GÖZLERİMİ KAPATSAM

<<1. bölüm lise>>

"Merhaba arkadaşlar iyi okumalar"( DÜZENLENDİ)

"MEDYADAKİ SELİN"

***** ****** ****** ******

Gece yine yağmur yağıyordu, uyku tutmamıştı herzamanki gibi , hava almaya ihtiyacım vardı.

Balkona çıktığımda yağmurla karışık rüzgar iliklerime kadar işledi.
O beni baştan çıkaran kokusu müthiþ bir hava katýyordu odama. Ahh oda nee...
Bir çıtırtı duymuştum sanki ağacın kuru dallarına basýlmýþ gibiydi evimiz okadar yakýnki ormana çoðu þey kolaylýkla duyulabiliyor . Buda ben bazen ürkütür þimdi olduðu gibi. Onun ne olduðuna bakmak için balkon kapýsýndan etrafý süzmeye baþladým ama pek bir þeyler görünmüyor gibiydi . Yataða doðru ilerlediðimde tekrar ayný sesi duydum ve bu daha da yakýndan geliyordu . Tekrar oradaya doðru bakmak için yavaþça ve net görebilmek için daha dikkatli bakýyordum
Bir gölge vardı , ağacın arkasına saklanmış hareket ediyordu biraz .
Yüzünü hic net görememiştim ne kadar dikkatli baksamda . Ama birinin olduðuna artýk emindim.

Bu arada kendimden hic bahsetmedim ben Selin, mutlu bir ailenin tek kızıyım, tabi buna mutlu bir aile denebilirse hayatım abim taylan sayesinde hep aksiyonla geçti sürekli karakolda bulduk kendimizi , bunada annem alıştı tabi abimin sucu duvarları boyamak resim yapmayi cok sever onun da boyle farkli hobileri var iste bırakamadığı . Beni zaten hic sormayın..

Karakolda bikac gece abimle yatmışlığım oldu ama baþka seçeneðimiz yoktu, sokak hayvanlarına karşı protesto düzenliyorduk .Siz de biliyorsunuz ki bazı insanlar evlerinin önüne yiyecek koyup hayvanların altınada kutu koyduğunda insanlar ne kadar iyiymiş diyebiliyordunuz bu mutluluk belki bikac saat , belki bikac gün surer oradan bir insan müsvettesi geçer ve o köpeğin yuvasini da bozar yemeginide etraða daðýtýr .En kötüsü de o masun hayvanları döverler diğer yapılanları zaten ağzıma almak istemiyorum.

Çok karşılaşmışızdır böyle insanlarla veya duymuşuzdur belki telefondan öğrenmişiz'dir ve öğrendikten sonra hiçbişey yapmayan bazı insanları bende bu protestoyla bilinçlendirmek neler yapabileceklerini tartışmak için düzenledim .
Annem bunu duydugunda biraz duygulansa da o da üzülüyor haliyle ve her zaman ki gibi Protestoyu bozmak isteyen polisler girer iþin içine ve iþte mutlu son karakolda biter. Bir insan Allahın her günü karakol da olurmu acaba! artık hücreyi açık tutuyorlar, yine mi geldin demeyi boşladılar. Ne yapsınlar onlar da alışmýþ olmalý.
Peki ben ne yapayım o hayvanlar aç ve yuvasız mi kalsınlar?

Sokaktaki her köpeğe yetiþemesemde İzmirde dedemden kalma anneme emanet ettiği satmak için değil kullanmak için verdiği her tarafý yeþillik çevresinde de birçok köpek olan evde yaşıyoruz .

Neyse benim yaşantım böyle her boş zamanımda köpeklere yardım etmek olur, dışarı ciktigimda ise her zaman elimde bir yem poşeti olur köpekleri gördüğümde karnını doyurur oyun oynarız .
aslýnda çoðu zaman günüm bu þekilde geçmez hep bu þekilde geçseydi zaten robot dan bir farkýmýz kalmazdý.

Hafta sonu Saat 13.00 civarı olduğunda arkadaşlarla gider ders çalışırız.
Bu arada ben lise okuyorum sayisal sınıfındayım .
Haftanın bazı günleri not alırız neler yapmamiz gerektiğini bilmeniz için ve geri kalan günlerde çalışmalarımız son hızla devam eder.

Neyse birazda annemden bahsedeyim bize hic içini dökmez bir kötü olay yaşadımı ya kendi çözmeye çalışır yada unutur gider o olayın bize bulasmasindan korkar belki de . Ben hep böyle düşündüm.

..<<<<..

Sabah olmuş ...
Düşüncelerimden sıyrılmam biraz zaman almıştı.
Uyumak istiyordum...
Takii annem perdemi açana kadar. Güneşin parıltısı uykumu almayı başarmıştı bile .