Chapter 40- See you again.

1.5K 63 0
                                    

SORA BLUE POV


"Yes love?" Andito ako ngayon sa mansyon. After na tumawag saakin si Pink sa magandang balita. Agad kong pinuntahan si Jade para ibalita na Buhay si Unnie White.


I don't know yet the details on what happen pero ang alam ko ngayon eh i'm happy. Cause, my sister is alive and kicking.



"Ma-my sa-sabihin ako" nauutal at kabadong sabi ni Love. I can sense her heartbeat fast. Kaya agad ko naman siyang nilapitan at hinawakan ang kamay.


"Hey..wag kang kabahan Love. It's just me" nakangiti kong sabi. bigla naman nawala ang pag katense sakanya at tumayo siya ng maayos.



"Tell me.." nakatingin ako sa mga mata nya at i can see all mix emotions. I don't know but i feel their is something bothering her.



"S-sora..i-i'm..." bigla naman tumunog ang phone ko. Nakita kong tumatawag si Gabby.



"Love, wait lang ha? I'll just answer this call" tumango lang siya bilang sagot at agad ko naman sinagot ang call.



"Hello?" I said



"S-sora..*sniff* s-si Adrian.." umiiyak nyang sabi bigla naman yumukom ang kamao ko. And i hope na walang nangyaring masama.



"What happen to adrian?!" Authoridado kong sabi. Alam kong bakas sa boses ko ang pag ka cold neto. Napatingin ako kay Athena na ngayon ay nakatingin saakin bakas sakanyang mga mata ang pag aalala.





"Hi-his..DEAD..." my body froze. it echoed through my ears..



"His dead"



"His dead"





"His dead"




"No..no gabby..thats not true right?" My voice start trembling. Lumapit naman saakin si Athena para eh comfort ako. I don't want her to see this fragile side of me.


"Sa-sana nga hi-hindi ako nag jo-joke asul..he just did'nt make it" narinig kong malalakas na hagulgol sa kabilang linya.



"I-i'll be there.. in a minute.." i end the call kasi hindi ko na kaya...i felt my tears fall down to my cheeks and hug athena.



Bakit lagi nalang ganito? Bakit ganito lagi ang kapalaran ko? Kailan ko makakamit ang Euphoria? ang sakit sakit... why it always end this way? Anu bang kasalanan ko!?



I want to shout, i want to cry hard in pain. But i can't... i don't know..i felt numb. I want to kill that person.



"S-sora..be strong. I'm always here for you" napangiti naman ako at pinunasan ang luha sa mata ko. Yes, i need to be strong.


Kumalas naman ako sa pag kakayakap sakanya at ngumiti ako genuinely.



"Thank you for being there Love. I don't know want to do pag nawala ka" nakangiti kong sabi. Ngumiti naman siya pabalik.






*****


Andito kami ngayon sa hospital. Tulala ang lahat at walang nag sasalita. We are all just staring through nothing.


Nakatingin naman ako ngayon kay Adrian na wala ng buhay. I can't sense his scent. patuloy parin sa pag iyak si Andrea ganun din sila Jade & snow.


"Gabby" i talk to her through telephathy.



"Yeah?"



"Can you ask them to leave us alone for awhile? I want to Talk to adrian. Kahit alam kong wala na siyang buhay" tinignan ko lang siya at tumango.



"Guys, can we leave Asul alone to adrian?" Napatingin naman sila lahat kay Gab and thats the cue na lalabas na sila. They know me well. I need time & space.


Someone tap my shoulder. I saw Andrea smiling pero hindi umabot sa kanyang mga mata. Tumango lang ako at nung makalabas na silang lahat ay tumayo na ako at lumapit kung saan nakahiga ang bangkay ni Adrian.


Vampire supposed to fade when they are dead. Pero sa case ni Adrian. He did'nt cause that fucking poison turn him into Human..i don't know how that happen pero masasabi kong magaling sila.


Hindi nakayanan ni Adrian ang Poison na yun that turn him into human.


(Play See you again-Wiz Khafila)


"Dude..why did'nt you fight?" I start crying. Ayoko lang talagang umiyak sa harapan ng madaming tao.

Pinunasan ko ang aking luha pero panay parin eto ng tulo.


"We been through alot. I guess, your journey end in here." I'm now holding his Hand. I can feel how cold his body is.


"It hurts seeing you laying on bed and not breathing..dude you're strong man. Come on fight. Come back to life" pinunasan ko ulit ang tumutulong luha ko.


"fuck! I know you hate seeing me crying.. sasabihin mo nanaman saakin 'dude, ba-bakla ka nanaman. Walang algea ang umiiyak' tas tatawa ka." Hikbi kong sabi.



"Come on.. dude..wake up.. Madami pa tayong journey na tatahakin kasama ka.. mag kwe-kwentohan pa tayo oh" umiiyak kong sabi habang pinipilit itayo ang kanyang katawan at patuloy parin ang pag patak ng aking luha.


Ang sakit sakit. Lagi nalang ganito. Lagi nalang namamatayan. Lagi nalang nasasaktan. Kailan ko ba mahahanap ang Euphoria.

pinunasan ko ulit ang aking luha at huminga ng malalim. I need to be strong. Tumingin ulit ako sa katawan ni Adrian na nakaratay.


"It's been a long journey with you My brother..Thank you for being by my side through up's & down. Your my family.. Don't worry when i see you again..mag kwe-kwentohan ulit tayo. I'll tell you what happen in here while your gone when we meet." mapait na ngiti kong sabi habang pinupunasan parin ang aking luha.



"damn.." i laugh while crying. "I look like crazy talking to you while your just laying down without breathing" natatawa kong sabi but my tears just won't stop.



"Thank you brother.. thank you.." i said while crying.






Bigla naman bumukas ang pintuan. Pero hindi ko na pinansin kung sino pumasok dahil alam ko kong sino.


I felt someone hug me at my back.



"H-his..at peace now.." na nginginig nyang sabi. I know it hurts her more.. cause seeing your twin on the bed laying and not breathing hurts the most.



"We need to be strong. Andrea. You need to be strong" i said while not moving. Nakaharap parin ako sa katawan ni adrian.

Kumalas naman siya sa pag yayakap at tumabi saakin.


"I'll make sure they will pay for this" i said habang nakayukom ang aking mga kamao.


"I'll make sure too" i can sense hatred and anger at her voice. Napatingin naman ako kay andrea and i saw her eyes turn into raging red. Ngayon ko lang siya nakitang ganito na punong puno ng galit.


Hinawakan ko naman ang kanyang mga kamay para kumalma and hindi naman ako nabigo.


"It's my responsibility to do that thing Drea" Ngumiti lang siya ng bahagya pero mababasa parin ang galit sakanyang mata.


"I have to go. i need to do something. Ikaw na muna bahala dito" i said and kissed her cheeks. Tumango lang siya bilang sagot. I know she knew kung ano ang gagawin ko.




Pag babayaran nila ang ginawa nila kay Adrian. Buhay kapalit sa isa pang Buhay..

EUPHORIA (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon