Σε Αγαπώ Ακόμα

23ο κεφάλαιο - Έρχομαι...

16 μέρες ακόμα

"Νεφέλη?!" Άκουσα τη φωνή του αλλά δεν είχα το κουράγιο να σηκωθώ

"Νεφέλη?!"

Σε ακούω εδώ είμαι!

Εδώ!

"Αυτή ψάχνεις?!" Άκουσα βήματα να πλησιάζουν και μετά ένιωσα έναν οξυ πόνο στο κεφάλι μου

"Νεφέλη..." άκουσα τη φωνή του να αντηχεί στα αυτιά μου σαν ψίθυρος

Μετά μόνο μαύρο...

4 μέρες πριν

Κατέβηκα τη σκάλα και έκατσα με φορά στον καναπέ

Με κοιτούσε με ένα κενό βλεμμα σαν να περιμένει κάποια αντίδραση αλλά όχι

Όχι τώρα...

Έχε υπομονή αδερφουλη μου

Κάτσε να έρθει και ο άλλος και θα δείτε όλοι σας!

Ακούω το κουδούνι και πετάγομαι από τη θέση μου καθώς τρέχω προς την πόρτα

Το βλεμμα του Άρη από κενό μετατράπηκε σε απορημένο

Θα σου λυθούν όλες οι απορίες τώρα Αρουλη μου

"Τι έγινε?!" ήταν το πρώτο πράγμα που είπε όταν με είδε

"Μέσα. Τώρα." Ειπα με σοβαρό ύφος και πήγε μέσα χωρίς αντίρρηση

"Λουκ?!" Ρώτησε ο Άρης καθώς γύρισε να με κοιτάξει

"Καθίστε και μη μιλάτε" είπα χωρίς να τους αφήσω αλλά περιθώρια

"Λοιπόν... Υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να εξηγηθούν δε νομίζετε;" είπα και τους κοίταξα και τους δύο ταυτόχρονα καθώς καθόμουν απέναντι τους

Ο Λουκ κοίταξε τον Άρη χωρίς να καταλαβαίνει μέχρι που εκείνος κούνησε το κεφάλι του καταφατικά καθώς ψιθύρισε ελαφρά

"Ξέρει..."

Ο Λουκ γουρλωσε τα μάτια του και με κοίταξε κατευθείαν

Χαμογέλασα ειρωνικά και είπα

"Μήπως ήρθε η ώρα να μου πειτε;" είπα και ο Άρης ξεροβηξε