13 თავი

231 30 0
                                    

- უკაცრავად თქვენ ხართ ბატონი მინ იუნგის მეგობრები? 
- დიახ ერთდროულად ვთქვით
- პაციენტის მდგომარეობა სტაბილურია მას საფრთხე აღარ ემუქრება.
- ექიმო რა საფრთხეზე საუბრობთ? 
- როგორც ჩანს იუნგის სხეულში ნარკოტიკის დიდი დოზა აღმოჩნდა, რაც მისმა ორგანიზმმა ვეღარ გაუძლო. კიდევ კარგი დროზე მოასწარით მოყვანა. ექიმი წავიდა.
- ეს შენ გაუკეთე არაა?  რომ მივბრუნდი ოლი უკვე იქ აღარ იყო.
- გაიქცა ამის...
- შეგიძლიათ პაციენტი ინახულოთ. თქვა ექთანმა და პალატაში შევედით.
- შუგა თავს როგორ გრძნობ?  ვკითხე მაგრამ არც კი შემომხედა. თვალი ამარიდა.
- ჰეი შუგა გამოჯანმრთელებას გისურვებ, თქვა თაემ და ბაიასთან ერთად ოთახიდან გავიდა, სხვებიც გავიდნენ.
- ემილი რა მოხდა?  აქ რატომ ვარ? 
- შენ ნარკოტიკის ზეგავლენის ქვეშ იყავი.
- ნარკოტიკის?  საიდან?  მე არც დალევა მიყვარს და ჯანსაღ ცხოვრებას ვეწევი. ხო მართლა ოლი სადაა? 
- მან გაგიკეთა ეს.... ის და მამაშენი ერთად არიან, ისინი შენს მოკვლას ცდილობდნენ.
- ემილი დაუფიქრდი რას ამბობ ოლი ამას არ იზამდა. შუგა ბრაზდებოდა,
- ჩემი თუ არ გჯერა ეს ვიდეო ნახე. შუგას ვიდეო ვანახე და კიდევ უფრო გაბრაზდა.
- ესეიგი მან მე მომატყუა? ეს როგორ გამიკეთა, თავიდან შუგა თითქოს იცინოდა, მაგრამ შემდეგ ტირილი დაიწყო. - მან ეს როგორ გაბედა?  და მე სულელმა და ბლეყვერტიემ მის მახეში გავები, მან თავი შემაყვარა რომ შემდეგ მოვეკალი? 
- შუგა დამშვიდდი
- ემილი გთხოვ მაპატიე, ჩემი ბრალია... გთხოვ შენ მაინც ნუ დამტოვებ... ხომ არ წახვალ? 
- შუგააა გეყოფა ზლუქუნი და დოზანა. მე არსად არ ვაპირებ წასვლას... და არც მიგატოვებ იმიტომ რომ მიყვარხარ. შუგას გადავეხვიე და დავამშვიდე. მერე შუგა გაწერეს პალატიდან გამოვედით მაგრამ არავინ დაგვხვდა, მერე თაე მოვიდა.
- სად ხარ ამდენი ხანი?  ხომ გითხარი შუგა გამოწერეს მეთქი? 
- ემილი ძლივს მოვასწარი ქუქი წავიყვანე და მერე აქ მოვედი
- სად წაიყვანე? 
- ვიღაც გოგოს უნდა შეხვდეს, მგონი იონა ქვია.
- იონა?  ვაიმეე არაა ჩემი საბრალო დეიდაშვილი.
- მოიცა იცნობ?
- ხოო აბა
- არ წავიდეთ დავიღალე ჯო დევღალეეე, დაიწკმუილა შუგამ და წავედით. სახლში რომ მივედით ქუქი უკვე მოსული იყო
- აბა როგორ ჩაიარა გოგოსთან შეხვედრა? 
- ამმმ მშვენივრად.
- კარგი ვნახავ ჩავიბურტყუნე
- რა თქვი?
- არაფერი კაცო კარგია თქო ვაახ... ამ დროს იონამ მომწერა
-მილი სად ხარ უნდა გელაპარაკო, თან სასწრაფოდ
- ამ კაი მისამართს მოგწერ და მოდი.
იუნას მისამართი მივწერე და 15 წუთში უკვე მოვიდა.
- იონა როგორ მომენატრე, შემოდი. მისაღებში შევიყვანე, მადლობა ღმერთს ქუქი თავის ოთახში იყო.
- გოგო იცი დღეს ვიღაც ბიჭს შევხვდი, ძალიან სიმპატიური იყო და ბაჭიასავით იღიმოდა, მაგრამ ცანცარაა
- ვაუ ეგ საიდან დაასკვენი?
