Gepassioneerde Erfenis (18+)

Zeg het!

In gedachten verzonken strijk ik over mijn mooie bolle buik. De geluiden van de paarden gaan als in een roes langs me heen. De zon staat al hoog aan de hemel en probeert mijn huid te warmen door haar stralen langs de bladeren van de appelbomen te laten kruipen.

Maria dwingt mij min of meer iedere dag mijn rust te nemen en vandaag is dat in de appelgaard. Geen straf moet ik eerlijk toegeven. Ik grinnik als ik aan haar denk. Naarmate ik langer zwanger ben, rent ze steeds nerveuzer om me heen en zorgt er voor - nog meer dan ze reeds deed - dat het mij aan niets ontbreekt. Een opgewonden gevoel maakt zich van mij meester als ik aan de man denk, die zich deze eigenschap inmiddels ook eigen heeft gemaakt.

Alsof ik zijn handen weer over mijn gevoelige zwangere lijf voel gaan, sluit ik mijn ogen en probeer krampachtig het bijbehorende beeld uit mijn "systeem" te bannen. Ik kreun zacht als me dit niet lukt. Jeetje, zelfs als hij er niet is, voel ik overduidelijk zijn aanwezigheid om me heen.

Een zachte, mannelijke kuch doet me uit mijn dagdroom ontwaken en zodra ik zijn grote handen masserend op mijn schouders voel, realiseer ik me dat realiteit toch echt niet op kan tegen fantasie. Zacht kreunend onderga ik zijn liefkozing. Wat een heerlijk gevoel is dit. Als hij ophoud en ik mijn ogen open, zit hij reeds naast me op het ligbed.

Vanaf het moment dat hij zich min of meer bij de ontstane situatie had neergelegd, heeft hij de taak van bezorgde vader in spé op zich genomen. Het zou immers ook zijn eerste kind worden, iets dat steeds duidelijker tot hem doorgedrongen is.

"Lig je lekker?" Zijn stem klinkt zacht maar ook ietwat hees. Onderzoekend kijk ik hem aan. "Ja schat, dank je, heel lekker. Hoezo?" Hij haalt slechts zijn schouders op en laat zich naast mij op het bed rollen. "Geen massage nodig?" Teder streelt hij over mijn buik tot hij de welving van mijn borsten aanraakt. "Oliver...." verder dan dat kom ik niet. Mijn gevoelige borsten reageren onmiddellijk als zijn middelvinger langzaam rondjes draait langs mijn tepel en een warme golf van verlangen vult mijn schaamstreek.

"Ik verlang naar de mama van mijn kind" fluistert hij in mijn oor en laat knedend zijn hand mijn borst masseren. Een kreun ontsnapt aan mijn lippen. Krom mijn rug als een krollende kat. Hij lacht tevreden. "Mama heeft ook zin in mij?" Zijn lippen drukken een spoor van zoenen in mijn hals. Zijn hand duwt voorzichtig het kant van mijn BH iets opzij. "Oliver wat als iemand ons hier ziet?" Ik vraag het hem wel, maar eigenlijk kan ik niet wachten weer door hem bevredigt te worden. Het is zo'n al om bekend misverstand, dat zwangere vrouwen geen seks willen. Ik ben er dan ook zeker geen van.

"Dan zijn ze alleen maar jaloers" antwoord hij terwijl hij zijn lichaam opdrukt. Verlangend kijkt hij me aan. Het zonlicht achter hem, zorgt voor een mysterieuze sensuele sfeer. Zijn blik lijkt donkerder dan het normaal al is, iets waarvan hij weet dat het mij opwind. "Ik wil je horen zeggen dat je ook naar mij verlangt" fluistert hij zacht doch dwingend en bukt om mijn tepel tussen zijn lippen te nemen. Als hij er op zuigt, slaak ik een kreetje van genot. "Nee, ik zeg het niet" daag ik hem uit. "Zeker weten?" Zijn hand omklemt ferm mijn borst, knijpt hier in en weer zuigt hij op mijn tepel. Feller echter dit keer. Kreunend sluit ik mijn ogen. Mijn onderlichaam brand inmiddels van verlangen. "Nee" fluister ik hijgend, terwijl ik mijn hand in zijn nek leg. "Ik zeg het niet"

Alsof hij lichtelijk geïrriteerd is, zet hij zijn handen naast mij op het bed en drukt zich op. "Daag me niet uit dame of ik laat je kronkelen onder de appelbomen terwijl iedereen het kan zien." Terwijl ik hem uitdagend aankijk, voel ik zijn vingertoppen tegen mijn kruis drukken. "Zou me niets verbazen als je al heerlijk nat bent" Om mijn lachen in te houden, bijt ik op mijn onderlip. "Nee, het doet me niets" Ik haal mijn wenkbrauw op, maar erg overtuigd is hij niet.

Dan, geheel onverwacht staat hij op van het ligbed en trekt mij aan mijn hand omhoog. "Mee komen jij!" Zijn stem duld geen tegenspraak en heel eerlijk gezegd wil ik dat ook niet. Dwingend maar toch oplettend dat ik niet val, trekt hij me mee richting het huis. Maria is net weg, boodschappen doen, dus om haar hoef ik me geen zorgen te maken.
Bij de trap helpt Oliver me gelukkig galant omhoog, beseffend dat zijn "spelletje" hier te riskant kan zijn. Elkaar uitdagen oké, maar niet ten koste van de veiligheid van de baby.