გონს როდესაც მოვედი, იქაურობა დავათვალიერე და შუგას მოვკარი თვალი. ორივე დაბმულები ვიყავით სკამებზე.
- შ...შუგა. დავუძახე თუ არა გონს მოვიდა და შემომხედა
- ემილი ხომ კარგად ხარ?
- შუგა მეშინია...
- ნუ გეშინია მე შენთან ვარ. მართალია ის ჩემგან მოშორებით იჯდა, მაგრამ როგორღაც მოახერხა და ჩემამდე მოსვლა სცადა.
- ოო გაუღვიძიათ, ბოს შეჰყივლა ერთმა და ამ დროს ვიღაც კაცი შემოვიდა.
- აქა მშვიდობაა... როგორ გეძინათ?
- ვინ ხარ და რა გინდათ ჩვენგან. შებღავლა შუგამ
- ოჰ ჩემი ხასიათი გამოგყოლია
- ვინ ხარ თქო არ გესმის? კითხვა ახლა მე გავუმეორე
- ოჰჰო რძალიც ასეთი უნდა ისე წინასთან შედარებით ეს უფრო კარგია.... პირდაპირია თან არც ეშინია და თავის თავში თავდაჯერებულია.
- ვინ ხარ შენი ჯიში და ჯილაგი ამოწყდეს ერთ დღეს გვიპასუხე სანამ ჩაგდე კუბოში და დაგაყარე ეგ მეხივით მიწა გულზე. შევუღრიალე და სახეში ლაწანიც მივიღე
- ემილის ხელი გაუშვი შე ნაბიჭვარო
- ემილი? ჰაჰ რა ლამაზი სახელი გქონია, წინა გოგოს სახელიც ო ზე იწყებოდა შენ რა გოგოებს ხმოვანი ასოების მიხედვით ირჩევ? მოიცა რა ერქვა? აა ხო გამახსენდა ოლივია. ეს ხომ იმ გოგოს სახელია რომელიც შუგას
- შენ მოკალი.... ის შენ მოკალი არა შე ნაბიჭვარო ამას არ შეგარჩენ. შუგა უკვე ცოფებს ყრიდა
- ემილი ნუთუ შენ მაინც არ გეცნობი?
- მე საჩემის კინკილაისიდან უნდა მახსოვდე? მას კარგად რომ დავაკვირდი ვიცანი და თვალები გამიფართოვდა
- შ..შენ
- ოჰჰ როგორც იქნა მიცანი
- ემილი ვინ არის ეს შობელკატაი?
- მან დედაჩემი მოკლა... ამდროს ცრემლებმა უმისამართოდ დაიწყო წამოსვლა
- ვაუ ასე მახსოვრობა გაქვს?
- შენ დედა მომიკალი... როგორ შეგეძლო... ეს რატომ გააკეთე ვღრიალებდი ბოლო ხმაზე.
- დედაშენმა ეს დაიმსახურა და სხვათაშორის შუგას დედამაც განუტევა სული... ამ დროს შუგას გავხედე და ყველანაირი ემოცია ერთად ჰქონდა თავმოყრილი
- შენ რა ადამიანი ხარ მიპასუხე. სანამ ეს დიალოგი მიდიოდა ვცდილობდი ხელები გამეხსნა, შუგას რომ დავხედე მას დანა ეჭირა და ხელს იხსნიდა, მაგრამ სულ სისხლიანი ჰქონდა ხელები.
- მე მამაშენი ვარ სირიული მკვლელი...
- სირიული მკვლელის რა გითხრა მაგრამ სირი ნამდვილად ხარ. შუგამ ჩემს სიტყვებზე გაეცინა
- აუ რა მიგასვეს...
- შენ ეი იცი მე რა მინდა შენი სხეულის თითოეული დეტალის შესწავლა. ამ დროს მე და შუგას ხელები გახსნილი გვქონდა, მაგრამ არ შევიმჩნიეთ
- და მე იცი რა მინდა?
- რა მინდაო რაო?
- რა და ჩემი მარჯვენა ფეხის კიდური რომ მოხვდეს შენი კუდუსუნის ძვლის ოდნავ ქვემოთ
- უკაცრავად სად?
- ფეხებ შუა. მე ფეხი ზუსტად მის სიმდიდრეზე დავუმიზნე და გავუქანე მან კი დაიწკმუილა. მე და შუგამ დრო ვიხელთეთ და გავიქეცით. მთელი სისწრაფით გავრბოდით და სადღაც უღრან ტყეში შევიჭერით. ძალიან ბნელოდა და როდესაც შევნიშნეთ რომ არავინ მოგვსდევდა შევჩერდით. მთვარის შუქი ირგვლივ ყველაფერს ანათებდა.
- შუგა შენი ხელები... ის
- ნუ ღელავ მე კარგად ვიქნები, შენ... კარგად ხარ?
- კი კი კარგად ვარ. ძლივს ვსუნთქავდი.