- საიდან და ტყავის შარვალი მეცვა რაა. ამ დროს შევნიშნე ქუქი რომელიც ჩვენს საუბარს ისმენდა და მთხოვა რომ არ შემემჩნია.
- მერე გოგო გააგრძელე
- რა მერე თან ფეხები არ მქონდა გაპარსული და შარვლის გარეთ თითქმის ჩანდა რაა. ამაზე სიცილი ამიტყდა.
- რას დამცინი ჩემი მუშაობის გრაფიკი ხომ იცი არააააა ძლივს ვასწრებ. ისეთი გრაფიკი მაქვს იმ ბიჭს ერთი ნახვით თუ შევუყვარდები თორემ მეორედ შეიძლება ვერც მნახოს.
- კაი გააგრძელე.
- ხო და ეს ბიჭი ჩემს შარვალს აკვირდებოდა. მერე მკითხა ეს შარვალი ნაღდი ტყავიაო? 
მე ვუპასუხე არ ვიცი მეთქი ხოო და მოდი შევამოწმოთო, თუ ცეცხლი წაეკიდა ნაღდი არააო. ხო და სანთებელა ამოიღო და მთელი ერთი საათი დამსდევდა.
ამაზე კარგად გადავფიჩინდი, გადავყირავდი, დავიხვრჩვი.
- და რა ჰქვია? 
- ჯონქუქი ო და რავიცი მე.
- ვინმე მეძახდა?  იკითხა ქუქიმ და იონას ისე შეეშინდა ახტა. მერე ქუქის დანახვაზე ფერი დაკარგა და ბოლოს გაწითლდა.
- ამ ქუქი ეს ის გოგოა?  რომ თქვი შევხვდიო? 
- ხო ემილი ეგაა. ქუქის გაეღიმა და იონას მიუახლოვდა
- ნუ გეშინია ეს ამბავი მხოლოდ მე შენ და ემილის გვეცოდინება. იონას სახეზე ფერის ნატამალი არ ეტყობოდა.
- მმ..ე უნდა წავიდე.
- წამოდი გაგაცილებ. იონას სახეზე მოხვალ შენ ჩემთან და გადაგაშენებ დედაბუდიანად ის გამომეტყველება ჰქონდა. იონა წავიდა და კარები მოვხურე. მისაღებში ქუქი შემეჩეხა
- ემილი ვინაა ის გოგო შენთვის? 
- დეიდაშვილია... ხო ისე რატომ გააწვალე გოგო ჰა
- ვითომ არ იცოდე როგორი ვარ რაა
- ხო და თუ არ გამოსწორდები დარჩები შინაბერა დედაკაცივით მარტო გაიგე? 
- ოო კაი რაა
- მისმინე ახლავე დაურეკავ იონას და ბოდიშს მოუხდი
- ჰაჰ მეტი საქმე არ მაქვს
- კარგი მაშინ არ გეტყვი სად დამალეს ბიჭებმა შენი ვიდეოთამაშები.
- აუუუ კაი რააა მითხარი
- ჯერ მოუბოდიშე და მერე. მე შუგასთან შევედი ოთახში და ეძინა. ცოტა ხანში ბიჭებიც მოვიდნენ და ბაიაც მათთან ერთად იყო.
- აი და რარიგ გიხდებაა დაიწყო ყროყინი თაემ
- ეს რა მთვრალია? 
- ხო კიბის ქვეშ ვიპოვე, ძლივს წამოვიყვანე. როგორც ნიკო ფიროსმანი იტანჯებოდა მეც ისე უნდა დავიტანჯოო და კედელზე რაღაცაებს ჯღაბნიდა.
- ვააა 😂😂😂
- არა არა მოვიტაცებ ცხრა მთას გადავატარებ დაიღრიალა თაემ
- შენ არ დაგიდგა ძეგლი სტალინმა,  შენი კუბო ვჭედე მე, შენ არ ჩაგებარებინოს სამოთხის გამოცდა... ბაია ლანძღავდა და თან კიბეზე თაე აჰყავდა.
- აყვავდება როცა ნუში ჩამიკარი ისევ გულშიი ყროყინებს თაე
- შენ გაგიხმეს ეგ ენა ეს მოზვინული.
- ბაია ნუ წყევლი მაგას შენ უფრო უარეს დღეში იყავი შე ყვავის ბუდიდან გადმოვარდნილო ბახალო. შევძახე და შუგას მივაკითხე, ოთახში შევედი მაგრამ....
ხალხობავ მაინტერესებს ჩემი ფიკებიდან რომელი იყო თქვენთვის ფავორიტი არ მოგერიდოთ 😂😂😘


DONT LEAVE ME Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang