DONT LEAVE ME

17 თავი

- კაით ახლა გეყოფათ და ეს ბალღი რაფერ დავაწყნაროთ, თქვა შუგამ და ბავშვი მხრებზე მოისვა.
- რაფერ და მოი აქანე. შუგა ბავშვიანად ოთახში შევიყვანე და ლოგინზე დავაწვინე.
- აბა რა მოიფიქრე. ბავშვი აფრთხილებდა და შუგა ძლივს აკავებდა.
- მოდი აქააა, ბავშვს ვეცი და დავიჭირე.
- არ მინდა არაა ალმინდა. აჭყვიტინდა მარა რა აჭყვიტინდა აი პატარა გოჭს რომ დაიჭერ და რომ ჭყვიტინებს ისე.
- გაჩერდი ახლა მე შენ მოგიყვები წითელქუდას ზღაპარს
- ბრავო ამაზე მეტი ვერაფერი მოიფიქრე?  მასე მეც დამეძინება
- შენ ჩუ... მოკლედ
დაბოდიალობდა მარტო ტყეში წითელქუდა, კაი მაგი ბალღია და შტერია მარა დედამისი რამ გადარია მარტო რომ უშვებს ბაღანას ტყეში, ბებიაშენს საჭმელი წუუღეო, ამ დროს შუგას გავხედე თვალები ეხუჭებოდა
- ხოოო დაა შემოხვდა მგელიი, მოატყუა ასე წადი იქინე მოკლე გზააო, გოუშვა შორი გზით ამ გათახსირებულმა და თვითონ კი მოკლე გზით წეეთრია, შეყრანწა ბებია, მერე დეელოდა წითელქუდას და ისიც გადაყლაპა ანაკონდასავით მაგას მოესპოს გამჩენი.. ხოო და მერე მავიდა მონადირე შუგაი და მომკლა მე ამეიყვანა ბაია და იონა და გადაარჩინა, აა ბალღო ასე უკუღმართადაა მოწყობილი ცხოვრება, ამფერ შტერებს ბედი წყალობს და ვინცა ღირსია სიცოცხლის ეგი კია მიწაში. ბავშვი გამოვაშტერე ისეთი სახით მიყურებდა
- ვაი ბიძიაა, მითხრა და წამოდგა. ამ დროს ბალღის დედაც მოვიდა.
- სადანა დეიკარგე ამდენ ხანს ჩემი ბაბუ გავათხოვე. ტიტუ ეგი რა თქვა
- რას ამბობ დედა რაფერ ლაპარაკობ
- ისა არაფერია ალბათ სადღაც ყური მოკრა, ნუ ჩვენთან არა რათქმაუნდა აბა ბავშვთან ასეთ რამეს რაფერ ვიტყოდით
- თქვენ კი კულტურული ხალხი ხართ. თქვა ბავშვის დედამ და გაიღიმა, შემდეგ კი წავიდა
- კეეეე მაგარი კულტურა გაგვაჩნია
- ჭამე ჩახეთქე დაღეჭე ორბიტი. თქვა ბაიამ და კევის ცოხნა დაიწყო.
- ნელა შვილო ყბა არ გამარტყა უთხრა თაემ და გვერდით გადგა
- ყბასაც გაგარტყამ და ამოგაღმუილებ მაგ ენას გეიგე შენა ამ დროს იონა ჩამოდის
- ემილი დაო ხომ იცი როგორ მიყვარხარ, შენს გამო დედამიწასაც დავთმობდი
- რა გინდა. ამ დროს კარგად დავაკვირდი და ჩემი ახალი შარვალი აცვია.
- აბა ეხლა დროზე გაიხადე ჩემი შარვალი, ჯერ მე არ მცმია და შენ რა პონტში უნდა ჩაიცვა ვერ გავიგე
- ემილი გთხოოვ დღეს ქუქიმ პაემანზე დამპატიჟა გეხვეწები
- გაიხდი ეხლა თუ გაგაძრო ტყავიანად.
- ოო კარგი მაშინ შენს სავარცხელს ვიხმარ
- კარგი კარგი ვახ. ჩემს ოთახში შევედით და იონას სავარცხელი მივეცი
- მადლობა დაო საუკეთესო ხარ.
ამ დროს თმების დავარცხნა დაიწყო და რომ მორჩა, თავისი თმიანი სავარცხელი სარკესთან დამიდო
- ვაიმეე სავარცხელზე თმას კიდევ ერთხელ დატოვებ, გადაგპარსავ და შენი თმისგან მეზობლის კრუხებს გავუკეთებ ბუდეს. იონა შეშინდა და ოთახიდან გავარდა.
