•Tajemnicza przygoda• |Zakończone|

Rozdział 2

- Nikola, uciekaj! - krzyknęła a ja przez chwile się zawachałam. Wiedziałam, że Marta sobie poradzi. Szybko wybiegłam z Magic ze stajni. Spojrzałam do tyłu. Ydris za nami nie biegł. Usłyszałam kolejny huk. Przeraziło mnie to. Nie wiedziałam gdzie mam się podziać.
Jechałam i jechałam. Nie widziałam końca. Przyszedł czas na odpoczynek. Znalazłyśmy jakieś miejsce aby rozpalić ognisko i odpocząć. Zsiadłam z Magic. Ale wtedy dostrzegłam coś niepokojącego. Na jej brzuchu pojawiły się jakieś plamy.

- Co to jest? - spytałam zmartwiona. Kompletnie nie wiedziałam co to ma znaczyć. Klacz cicho zarżała. Nie wiedziałam co mam o tym wszystkim myśleć.

- To są ślady Magii. Pochodzą z Pandorii. Tam jest moja właścicielka. Musimy ją znaleźć, proszę. - powiedziała ludzkim głosem. Byłam zdziwiona.

- Ty mówisz?! - spytałam zdziwiona tym co usłyszałam.

- Ydris, on jest sprawcą tych plam. On dał mi zaklęcie abym mówiła. - wyjaśniła choć i tak nic z tego nie zrozumiałam.

- Kiedy? - spytałam.

- Gdy odnajdziemy Lauren, moje plamy znikną. Ale mamy na to określony czas. Ydris, on złożył mi to zaklęcie bo wiedział, że sama sobie z tym nie poradze i umre. Ale nie wiedział, że mówie. Nikola, dzięki tobie będę mogła żyć. Znajdziemy Lauren i wszystko wróci do normy. - powiedziała. Wszystko zaczęło powoli układać się w całość.

- Ile mamy tego czasu? - spytałam.

- Siedem dni, inaczej umrę. - odpowiedziała.

- Nie umrzesz, obiecuje, znajdziemy Lauren. Nie pozwole ci umrzeć, nigdy. - powiedziałam przytulając się do niej. Wiedziałam, że znalezienie Lauren będzie bardzo trudne a zwłaszcza kiedy znajduje się w Pandorii. Było to wręcz niemożliwe. Żeby udać się do Pandorii trzeba byłoby być Jeźdźcem duszy a ja nim nie byłam.

Zaczęło się ściemniać. Obie byłyśmy bardzo zmęczone i szybko zasnęłyśmy. Wszystko dopiero się zaczęło. Siedem dni na uratowanie Lauren i Magic czas start.

***
Hejka, nowy rozdział. Również całkowicie zmieniony.