BARAKO SERIES: #6 You and Me (Noah Dela Costa Story)

Chapter 10

HEAVEN

HALOS ilang araw ko ng iniisip kung ano na nangyari kay Noah. Hindi naman nagbigay ng balita ang nasa kampo. Confidential daw kasi.

Ilang araw na din akong walang tigil sa pag-iyak. Maisip ko lang na ang tama ni Noah ay sa puso hindi ko maiwasang mag-isip na delikaso iyon.

"Heaven, may balita ako. Buti kakilalako iyong asawa ng isang sundalo. Naikwento niya sa akin ang nangyari kay Cmdr Noah. Inilipat siya sa Zamboanga Medical Hospital dahil malala ang tama nito sa puso." napaupo ako dahil nanghina ako sa nalaman ko.

Sobrang pag-aalala ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ko alam kung okay na ba siya.

"Please po Aling Rosa kung may balita pa po sa kalagayan ni Noah sabihin niyo agad sa akin." pakiusap ko sa kapitbahay namin.

Napayakap na lang sa akin si aling Rosa hindi ko na napigilang umiyak ng umiyak. Wala kasi akong magawa.

NOAH

NAGISING ako na nasa ospital ako. Nadatnan ko ang pinsan kong si Isaac na nasa tabi ko. Pareho kasi kaming dito sa Mindanao nakadestino kaso Zamboanga siya nakadestino at ako sa Lanao Del Sur.

"Kumusta ka bro? Ang akala ko magkikita na kayo ni San Pedro sa langit," natatawang biro nito sa akin.

"Gago! Malayo pa mangyari iyon!" singhal ko sa pinsan kong siraulo. Napangiwi ako ng maramdaman ko ang sakit sa bandang dibdib ko nang gumalaw ako.

"Oh, easy ka lang., kakagaling mo lang sa operasyon naha-highblood ka na."

"Sino naman kasi hindi mahahighblood kung ang mukha mo naman ang bubungad sa paggising ko." Reklamo ko. Naalala ko si Heaven I want to see her. "Para may magawa kang gago ka puntahan mo ang sweetheart kong si Heaven tell her I'm okay" sabi ko sa pinsan ko.

"Tarantado talaga ito utusan ba ako? Sa guwapo at macho kong ito" itinuro pa ang srili nito. Gusto ko sana batukan hindi ko magawa dahil sariwa pa ang operasyon ko sa puso.

Tiningnan ko ito ng masama.

"Sabi ko nga sasabihin ko." sabi nito. 

HEAVEN

Hindi talaga ako mapakali hangga't hindi ko alam ano na ang lalagayan ni Noah.

"Ma'am Heaven, may naghahanap po sa inyong sundalo." bigla akong natayo sa pagkakaupo ko.

"Sino daw po?" tanong ko sa kasama ko dito.

"Cmdr Isaac Dela Costa po Ma'am" bigla akong kinabahan. Kaya pinuntahan ko na si Isaac.

Nakita ko itong nakupo at umiinom ng tubig.

"Isaac!" tawag ko sa kanya.  Napatingin ito sa akin at tumayo ito.

"Hi, Aven," bati nito pero ang lungkot ng mukha niya. 

"Bakit napadalaw ka?" gusting gusto ko ng tanungin si Noah kung ano na ang nangyari sa lalaking iyon. Pero bigla akong natakot.

Tumikhim muna ito bago nagsalita. Napatitig siya sa akin. 

"Aven I am so sorry." napatakip ako sa labi ko. Napaupo ako dahil biglang nanghina ang mga tuhod ko. Nag-init ang sulok ng mga mata ko. Tuluyan na akong napaiyak.