- ეე მასე უნდა ახლა მაგას. თქვა ბაიამ და ისიც გავიდა მისაღებში მეც მივყევი.
- ჰეი რა ხდება დაეყარენით აქ თქვა ჯინმა და მონის და თაეს შეჩერება სცადა.
- დაანებე თავი დაუხოციათ ერთმანეთი. ვუთხარი და კარებისკენ გავიხედე, იონა ფეხსაცმელს იცვამდა, მაგრამ დანარჩენები სულ გადმოეყარა.
- ეპეე მიუჩენ ამ ფეხსაცმელს ადგილს თუ შეგაუღლო ნაფტალინთან, ჩაგაგდო ლოგინში და იქვე გაგატარებინო თაფლობის თქვე, შევბღავლე და იონამ გარეთ გაქცევა მოასწრო.
- სად წავიდნენ ქუქი და იონა?  იკითხა ჯინმა, ბაია თქმას აპირებდა მაგრამ მე ვთხლიშე პირში
- რას აკეთებ ქალო მეტკინა.
- ზოგიერთ ადამიანს პირი აქვს როგორც ჟიგულის კარი, სანამ არ გლიჯავ არ დაიკეტება. ავტეხე სიცილი და ჩემი ოთახისკენ გავიქეცი და ბაიას გავასწარი
- გააღე კარი შე სასიკვდილე, შენ ამოგიღი კოდალამ ნერვის ძარღვი.
( იონა) 
- უჰ ძლივს გამპვექეცი ამ ეშმაკისეულს ახლა მხოლოდ მე და ჯონქუქი დავრჩებით ხელს ვერავინ შეგვიშლის. ამ დროს უკვე პარკში ვიყავი შესული და დავინახე ქუქი ყვავილებით ხელში, გავიღიმე და მისკენ წავედი.
- გამარჯობა
- გამარჯობა.... ეს ყვავილები შენ. მითხრა და ბაჭიასავით გაიღიმა. უთენგენათალე...
- მადლობა, ვუთხარი და გავუღიმე. იქვე სკამზე ჩამოვჯექით, უხერხული სიჩუმე ჩამოწვა.
- იონა შენზე არაფერი ვიცი თითქმის და მომიყევი შენს შესახებ.
- მეე.... ხო ისა მოკლედ იმ ალქაჯებს არ ვგავარ, ერთი საცოდავი გოგო ვარ რომელსაც არ გაამართლა და ღმერთმა გამწირა.
- მასე რატომ ამბობ?  აგერ არ გყავართ მეგობრები?  კარგი ნუ დამასედე მომიყევი რას აკეთებ თავისუფალ დროს
- რას და ვჭამ
- და როცა არ ჭამ
- მშია. მხიარულად ვპასუხობ და მასაც ეცინება
- ისე იცი მართალი ხარ გოგო უნდა იყოს ცოტა ფუმფულა თორემ ძვლებს ძაღლიც ეთამაშება.
ამაზე ორივემ ერთად გადავიხარხარეთ, ყველა ჩვენ გვიყურებდა.
- იცი გუშინ ხელფასი ჩამერიცხა, დღეს მთელი ხელფასით ვიყიდე შარვალი ქურთუკი და მაისური. ხვალ მშიერი მოვკვდები, მაგრამ რაც მთავარია ლამაზად ჩაცმული. ისევ განაგრძობს ქუქი
- მასე რატომ ამბობ ღმერთმა დიდხანს გაცოცხლოს სულელო. ისევ ორივემ გავიცინეთ.
- იცი გუშინ საერთოდ არ მძინებია.
- ჰაჰ გაეღიმა... ამბობენ ღამე თუ ვერ იძინებ ვიღაცას ესიზმრებიო
- მოიცა შენ გესიზმრებოდი? 
- შეიძლება ასეც ითქვას. ის იღიმის
- დაა რა დაგესიზმრა?  ის ჩემსკემ ახლოს მოიწევს და ჩერდება შემდეგ მიყურებს დაჟინებით და უხერხულად ვგრძნობ თავს
- ჯონქუქ ასე რატომ მიყურებ?  ჩემი კოცნა გინდა?  ფუი ეს რა ვკითხე დებილო დებილო.
- არა კომბლე ვარ და კბილებში ჩიჩიას გიმოწმებ. გაიცინა და ჩემს ტუჩებს დაეწაფა, მეც ავყევი, მაგრამ მალევე შეწყდა ჩვენი კოცნა რადგან...
ოპააა ესეც ახალი თავი იმედია კარგად გაცინეთ, მადლობა რომ კითხულობთ 😘 შემდეგს ალბათ ხვალ დავდებ კომენტარები არ დაიშუროთ 😂😂😂 დაავოუთეთ