Utracona i odzyskana miłość.

To nie rozdział, ale coś równie dobrego!!

Atena to moja ulubiona bogini i dlatego chciałam Wam przedstawić jej historię. Napisałam to sama swoimi własnymi słowami i mam nadzieję, że te streszczenia mitów o Atenie wam się spodobają

*ATENA - dziewicza bogini mądrości i wojny słusznej, patronka herosów, wynalazła tkactwo, rydwan i uzdę. Córka Zeusa i Metis. Najczęściej przedstawiana z jasnymi włosami i szarymi oczami. Wyskoczyła z głowy Zeusa, gdy Hermes (według, innej popularniejszej wersji Hefajstos) otworzył ojcu czaszkę i wydostał boginię. Jej ojciec połknął swoją brzemienną kochanką Metis, gdy usłyszał fałszywą przepowiednie od Gai lub Temidy, że najpierw Metis urodzi dziewczynkę, a potem urodzi chłopca, który obali Zeusa. Metis wydała na świat Atenę w brzuchu Zeusa i niestety zmarła. Bogini mądrości bezpiecznie rozwijała się w głowie swojego ojca. Atena przyszła na świat całkowicie uzbrojona. Pierwsza żona Hefajstosa. Miała z nim syna Erichtonisa, a sama z siebie urodziła Dedala. Atrybutami Ateny były: Tarcza (egida), wąż, włócznia ,warsztat tkacki, sowa i drzewo oliwne; posiadała liczne przydomki: Promachos, Pallas, Potnia, Aria, Nike, Polias, Partenos, Ergane, Sowiooka, Higieja, Tritogeneia. Atena, gdy wyskoczyła z głowy Zeusa została wychowywana w Afryce przez córki Trytona : nimfy Trytonidy i dwie śmiertelniczki : Pallas i Triteja. Atena lubiła je wszystkie jednak to z Pallas zaprzyjaźniła się najbliżej. Któregoś dnia kiedy wdały się w przyjacielską walkę ze szczytu Olimpu spojrzał na nie Zeus by zobaczyć jak radzi sobie jego córka. Zaniepokojony zajadłością z jaką walczyły przyjaciółki i przekonany, że Atenie grozi niebezpieczeństwo postanowił interweniować. Zszedł z Olimpu i ochronił Atenę. Wystraszona i zdezorientowana Pallas nie zdążyła się odsunąć przed kontratakiem przyjaciółki, gdyż Atena była przekonana, że ta wykona jakiś ruch. Bogini wojny przebiła Pallas włócznią, a ta umarła . Zrozpaczona Atena spędziła długo nad żałobą przyjaciółki. Na Olimpie postawiła jej posąg naturalnej wielkości : Palladion. Żadnej kobiecie nie wolno było zrobić krzywdy przy tym posągu, a mężczyzną nie wolno było na niego patrzeć pod groźbą śmierci. Rywalizowała z Posejdonem o skrawek lądu : Attykę. Aby zostać patronem miasta obaj musieli wymyślić dar dla ludu Attyki : Posejdon uderzył trójzębem w ziemie i podarował mieszkańcom słone źródło wody, a bogini mądrości podarowała im oliwkę. Lud Attyki i jego król Kekrops z entuzjazmem wybrali Atenę i na jej prośbę wybudowali miasto , które od imienia bogini mądrości nazwano Atenami. Rozgniewany Posejdon zesłał na Attykę potop dopóki Ateńczycy nie zbudowali świątyni ( Erechtejon), w której czcili zarówno jego jak i swoją patronkę. Król Kekrops, dawniej wspaniały przeprowadzający wiele reform król, zgorzkniał, przestał czcić boginie i innych bogów, a nawet spiskował przeciwko swojej patronce. Atena widząc, że nie przemówi swojemu dawnemu sojusznikowi do rozumu pozwoliła swojemu synowi Erichtonisowi obalić Kekropsa i przejąć władzę nad Atenami. Erichtonis ustanowił na cześć matki święto : Pantaneje. Dwójka z dzieci  Kekropsa również miała ciekawe połączenie z Ateną. Dwóm z jego córek Pallas powierzyła opiekę nad Erichtonisem. Zamknęła syna w skrzyni by dać mu nieśmiertelność i przykazała księżniczkom by nie otwierały w skrzyni. Jednakże jedna z nich Herse poszła w ślady ojca i zaczęła nienawidzić boginię mądrości. Zmusiła swoją siostrę Aglauros, bliską przyjaciółkę bogini do złamania rozkazu. Herse inicjatorka zakazu oszalała i rzuciła się z urwiska Rozżalona i zawstydzona zachowaniem ojca i siostry, Aglauros nie winiła przyjaciółki o śmierć siostry. Aglauros była zazdrosna o romans Herse z Hermesem. Wiele lat po śmierci siostry usiłowała jeszcze raz poderwać boga i została przez niego zamieniona w kamień. Istnieje jeszcze jedna ciekawa historia dotycząca Aglauros i Herse. Atena miała ukarać kruki, zabraniając tym zwierzętom zbliżania się do Aten, po tym jak jeden z nich przekazał jej tą zasmucającą wiadomość, dotyczącą szaleństwa córek Kekropsa ( w tej wersji obie dziewczyny ją znienawidziły i