Σε Αγαπώ Ακόμα

14o κεφάλαιο - Μπράβο αγάπη μου...

"Σε παρακαλώ Νεφέλη φαε κάτι" με παρακάλεσε για εκατοστή φορά η Αθηνά αλλά την αγνόησα

Ήμασταν στο νοσοκομείο όλη η παρέα και οι γονείς του Αχιλλέα και περιμέναμε εδώ και δύο ώρες να βγει κάποιος γιατρός από το χειρουργείο και να μας πει κάτι

Αλλά δυστυχώς τίποτα

Ο Λουκ όλη αυτή την ώρα είναι δίπλα μου

Εκείνος με έφερε στο νοσοκομείο εκείνος με παρηγορεί

Ο Άρης δεν ξέρω που είναι τον έχω πάρει τόσα τηλέφωνα του έχω αφήσει τόσα μηνύματα αλλά δεν απαντάει

Έχω αρχίσει να ανησυχώ και για αυτόν τώρα

Μέχρι και η παρέα του Λουκ ειναι εδώ αλλά εκείνος λείπει

"Ρε Νεφέλη δε γίνεται όμως έτσι" είπε αγανακτισμένη η Αθηνά υψώνοντας τον τόνο της φωνής της

"Δωστο σε εμένα" είπε ο Λουκ και εκείνη του έδωσε το τοστ που κρατούσε

"Κεκακι" είπε ο Λουκ αλλά εγώ κοιτούσα μπροστά το κενό

"Κεκακι σε παρακαλώ φα το" είπε και μου το προσφερε

Κοίταξα το τοστ με ένα αηδιασμένο ύφος και απλά το εσπρωξα μακριά μου

Ξεφυσηξε και ειπε

"Πρέπει να φας κάτι" είπε σοβαρός κοιτώντας με ταυτόχρονα με ένα πονεμένο βλέμμα

"Δε θέλω" είπα μονότονα

"Ωραία λοιπόν" είπε και σηκωθηκε και μου πρόσφερε το χέρι του

Τον κοίταξα παραξενεμενη

"Πάμε μια βόλτα να ξεσκασεις" είπε και μου έκανε νόημα να σηκωθώ

"Δε φεύγω από εδω" είπα απόλυτη

"Ή πάμε βόλτα ή τρως το τοστ" είπε και μου έδειξε το τοστ με το χέρι του

Αποκλείεται να φύγω από εδώ θα κάτσω δίπλα στον Αχιλλέα αλλά ούτε θέλω να φάω αυτο το πράγμα

Όμως είναι προτιμότερο να ξεράσω παρά να φύγω

"Το τοστ" είπα και ετεινα το χέρι μου για να μου το δώσει

Μου το έδωσε και χαμογελαστός κάθισε δίπλα μου 

Έτρωγα λίγο λίγο διστακτικά

Εγώ τρελαίνομαι για τοστ

Ποιος δεν το κάνει δηλαδή

Αλλά τώρα νιώθω ότι θα κάνω εμετό αν φάω το οτιδήποτε