GAMZELİ ARIZA

22.BÖLÜM

Selammm!!!! Benim için iyi bir bölümle tekrar geldim.

Umarım iyisinizdir.Bölümü okuduktan sonra yorumlarınızı bekliyorum.

 Keyifli Okumalar ;)

_________________

BÖLÜM 22

Deyiş'den

Anlamayan gözlerle Nehir'e bakıyordum.Peri Kızı'n arıyor demişti ama bu peri kızı kimdi? Nehir daha fazla karşımda durmadı ve gözlerini devirip çantasını alıp yanımdan geçti.Daha sonra aklıma gelenle hemen elimde ki kahveleri masaya bıraktım ve peşinden koştum.

"Nehir."diye bağırdım arkasından.Tam kapıdan çıkacakken kolunu tuttum ama tutmamla kendine çekmesi bir oldu ve bana döndü

"ne var?"dedi öfkeyle.

"Bak sandığın gibi bir şey değil."dedim gözlerine bakarken.Sorarcasına bana baktı

"nasıl bir şey Deyiş?Buradan bakınca pek anlayamıyorum da..."dedi bana bakarak ve devam etti

"dur ben söyleyeyim sen önüne gelen her kıza Peri Kızı diyebilecek birisin kendine güvendirip sonra da yarı yolda bırakan."dedi.

"Saçmalıyorsun ben hayatımda sadece bir kişiye Peri Kızı dedim ve sonsuza kadar da sadece ona Peri Kızı diyeceğim."dedim.Duraksayarak gözlerime baktı.

"Söyle o zaman o telefonda ki kız neyin nesiydi?" işte bunu nasıl söyleyeceğimi bilemiyordum açıklayamazdım daha hiçbir şeyi kabul bile etmemişken ona asla söyleyemezdim.

"Bak bunu açıklayamam ama bana güven...lütfen."dedim.Sinirle gözlerime bakıp

"Böyle bir durumda bile beni anlamıyorsun ve her şeyi mahvediyorsun.Deyiş ben senin hakkında hiçbir şey bilmiyorum ama geçmişini az çok tahmin edebiliyorum.Kim bilir kaç kızla sevgili oldun,kaç kızı sevdin...bunlardan sonra bile bana güven diyorsun.Üzgünüm ama bana hiçbir şeyini anlatmazken geçmişini bile bilmezken sana güvenemem."dedi ve arkasını dönüp kapıyı açtı

"Güvenmek için illa geçmişime bakmak zorunda değilsin şu an ki bana bakman yeterli."dedim.Arkası dönükken

"Ben Ukala Prens'e güveniyordum.Benden başka birine Peri Kızı diyen Deyiş'e değil."dedi ve kapıyı çekip gitti.Gözlerimi kapayıp sakinleşmeyi diledim.Hadi bakalım nasıl her şeyi toparlayabileceksin Deyiş.O kız sandığı gibi biri değildi o kız sadece bana yardım etmek istemişti.

Birkaç gün önce;

Daha fazla dayanamayıp kendimi sahile atmıştım.Aklımdan çıkmıyordu hiçbir şeye odaklanamıyordum tek yapabildiğim matematiği bile yapamaz olmuştum sayesinde.Gözleri,tepkileri her şeyi gözümün önündeydi.Bu kız beni iyi etkilemiyordu.Aklıma bana ara sıra diklenmesi gelince kendi kendime güldüm.O çok özel bir kızdı.

Biraz daha ilerledikten sonra bankta ağlayan benim yaşlarımda bir kız gördüm yavaşça ona yaklaştım ve yanına oturdum.

"İyi misin?"dedim cevabını gayet iyi bilirken.Kız irkilip bana baktı ve tekrar önüne dönü

"Berbatım desem."dedi.Gözlerimi ondan çekip denize çevirdim.

"Bu kadar ağlamana ne sebep oldu?"dedim.Kafamı dağıtmam lazımdı belki başka insanların sorunları bana iyi gelirdi.

"İleri derecede platonik bir aşk ve onun asla seni görmemesi karşında aklına gelebilecek her şeyi yapması ve seninse tek yapabildiğin gözyaşlarını içine akıtıp ona gülümsemek.Günden güne daha da kötü olmak ve bir gün karşına sevgilisiyle çıkması ve sevgilisinin senden kat ve kat daha güzel olması ve yıllarca ondan beklediğin cümleleri sadece birkaç dakikada o kıza söylemesi.Sanırım bu halde olmamın en büyük etkileri"dedi kendine acıyarak gülerken.