8ο κεφάλαιο - Δεν ήξερες...

1.2K 50 12
                                    

Το τραγούδι δεν κολλάει και πολύ με το κεφάλαιο αλλά αυτό άκουγα όταν το έγραφα

Νεφέλης POV

Πεταρισα τα βλέφαρα μου καθώς με χτυπούσε το φως του ήλιου

Κοίταξα γύρω μου και βρισκόμουν στα πίσω καθίσματα ενός αμαξιού με μια ζακέτα πάνω μου

Τι στο καλο; Πού ειμαι;

Έκατσα καλύτερα στη θέση μου και εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα τα πάντα από εχθές

Τον παραλίγο βιασμό μου

Τον Λουκ που με βοήθησε και οι συγ-

Κάτσε ο Λουκ πού είναι;

Προσπαθησα να βγω από το αμάξι αλλά ήταν κλειδωμένα

Το κινητό μου δεν το έβρισκα πουθενά και είχα αρχίσει να πανικοβάλλομαι

Ξαφνικά ακούω τον χαρακτηριστικό ήχο ξεκλειδωματος του αμαξιού και η πόρτα του οδηγού ανοίγει εμφανίζοντας τον Λουκ

Γυρίζει και με κοιτάει

"Καλημέρα" λέει αδιάφορα

"Καλημέρα" απαντώ κι εγώ

"Παρε" λέει και μου δίνει ένα καφέ

"Ευχαριστώ" απαντώ

"Πού είμαστε;" ρωτάω αυτό που με τρώει τόση ώρα

"Εκεί που είμασταν κι εχτές" απαντάει ειρωνικά

"Ναι κάτι κατάλαβα αλλά που ακριβώς είναι το εκει;" είπα στον ίδιο τονο

"Πωω... Πάντα τόσες πολλές ερωτήσεις  κανεις;" είπε ξεφυσωντας

"Όταν δεν παίρνω τις απαντήσεις που θέλω ναι" είπα πάλι ειρωνικά

Γύρισε μπροστά του κοιτώντας τη θεά στηρίζοντας τα χέρια του στο τιμόνι

"Εκτός πόλης" είπε χαμένος στις σκέψεις του

"Μαλιστα" απάντησα άβολα

Έβαλε μπροστά το αμάξι και άρχισε να οδηγεί

"Πού πάμε;" ρώτησα

"Δεν πάμε.  Πας  σπίτι σου και εγώ στο δικό μου" είπε απότομα

"Μα δε θέλω να παω στο σπίτι μου" είπα με παράπονο στη φωνή μου

"Και εμένα τι με νοιάζει; Σε πάω σπίτι σου και ξεμπερδευω από εσένα" είπα πάλι απότομα

Πραγματικά δεν μπορώ να τον καταλάβω

Εχτές ήταν καλός και γλυκός ενώ τώρα κάφρος και μαλάκας

Σε Αγαπώ Ακόμα Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora