dream it possible ° [2jae]

-4-

Youngjae

Bu sabah olanların etkisindeyim hala. Facebook'tan da hesabını bulamadım. Hem adını hatırlayamıyordum hem de karşıma çıkan o kadar hesaptan onu bulmak gerçekten çok zordu.

Belki bugün gördüğüm rüya da diğer rüyalarım gibi hep tekrar eden bir rüya olacaktır. Ahh... Umarım seni bulabilirim Im.

Okulun çıkışında biraz kafamı dağıtmak için okulun yanındaki büyük parka gittim. Tam çimenlere yatacağım sırada benden biraz uzakta bi çocuk oturuyordu. Kafası bana dönük bi eli enesindeydi. Yüzünü tam net göremiyordum. Umrumda değilmiş gibi omuzlarımı yukarı aşağı hareket ettirdim.

Kendimi yavaş yavaş çimenlererin üzerine bıraktım. Sadece gökyüzünü izledim. Sanki yüzü göz kapaklarımın ardında gibiydi. Her gözlerimi kapattığımda onu görüyordum. Yüzü iyice beynime kazınmıştı.

Yanıma doğru birinin geldiğini hissettim. Tek gözümü açtığımda tepemde dikilen çocuğu görür görmez bağırdım ve yattığım yerden nasıl kalkacağımı şaşırdım.

Kolumdan tutup kalkmamı sağladı. Dik dik ona bakıyordum yüzü bir yerden tanıdık geliyordu.

"Bu okuldan mısın?" dedi okulu göstererek.

"E-evet. Sen de mi?" hala korktuğumdan olsa gerek titreyerek konuşuyordum. Rezillik......

"Evet. Seçmeli derslerde bir kere yanıma oturmuştun. Sen misin emin olamadım. Saçlarını boyatınca tanımakta zorlandım. Çok yakışmış."

Bir şey diyemedim. Sadece kafamı sallayıp bir yandan da gülümsüyorum. Fazla mı öküzce??

"Teşekkür ederim~"

Kahkasından tanıdım. - Seçmeli derste yanımda otururken hocanın her dediğine kahkaha atıyordu. Pis yalaka :)))).- Teşekkür ederim mi diyemedim? Yoksa o heyecanlandığımı anladı da mı bu kadar çok güldü? Yeni tanıştığım biriyle konuşmak benim için dünyanın en zor şeyi. Gereksiz yere elim ayağım birbirine dolaşıyor. Her neyse.... HMMM SAKİİİNİİİMM.

"Bu arada adım Han Sang Hwan." aynı zamanda elini uzattı.

"Ben de Choi Youngjae." uzattığı eline karşılık sağ elimi uzattım.

"Kaçıncı sınıftaydın. Belki tekrar seni görmeye gelirim."

"2. sınıftayım. Sen?"

"Son sınıfım." dedi gülümseyerek. Sonrasından çalan telefonumu çıkardım cebimden.

"Efendim Hyung."

"Neredesin sen? Gel de bana yemek yap AÇIM. AÇ."

"Bunu bir abi olarak senin bana yapman gerekmez mi?"

"Youngjae ben daha yumurta kıramıyorum..."

"Beceriksiz. Tamam bekle biraz gelirim şimdi."

"Beceriksiz mi? Çabuk ol. Ağzını yırt-" dırdırcı annemden bir farkı yok. Telefonu suratına kapatmak en mantıklı hareket. Eve gidince üstüme oturup beni yastıkla boğacağını bilsem de bunu yapmam lazım. Onunla mı uğraşacağım ben be.

"Neyse o zaman daha sonra görüşürüz. Güle güle." dedi yine gülümseyerek.

"Görüşürüz~" dedim ben de arkasından el sallayarak.

_______

Jaebum

"Bugünüm de bok gibi geçti."

"Yine ne oldu?"

"Rüyamda gördüğüm çocuk tam adını söyleyecekken uyandım."

"Iyy ne kadar iğrenç bi durum bu be."

"AYYYYNEN ÖYLE. Soyadı Choi. Bi tek onu biliyorum."

"Ben de bugün Choi Youngjae diye bi çocukla tanıştım. Gerçi iki üç kere aynı sınıfa denk gelmiştik. Orası ayrı bi konu."

"Bİ DAKİKA. Adı ne demiştin?"

"Choi Youngjae. Rüyana giren çocuğun soyadının Choi olduğunu söyledin o yüzden dedim bakma öyle suratıma hortlak görmüş gibi, korkuyorum."

O olabilir miydi? Olamazdı ki. Sang Hwan' la aynı sınıfa denk geliyorsa bu bizim okulda demek. Eğer bizim okuldaysa onu bir kere de olsa görmüş olmam gerek. E HİÇ GÖRMEDİĞİME GÖRE...

"Ben dışarı çıkıyorum." deyip ceketimi ve ayakkabılarımı da giydikten sonra kafa dağıtmak için kendimi dışarı attım.

_______

Youngjae

"Sen bunları ye. Ben dışarı çıkıyorum."

"Ne? Gel buraya sen de yese- ya da git ben yerim."

Bir süre gözlerimi kısarak Mark Hyung'a baktım sonra iç çekip odama gittim. Üstümü değiştirdikten sonra ayakkabılarımı giyip kulaklığımı da taktığımda artık tamamdım. Kapıyı kapatıp evden çıktım ve Cheonggyecheon'a doğru yol aldım.

.
.
.
.
.

choiyjb🍏
Sizi seviyorum. 💜