Σε Αγαπώ Ακόμα

12ο κεφάλαιο - Μόνο η αρχή

Η ώρα ήταν έξι το απόγευμα και οι άλλοι κάτω έχουν ακόμα 《συγκέντρωση》

Πολλή ωραία συγκέντρωση με βιντεοπαιχνίδια πίτσες μπύρες και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο

Αφήνω τον υπολογιστή μου στο γραφείο μου αφού έκανα μια εργασία και πάω κάτω να πιο νερό

Μπαίνω μέσα στην κουζίνα και γεμίζω ένα ποτήρι νερό

Καθώς πίνω νιώθω κάποιον πίσω μου και γυρνάω απότομα

"Χει" λέει χαλαρά ο Σωτήρης ο αναπληρωματικός του τερματοφύλακα

"Γεια" λέω ντροπιασμενη και προσπαθώ να κρύψω το σώμα μου πίσω από το μεγάλο πάγκο που μας χωρίζει αφού φοράω μόνο ένα κοντό σορτς και ένα ραντακι από πάνω

Ναι ναι ξέρω

Φεβρουάριος και εγώ με σορτς αλλά χελοου είμαι μέσα στο σπίτι άρα έχουμε τζάκι γκαις

"Τι έγινε Νεφέλη ντρεπόμαστε;" ρωτάει ειρωνικα καθώς με πλησιάζει

Να σας πω την αλήθεια ποτέ δε συμπάθησα τον Σωτήρη

Είναι πιο πεφτουλας και από τον Αχιλλέα

"Πού είναι ο Άρης;" προσπαθώ να αλλάξω θέμα

"Οο μωρό μου μην ανησυχείς δε χρειάζεται να ντρέπεσαι με εμένα και ειδικά με αυτό το σώμα" λέει και πάει να με ακουμπήσει αλλά εγώ πάω πίσω απότομα

"Δεν είμαι μωρό και ειδικά ΣΟΥ"λέω τονίζοντας το 《σου》

"Εύκολα γίνεσαι ξέρεις" συνεχίζει

"Δε μας γαμας λέω εγω;" λέω και πάω να φύγω αλλά με πιάνει από το μπράτσο και με φέρνει κοντά του

"Αυτό σκοπεύω να κάνω" λέει και με χουφτωνει στον κωλο

"Άντε μου και στο διάολο μαλακα" λεω και τον κλοτσαω στο ευαίσθητο του σημείο

Πάω τρεχοντας κάτω να φωνάξω τον Άρη

Ανοίγω την πόρτα και γυρίζουν όλοι να με κοιτάξουν

Οκ καθόλου καλή ιδέα

Από εδώ και πέρα μόνο τα ρουχα της γιαγιάς θα φοράω

"Νεφέλη;"ρωτάω παραξενεμενος ο Άρης

"Ναι εε..."λέω και ξινω αμήχανα το χέρι μου

"Πρέπει να σου πω" λέω και κοιτάζω στιγμιαία τον Λουκ που με κοιτάει  έντονα

"Έγινε κάτι;"λεει και σηκώνεται

"Πάμε έξω καλύτερα" λέω και βγαίνω έξω με τον Άρη να με ακολουθεί

"Όλα οκ;" ρωτάει και με κοιτάει περίεργα