Psycho For You

Κεφάλαιο 3

"Με πήρε από το σχολείο ο κ.Jack Williams και μου είπε τι έγινε"

"Πώς μπόρεσες να κάνεις κάτι τόσο απερίσκεπτο και πόσο μάλλον σε μια συμμαθήτρια σου..;"

"Εννοώ τι στο διάολο σκεφτόσουν, μπορείς να μου πεις..;"

"Είμαι πάρα πολύ απογοητευμένος από εσένα Eliza."

"Τι από το  'να αποφεύγεις τους μπελάδες' που σου είπα δεν κατάλαβες..;"

"Ευτυχώς δηλαδή που μας ειδοποίησε" 

Αυτά και άλλα τόσα άκουσα όταν μπήκα σπίτι και είδα ότι οι γονείς μου με κοίταζαν με θυμό και απογοήτευση ταυτόχρονα.

"Μα μπαμπά δεν είναι δίκαιο..! Και εκείνη μου είπε ότι είμαι κακομαθημένη και ζητάω απελπισμένα λίγη σημασία και ότι είμαι αξιολύπητη" Διαμαρτυρήθηκα με παράπονο.

"Ίσως όντως να είναι έτσι..!" Είπε και με άφησε σαστισμένη.

Αυτό πόνεσε.

"Αρκετά Eliza.! Δεν θα κάνω αυτή την συζήτηση μαζί σου άλλο.." Είπε απόλυτα και ήταν σκεπτικός.

"Σε αυτή την περίπτωση, δεν έχω κάτι άλλο να κάνω, πέρα από το να σε τιμωρήσω" Συνέχισε να μιλάει και άφησα ένα μικρό νευρικό γέλιο.

"Μάλιστα. Φυσικά." Μουρμούρισα πικρόχολα και κούνησα το κεφάλι μου πέρα-δώθε.

"Η τιμωρία σου είναι να πας να της ζητήσεις συγνώμη και από την κοπέλα και από τον καθηγητή σου" Είπε επιτακτικά και το δεύτερο το δέχτηκα. Αλλά το πρώτο..;! 

"Δεν μπορεί να μιλάς σοβαρά..! Μπαμπά άκουσες καθόλου αυτά που σου είπα..;!" Αποκρίθηκα με δυνατό τόνο και εκείνος σταύρωσε τα χέρια του στο στέρνο του.

"Τέλος Eliza..! Μίλησα..! Αύριο κιόλας θα γίνει..!" Είπε δίχως να σηκώνει αντίρρηση και ήμουν υπερβολικά άναυδη για να αντιδράσω.

+

Εντόπισα την Emma στο προαύλιο του σχολείου να μιλάει με μια άλλη κοπέλα και ξεφύσησα, σφίγγοντας τις γροθιές μου. Πώς τόλμησε ο πατέρας μου να μου ζητήσει να κάνω κάτι τέτοιο..;!

Προχώρησα προς το μέρος της και την άκουσα να λέει.

"Κατάλαβες..; Μα να μου επιτεθεί έτσι απρόσμενα..; Πολύ μεγάλο θράσος έχει η κοπέλα..!" Μιλούσε σίγουρα για εμένα. 

"Emma, μπορώ να σου μιλήσω λίγο..;" Ρώτησα τάχα με φιλική φωνή και στάθηκα λίγα εκατοστά πιο μακριά. Εκείνη με κοίταξε με απέχθεια.