Σε Αγαπώ Ακόμα

17ο κεφάλαιο - Μαζί του...

"Ηρέμησε και απλά ασε τους να σου μιλήσουν οκ;" ειπε ο Λουκ και με φίλησε στο μέτωπο

"Εντάξει..." είπα σιγανά και γύρισα να φύγω όμως με έπιασε από το χέρι και με έφερε πάλι κοντά του

"Κάτι ξεχασες" είπε και χαμογέλασε στραβά

Χαμογέλασα και τον φίλησα πεταχτά στο στόμα

"Όχι τόσο γρήγορα κεκακι" είπε και με έπιασε από τη μέση ενώνοντας τα χείλη μας με πάθος

Μμμ γεύση δυόσμου

"Έφαγες τσίχλα;" τον ρώτησα γελώντας

"Με κάτι έπρεπε να ασχολούμαι στα γερμανικά" είπε και εκείνος γελώντας

"Μάλιστα..." είπα και με κοίταξε πονηρά

"Δε φταίω εγω που κάποια άλλη κυρία κάνει γαλλικά" είπε και πλησίασε το πρόσωπο του στο δικό μου

"Ούτε εγώ ομως" είπα και του γύρισα την πλάτη

"Άντε γεια" είπα και άνοιξα την πόρτα

"Καλα..." τον άκουσα να λέει και γέλασα πνιχτα καθώς εκλεινα την πόρτα

"Νεφέλη;" άκουσα τη φωνή του και το γελιο μου κόπηκε

Γύρισα και τον κοίταξα με ένα ψυχρό βλέμμα

"Τι θες;" είπα και άρχισα να ανεβαίνω τις σκάλες

"Νεφέλη σε παρακαλώ κάτσε λίγο να μιλήσουμε" και με έπιασε από το καρπό

Έπιασα το χέρι του και το πέταξα μακρυά μου απότομα

"Μη με αγγίζεις το έπιασες;" είπα απότομα και με κοίταξε με ένα πληγωμένο ύφος

"Τουλάχιστον ασε με να σου μιλήσω" είπε και μου ήρθαν στο μυαλό τα λόγια του Λουκ

Ξεφυσηξα και πήγα και έκατσα στον καναπέ

"Σε ακούω" είπα κοφτά και με κοίταξε με ένα έκπληκτο ύφος

Ήρθε και έκατσε δίπλα μου και απλά μετά με κοιτούσε χωρίς να λέει κάτι

Περίμενα αλλά τίποτα

"Θα πεις ή να φυγω;" είπα και σηκώθηκα

"Όχι όχι θα πω" είπε γρήγορα

"Απλά προσπαθώ να βρω τα σωστά λόγια" είπε και έσκυψε το κεφάλι του

"Άντε όμως έχω κι άλλες δουλειές" είπα και έκατσα ξανά

"Απλά... Ό,τι έκανα... Το έκανα πάνω σε μια στιγμή αδυναμίας... Είχα καιρό να δω τη γυναίκα μου και λύγισα..."
Είπε και πραγματικά το μόνο χρώμα που θα μπορούσε να με χαρακτηρίσει τώρα είναι το κοκκινο