zdradziły, a Erichtonis miał być pół-wężem, pół człowiekiem, który tak wystraszył księżniczki,że te ogarnięte szaleństwem rzuciły się z urwiska). Atena przez to zdarzenie nie znosiła kruków, bo uznała, że są zbyt gadatliwe. Atena ze zdziwienia, żalu i smutku na tą wieść upuściła ciężki głaz, który akurat niosła na umocnienia. Zrozumiała bowiem, że jej pierwsi sojusznicy ją zdradzili, co ją mocno przygnębiło, (ja uważam, że ta wersja jest głupia i kompletnie bez sensu, w ogóle mi się nie podoba wolę tamtą dop.autorki) Posejdon , który nienawidził Ateny szukał sposobu by ją obrazić. Zakochał się z wzajemnością w piękniej dziewczynie Meduzie i namówił ją do schadzki w świątyni Ateny. Meduza mimo iż miała wątpliwości uległa czarowi przystojnego boga mórz. Bogini mądrości oburzona świętokradztwem zamieniła Meduzę w potwora, który mógł zamieniać ludzi w kamień. Zniesmaczony Posejdon zostawił Meduzę samotnie nawet jej nie przeprosiwszy. Wiele lat później Atena będąc patronką herosa Perseusza trzymała tarcze z miedzi przed Perseuszem pomagając mu zabić potwora. Promachos pomogła też ściganej przez Posejdona Koronis. Zamieniła dziewczynę we wronę, by ukryć ją przed nim a potem przywróciła Koronis ludzką postać i uczyniła nieśmiertelną. Pallas chciała zostać patronką Trojzeny, ale gdy usłyszała, że Posejdon też ubiega się o to miasto natychmiast się wycofała. Namówiona podstępem przez Posejdona nieświadomie pomogła Herze, Posejdonowi i Apollinowi w obaleniu Zeusa. Atena stała na czatach kiedy pozostali przykuli Zeusa do łóżka w jego sypialni. "Spiskowcy" postanowili, że wszyscy bogowie( jak w demokracji) będą rządzić światem. Kiedy Temida wydostała Zeusa z więzów bóg nieba ukarał zdrajców. Bogini mądrości  było wstyd i była  na siebie  zła, że zdradziła ojca. Mimo iż zdrada  ukochanej córki  zabolała Króla Olimpu, uwierzył w niewinność Ateny i zrozumiał, że  została nieumyślnie wkręcona w cały spisek. Atena wynalazła tkactwo. Któregoś dnia świetna tkaczka Arachne ubliżała bogini i domagała się konkursu tkackiego. Atena wiedziała, że każdy popełnia błędy i chciała dać Arachne drugą szansę i sprawić podstępem by ta ją przeprosiła. Jednakże widząc, że nie przemówi dumnej tkaczce do rozumu postanowiła wziąć udział w zawodach tkackich. Atena pokazała bogów na tkaninie w całej swojej chwale, wspaniałości i dostojeństwie, a Arachne ukazała najgorsze postępki bogów i pokazała ich jako głupich, niemoralnych, dziecinnych , sprawiających problemy. Kiedy Atena sprawiedliwie przyznała remis uparta Arachne nie przestała jej ubliżać. Atena nie wytrzymując z barku pokory dziewczyn zaczęła być ją czółenkiem, a zdenerwowany i spięty tłum zaczął kpić z tkaczki. Atena zrozumiała, że przesadziła i zaczęła upominać wiarołomny tłum. Tymczasem załamana Arachne powiesiła się. Atena nienawidziła samobójstw i mimo głupoty i pychy dziewczyny zamieniła ją w niewielkiego pająka. Od tej pory Atena nie znosi pająków. Bogini nienawidziła ( z wzajemnością) Afrodytę z powodu jej wredności, płytkości, dwulicowości i kapryśności. Kiedy dowiedziała się, że Afrodyta spodziewa się najmłodszego dziecka - Harmonii wraz ze swoim przyjacielem Hefajstosem, (który z tych samych powodów nie przepadał za Afrodytą) przygotowali prezenty dla dziecka . Jednakże były one naznaczone klątwą : Atena utkała piękną szatę, a Hefajstos stworzył cudowny naszyjnik, które przyniosły pecha potomkom Harmonii. Aby oczyścić naszyjnik i szatę z klątwy złożono je w świątyni Ateny w Delfach. Uratowała serce Zagreusa zabitego przez tytanów dzięki czemu bóg mógł odrodzić się jako Iakchos. Atena była jedną z bogów (pozostali to Apollo i Zeus), którzy zorientowali się, że Tantal zabił swojego syna Pelopsa i podał go Olimpijczykom jako potrawkę do jedzenia. Atena namówiła Erynie Megajrę, żeby, ta wraz z siostrami przyjęła w Atenach tytuł Eumenid (Łaskawych). W sprawach wojennych dawała cenne rady królom, dowódcom, żołnierzom i oczywiście swoim sojusznikom (głównie herosom ale nie tylko) i była świetna w walce np. podczas tyfonomachii. Brała czynny udział w gigantomachii i wojnie trojańskiej (szczególnie w tej drugiej). W Rzymie utożsamiana z Minerwą.