Prologue

37 4 1
                                    

Durmaksızın ağlarken bir çocuk kadar savunmasızdı.

"Beni sen bu hale getirdin. Duydun mu beni hepsi senin suçun."

Kızarmış gözleri beni daha suçlu hissettirirken artık dönüşü yoktu.

***

"Bana yalan söyledin?"

"Üzgünüm , böyle olması gerekiyordu."

"Beni kullandın Luke. Olması gereken bu muydu?"

****

"Lütfen artık ağlama. Sen ağlayınca kendimi kötü hissediyorum."

Histerik bir şekilde gülüp ona sırtımı döndüm. Acıyan gözlerimi kapatarak uykunun bedenimi ele geçirmesine izin verdim.

***

"Ben seni o siktiğimin yerinden kurtardım ve sen bana böyle mi teşekkür ediyorsun? Beni kendi hapishanene kapatarak mı?"

"Burası bir hapishane değil bunu biliyorsun."

"Bildiğim tek şey burada boğulduğum Luke. İzin ver de gideyim lütfen."

"Yapamam bunu biliyorsun."

Gözlerinden tekrar yaşlar süzülürken banyoya giderek kapısını arkadan kilitledi.

Crazy İn Love  // HemmingsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin