MAHKUM

(39)

İdil den.....

Yine günler geçiyor. Ve ben artık ümit etmeyi kestim. Artık birinin gelip beni kurtaracağı düşüncesini silip attım kafamdan. Sadece bebeğimi sağlıkla kucağıma almak istiyorum. Boran birkaç defa doktor çağırdı kontrol için. Herşey normal gözüküyor dedi. Bebeğim her geçen gün dahada gelişiyor. Doktor sekiz aylık oldugunu söyledi. Ben buraya gelmeden önc iki aylıktı. Altı koca altı aydır burdayım. Yanlızım çaresizim. Dertlerimi karnımdaki kızıma anlatıyorum. Ve galiba oda üzüldüğümü anlıyor bazı zamanlarda sert  tekmeler atıyor. Boran bana hamile kıyafetleri getiriyor. Bebek içinde hergün birşeyler getiriyor. Ama bende en ufak bir heycan belirtisi yok. Yani ona göstermiyorum bunu. Korkuyorum onun çocuğunu doğurmaktan. Bazen acaba o gün aldırsa mıydım diye düşünüyorum. Sonra söylediklerimim sacma olduğunu düşünüp pisman oluyorum. Ama yo oda onu  gibi olursa... Bilmiyorum verdiği sancılarında haddi hesabı yok. Eğer doktor cinsiyetinin kız oldugunu söylemese erkek olduğunu düşünücem. Umarım hic birsey korktuğum gibi olmaz. Bu bebek benim özgürlüğüm olur. Pek sanmasamda.  Boran bu seferde onunla tehdit eder beni eminim. Yaptığım tek şey bu odada yiyip içip uyumak. Ne acıklı. Bu mu olacaktı sonum. Babam o nerde? Yok artık o kücük kız yok. Salıncakta salalnan rüzgarın saçlarını savurduğu kız yok. Saçlarıma gelince uzadı yine eskisi gibi. Ama uzun sürmedi uzunluğu. Boran yine kestirdi. Onun istediği gibi biri olacakmısım. Kısa saç istiyormuş bende onun için kestirecekmişim. Ben Ali için uzatmıstım. Şimdi   Boran için kestiriyorum. Ama hayır onun için hiçbirşey yapmıyorum.  O yaptırıyor zorla.Bu onun canını yakıyor farkındayım. Ama umursamıyorum. Ondan artık nefret dahi etmiyorum. Nefretimi bile haketmiyor. Son birkaç gün sürekli Ali giriyor rüyama. Adını haykırarak uyanıyorum. Boran bunu bildiği için sinirlensede ses etmiyor. Nedense ölüm girmiş kalbime bu yüzden Boran dan bana bir defter ve kalem getirmesini istedim. Ne yapacağımı bilmesede almıştı.Kızıma mektup yazmak istedim. Eğerki ben ölürsem o kalırsa herşeyi bilsin istiyorum. Boran ona gerçeği anlatmaz bunu biliyorum. Üstüne ütlük annenle birbirimize aşıktık gibi yalanlar anlatabilir ama ben asla kızıma yalan söylemiyeceğim. Ben babamı çok seviyordum onun uğruna mahkum olmayı seçtim. Peki o ne yaptı? Hiçbirşey arkamda durmadı beni korumadı. Birde yıllar önce anneme ihanet etmiş. Benim kızım herseyi bilsin. Bilsin ki yolunu ona göre çizsin.  Benim gibi babsın8 bir kahramn sanıp uğruna herşeyi göze almasın.

Sevgili kızım Alya.

Sen doğduğunda ben yanında olacak mıyım yada olmayacak mıyım orası bir muamma. Sana bu mektubu iki göz bir odada ayklarımda zincirlerle yazıyorum. Sen şu an karnımda sekiz  aylıksın. Ben sana bu mektubu tüm gercekleri anlatmak için yazıyorum. Sana şöyle anlatayım sen hayata yenilgiyle başladın. Çünkü benim gibi mahkum bir annen ve onu kendine ahkum bırakan bir baban var kızım. Ben Ali ye aşıktım. Amcana lakin baban beni seviyormuş benim babam ifkas eşiğindeyken baban bir gece onun olmam karşılığında babama yani dedene yardım edebileceğini söyledi. Çaresizdim cünkü deden aciz bir adamdı ve intihar etmeye kaltı. Onun ölümüne göz yumamazdım bu yüzden babanın teklifini kabul ettim. Ama o benim hayatımdan çıkmadı. Beni sürekli tehdit etti. Sana bunları uzun uzun anlatıp seni üzmek istemiyorum. Bir müddet sonra sana hamile kaldığımı öğrendim. Başta seni aldırmak istedim bunun için bana kızma lütfen ama yapmadım san kıyamadım. Sen benim bu haytımın en güzel hatsısın aslında hata değil en büyük armağanısın. Keşke tüm hatalar senin kadar güzel olsa. Aslında yaşadıklarım çok uzun ve acıkli ama ben sana kısa bir özet geçmek istedim. Ben babandan kaçtım çünkü onu hiçbir zaman sevmedim. Oda beni bir odaya kapattı ayağıma zincirler bağladı. Nerdeyim zaman nedir mevsim nedir bilmiyorum. Benim cezam zamnmış öyle dedi baban. Dilerim ki burdan kurtulayım ve seni sağlıkla kucağıma alayım. Ama eğerki olmasa yanında olmadığım için beni affet kızım. Bilki annen aciz bir kadın değildir. Sadece caresizlik beni bu duruma soktu. Ve şimdi sana ilk nasihatimi veriyorum güzel kızım. Her ne olursa olsun asla ama asla sevmediğin istemedigin birine kendini teslim etme. Ne bir gecelik ne bie ömürlük. Kendini kimseye mahkum bırakma yavrum umarım bu annenin sana son nasihati olmaz. Ve dilerim ki ben hep senin yanında olur seni korurum. Seni seviyorum kızım. Unutma annen aciz bir kadın değildi. Çaresizdi çaresizlik ve acizlik aynı şey değildir yavrum bunu unutma.