- წამოდი წავიდეთ... ღმერთო ასე ძალიან რატომ ცივა... ამ დროს მგლების ყმუილის ხმა მოგვესმა
- შუგა გთხოვ აქ ვიყოთ მეშინია...
- კარგი მოდი ცოტა მოშორებით წავიდეთ და თავი რამეს შევაფაროთ. შუგამ ხელი მომკიდა და სადღაც ძველ ქოხში შევედით.
- შუგა შენი ხელები სისხლიანია... მე მაისურის ქვედა მხარე დაუფიქრებლად გამოვიგლიჯე და შუგას ხელების შეხვევა დავიწყე.
- ემილი რას აკეთებ... არ გინდა
- შენ თავი რამეს ხომ არ მიარტყი რომ მოვრბოდით? ვერ ხარ ხო იცი სისხლისგან იცლები...
- მერე რა შენ ხომ ჩემს გვერდით ხარ რაც მთავარია. ჩემო შოკოლადის ტორტო
- ჩემო კაკლის მურაბა
- ჩემო მარმელადო
- თეფში და ჩანგალი ხომ არ მოგიტანოთ რომ ერთმანეთი დაჭამოთ? არსაიდან გაისმა შეკითხვა და მე და შუგა შევხტით
- შეყვარებულები ხართ?
- არა
- კი
- აჰამ გასაგებია... ის თუ იცით სად ხართ? ვიღაც მოხუცმა ქალმა შუქი მოგვანათა, ისე თითქოს დავითხვაზე ვიყავით.
- ჩვენ მგლების ყმუილი გავიგეთ და ეს ქოხი შევნიშნეთ... გთხოვთ დავრჩებით მას ხელები საშინლად სტკივა. ლეკვის თვალებით შევხედე მოხუცს და უარი ვერ მითხრა
- მე წავალ თქვენ კი ხვალ რომ მოვალ არ დამხვდეთ
- დიდი მადლობა... ხო კიდევ არ გინახივართ არ მინახიხართ. მოხუცმა თავი დამიკრა და ქოხიდან გავიდა.
- შუგა ნუ მაშინებ მართლა კარგად ხარ?
- მცივა... ჩამეხუტე
- რ..რა? არა მე არ
- გთხოოოვ მე შენ ხომ მიყვარხარ...
- კარგი მოდი აქა ჩაგეხუტო შენ გასაწყვეტელო. შუგას ჩავეხუტე და ისე ვიყავით ათი წუთი
- უკეთესია?
- ხო მაგრამ... შენ?
- რა მე
- შენ ვინ უნდა გაგათბოს? შუგამ რბილი ადგილი მოძებნა და მანდ მიმიყვანა.
- შუგა რას აკეთებ?
- ვწვები და თან ერთმანეთს გავათბობთ. შუგა წამოწვა და მეც მასთან ერთად დავწექი
- შუგა?
- მმმ
- მიყვარხარ
- მართლა?
- ხოო
- მაშინ დამიმტკიცე...
- ჯერ შენ და მერე მე
- კარგი ოღონდ მერე არ მეჩხუბო
- კარგი. შუგამ ტუჩებში მაკოცა... ის ისე ვნებიანად მკოცნიდა რომ თავი ვეღარ შევიკავე და კოცნაში მეც ავყევი. ისე გავერთე რომ ვერც კი მივხვდი შუგას ხელები როგორ ვატკინე
- შუგა ბოდიში არ მინდოდა
- რა ცოდვებს ინანიებ მამა მიქაელი კი არ ვარ, მოდი ახლა დავიძინოთ თან გავიყინე. მე და შუგა ერთმანეთს ვეხუტებოდით. შუგას თავი ჩემს კისერში ჰქონდა ჩარგული და მის ცხელ სუნთქვას ვგრძნობდი,
- ემილი?
- ხომ
- არ დამტოვო.... გთხოვ
- ჩემი სულელი მე არ დაგტოვებ სანამ შენ არ მოისურვებ ამას
- ეს დღე არასდროს დადგება რადგან მე არასდროს მოგცემ იმის ნებას რომ ჩემგან წახვიდე და დამტოვო.
ხალხობავ იმედია კაი იყო ეს ერთი დღეა არ ფიკზე მუზა მაწვება... არადა სხვა ფიკებიც უნდა დავწერო.... აუუუ რამდენი საქმეა წავალ წამოვწვები 😂😂😂
ESTÁS LEYENDO
DONT LEAVE ME
Aventuraგოგონა სახელად ემილი, გაიცნობს ბიჭს. მათ რამდენიმე რამ აქვთ საერთო. ისინი ერთმანეთს გაუგებენ, მაგრამ მშობლების გადაწყვეტილებით მათ ერთად ყოფნა არ უწერიათ. ვნახოთ რა თავგადასავლებს გვიმზადებს ეს ორი გვრიტი 😊😊
