25ο κεφάλαιο - Ναι είναι...

1K 38 5
                                    

8 μέρες ακόμα

"Άντε ρε Κατερίνα εκατό ώρες!" Φώναξα αγανακτισμένη

"Τώρα καλέ! Απλά ήθελα να σιγουρευτώ αν τα πήρα ολα" είπε καθώς κατέβαινε τις σκάλες

"Ναι αλλά μέχρι εσύ να σιγουρευτείς τα αγόρια θα εκραγούν!" Ειπα και την τράβηξα έξω

"Τι ενν-" πήγε να πει αλλά μόλις είδε τα θυμωμένα πρόσωπα των αγοριών σταμάτησε

"Έλα ρε ειπατε να έρθετε?!" Είπε ο Νίκος ειρωνικά

"Συγγνώμη ρε μωρό μου απλά ήθελα να πάρω κάτι τελευταία πράγματα" είπε ναζιάρικα η Κατερίνα

"Ωραία πάμε όμως γιατί θα το χάσουμε το αεροπλάνο έτσι όπως πάμε" είπε η Αθηνά και ανέβηκε στη μηχανή του Ορφέα

Ανεβήκαμε όλοι στις μηχανές μας και αρχίσαμε για το αεροδρόμιο

Μόλις φτάσαμε αφήσαμε τις μηχανές και θα τις περνάμε ξανά στην Ιταλία

Κατεβήκαμε και πήγαμε στην αίθουσα αναμονής

"Όλοι οι επιβάτες της πτήσης 235 να προσέλθουν στον διάδρομο 8 για αναχώρηση" ακούστηκε η φωνή και εμείς σηκώθηκαμε

Μπήκαμε μέσα στο αεροπλάνο και εγώ κάθισα στη θέση μου δίπλα από το παράθυρο και δίπλα μου έκατσε ο Λουκ

Του χαμογέλασα και τον φίλησα στο μάγουλο

Μου χαμογέλασε πονηρά και μου έκλεισε το μάτι

Στριφογυρισα τα μάτια μου περιπαικτικά και γύρισα πάλι μπροστά μου

[...]

Εδώ και μια ώρα είμαστε μέσα στο αεροπλάνο και ο Λουκ μου έχει σπάσει τα νεύρα

Επειδή βαριέται δε με αφήνει εμένα να διαβάσω το βιβλιαράκι μου και συνέχεια με φιλάει ή με δαγκώνει ελαφρά στο λαιμό

Δηλαδή ήμαρτον!

'Έλα που σε χαλάει...'

Σκάσε κι εσυ

'Εε βέβαια όταν λέω την αλήθεια σκάσε!'

Ωχ θεέ μου!

"Έλα ρε μωρό ασε αυτό το πράγμα και κάνε μου λίγη παρεα" είπε με παράπονο

Σε Αγαπώ Ακόμα Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang