KELEBEK AVCISI

3. BÖLÜM "AKREP"

İyi okumalar🧡

Moonspell, Anneke Van Giersbergen - Scorpion Flower

3. BÖLÜM "AKREP"
🦋

Senelerdir neden taşıdığımı dahi bilmediğim bir dövme taşıyordum.

Kendi isteğimle yaptırmamıştım, bir anda kendimi o dövmeyi taşırken bulmuştum. Küçük yaşlardaydım, tek hatırladığım gözlerimi açtığımda hiçbir şey hatırlamadığım fakat omurgamda inanılmaz bir acı hissettiğimdi.

Şimdi ise başka birinin daha böyle bir dövme taşıması beni şok etmişti.

Üstelik benim dövmemle tam olarak aynı yerdeydi.

Gözlerim sırtında, iki kanadının arasında duran, tam omurgasının üstündeki dövmede gezindi.

Bu bir akrep dövmesiydi.

Şaşkınlığımı gizleyemezken, kollarına düşen gömleğini geri omuzlarına çekip düğmelerini ilikledi. Yüzünü yeniden bana döndüğünde o da yüzüme yansıyan şaşkınlığı gördü.

"Ne düşünüyorsun?"

Ne düşünmem gerektiğini ben de bilmiyordum. Aklımdan yalnızca tek bir kelime geçiyordu. Neden? Neden onda da böyle bir dövme mevcuttu?

"Neden sende bu dövmeden var?" dedim aklımdakini dillendirerek. Gözlerimdeki karmaşayı görüyor olmalıydı. Fakat şu an saklayamayacak kadar afallamıştım. Eğer bu basit bir tesadüf değilse, sonunun çıkacağı yerlerden korkuyordum.

"Bu dövme bana on bir yaşımdayken yapıldı. Tahmin ediyorum ki sana da öyle?" dediğinde dudaklarım aralandı. Ben ikinci bir şaşkınlık yaşarken, "Değil mi?" diye devam etti.

Yalnızca "Evet." diyebildim. Sırtımdaki dövme kendini hatırlatır gibi sızladı.

"Birkaç doktor geldi, onlar yaptı değil mi?" Kaşlarım hafifçe çatılırken gözlerim etrafta dolaştı.

"Bilmiyorum." Ardından, "Yani hatırlamıyorum." diye düzelttim.

Tek kaşını kaldırarak, "On bir yaşında yaşadığın bir anıyı mı hatırlamıyorsun?" dedi sorgularcasına. "Üstelik acı verici ve travma yaratabilecek bir anıyı?" Yalan söylediğimi düşünüyor olmalıydı fakat gerçekten hatırlamıyordum.

Sabırsız bir nefes verdim. "Hatırlamıyorum. Emin ol şu an yalan söylemeyi düşünmeyecek kadar şaşkınım." Öyleydim. Beni günlerce takip edip, ardından bir plandan bahsedeceğini söyleyip buraya çağırmıştı fakat şimdi aynı yerde, aynı yaşlarda yapılan bir ortak dövmemiz olduğunu söylüyordu.

"Neden yalnızca ikimizde böyle bir dövme var?" Dedim önce davranarak. Sorularıma bir yanıt alamadan sorularına yanıt veremezdim.

Burnundan bir nefes verdi. "Yalnızca ikimizde yok."

Kaşlarımı kaldırarak, "Nasıl yani?" Diye sordum.

Başıyla onaylayarak, "Yani, dövmesi aynı yaşta yaptırılmış olan, ve aynı yerde dövmesi olan birini daha tanıyorum." Dedi.