Κεφάλαιο 5

84 10 0
                                    

~Μερικές μέρες αργότερα~

PsychoGirl
Ξέρεις, νομίζω μου ταιριάζει αυτό που μου έβαλες. 
Νιώθω ότι με αντιπροσωπεύει.


LittleSlut

Τι θες αυτή την φορά..;


PsychoGirl
Ότι και τις προηγούμενες φορές.
Σε περιμένω σπίτι μου.
Μην τολμήσεις να αργήσεις.
Αλλιώς ξέρεις τι θα γίνει...

Στάλθηκε 5:30 μ.μ
Διαβάστηκε 5:31 μ.μ

Έκλεισα το κινητό και το άφησα στο γραφείο μου, κοιτάζοντας το επίμονα. Οι γονείς μου είχαν φύγει από νωρίς, έτσι δεν χρειαζόταν να δώσω εξηγήσεις σχετικά με την Emma.

~

"Και η άσκηση τελειώνει έτσι. Κατάλαβες..;" Είπε η Emma κοιτάζοντας με, με απορία, καθώς ήμασταν καθισμένες πάνω στο κρεβάτι μου και λύναμε διάφορες ασκήσεις μαθηματικών.

"Χμμ..;" Είπα, μη προσέχοντας την καθόλου σε αυτά που μου έλεγε. Το μυαλό μου ήταν αλλού. Βασικά σε κάποιον συγκεκριμένο.

"Έχουμε πολλή δουλειά, μπροστά μας..!" Αναφώνησε και σήκωσε το κεφάλι της ψηλά στο ταβάνι αγανακτησμένη, πέφτοντας προς τα πίσω ξαπλωμένη, ενώ εγώ γέλασα ελαφρώς.

Έπειτα περάσαμε αρκετές βασανιστικές -για εμένα- ώρες, συνεχίζοντας να λύνουμε διάφορες ασκήσεις και η αλήθεια είναι ότι παρόλο τα τεράστια κενά που είχα, τα κατάλαβα για πρώτη φορά.

Η Emma άνοιξε την οθόνη του κινητού της και η ώρα ήταν 9:30 μ.μ. Ακούμπησε τα μαθηματικά με το τετράδιο πάνω στο κρεβάτι και διαπίστωσα ότι μάλλον είχε έρθει η ώρα για να σταματήσουμε.

"Πρέπει να φύγω" Είπε και έβαλε ξανά τα παπούτσια της. Σηκώθηκε όρθια και άρπαξε το δερμάτινο μπουφάν της από την καρέκλα του γραφείου μου, φορώντας το.

"Εντάξει, υποθέτω τα λέμε πάλι αύριο" Είπα και παρέμεινα πάνω στο κρεβάτι με σταυρωμένα τα πόδια μου.

"Ναι. Υποθέτω." Είπε, ωστόσο στον τόνο της φωνής της υπήρχε κάτι διαφορετικό. Κάτι που δεν μπορούσα να αντιληφθώ, αλλά σίγουρα δεν επρόκειτο για καλό.

Άνοιξε την πόρτα του δωματίου μου και έφυγε βιαστικά.

"Emma..!" Είπα όταν πρόσεξα ότι είχε ξεχάσει το κινητό της. Εκείνη λογικά είχε φύγει ήδη. 

Psycho For You Where stories live. Discover now