდრის ფერი.
- ვაიმე ადექი რაა თუ არ გინდა ფილმის ყურება ჩვენ მაინც გვაცადე... შეუბღვირა შუგამ და ქუქი წამოხტა პლედიანად, მაგრამ მე რისი ემილი ვერ ეს რომ არ ვქნა... ქუქის პლედს ფეხი დავაბიჯე და ქუქიმ რომ გაიარა პლედი მოშორდა. ყველამ ქუქის ერთი ადგილისკენ დავიწყეთ ყურება, შემდეგ მას შევხედეთ და სახეზე ფერი არ ედო. შუგამ დივანს გახედა
- ქუქი შენ რა ჩაიფსი?  იკითხა თუ არა ყველამ სიცილი ავტეხეთ, მიწაზე ვხოხავდით.
- ხო რა იყო არასდროს ჩაგიფსამთ?  ამან უფრო გაგვაცინა და ლამის მოვკვდი.
- კაი ხოო ნუ ჩამოუშვი ყურები, შენ არ ჩაგიფსამს, უთხრა შუგამ
- როგორ თუ მე არ ჩამიფსამს... აბა თქვენ ჩამიფსით. ამაზე მე და ბაიამ კაკანი მოვრთეთ.
- კაი ხოო გეღადავეთ ემილიმ წყალი დაგასხა... ჰობი ძლივს იკავებდა თავის ჭიხვინს.
- აუ მოდით რა ლუდი დავლიოთ
- ლუდი ფაფუ თქვა თაემ
- კარგით მე წავალ მოსატანად, ვთქვი და შუგამ შემაჩერა
- მოიცა მეც მოვდივარ. მე და შუგა გარეთ გავედით, სახლს საკმაოდ მოშორებულები ვიყავით, მაღაზიამდე ცოტა გვაკლდა რომ მივსულიყავით, მაგრამ უეცრად გონება დავკარგე.
ფიფოლ იმედია მოგეწონათ მე მაგალითად გადავბჟირდი 😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂 დაავოუთეთ და დააკომენტარეთ 🙏🙏

DONT LEAVE ME Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon