İyiki Varsın Ayıcık

14. BÖLÜM - ÖZÜR DİLERİM

“Ortak bu kadar dert etme yapmış bir hata işte”

Burnumdan soluyarak gözlerimi devirdim buna aldırmadan gelip yanıma oturdu. Omzuma koyduğu elini sinirle geri ittim.

“Bana sanki masummuşsun gibi davranmayı kes artık Mete ! “ sesimi soğuk tutabilmeyi başarmıştım.

“Bak Burak,geçmiş  gitmiş işte hem de ne kadar önce "

“Evet haklısın geçmiş gitmiş benim haberim yok hiçbir şeyden bunca yıl di mi Mete ? Ha geçen hafta da duymasaydım sizi belki yine cici aile rollerine devam edecektiniz. O lanet adam ..”

“Düzgün konuş ! “

“Ah pardon. Babacığım , önce dostunun sonra ailesinin hayatını çaldı ve sen de bu işte en büyük yardımcısıydın. Şimdi Mete Bey “ dedim ‘Bey’ kelimesine bastırarak

“ Çekil önümden ! “

İtaat ederek kenara çekildi ve sadece arkamdan pişkince “ Cık cık yine yanlış hitap küçük bey “ demekle yetindi.

O sinirle salondan bahçeye açılan cam kapıdan dışarı çıktığımda az kalsın Başak’la çarpışıyorduk.

“Ne arıyorsun kızım sen burada !”

“Benn..Burak..” lafını kestim.

“Ne zaman geldin ?” diye sordum bağırarak.

“Evet istediğin şeyi söylüyorum uzatmadan" dedi gözleri resmen bana meydan okuyordu. “Her şeyi duydum Burak “

Siktir !

Yanımdaki sandalyeye öyle bi tekme savurdum ki Başak yerinden sıçradı . Bu durumda bile gelip bana yaklaşıp omzuma yaslanarak:

“Gel bir anlaşma yapalım “ dedi en yılışık sesiyle.

*************************************

RÜYA’ NIN AĞZINDAN :

Hayret ! Sanırsam uzunca bir süreden sonra ilk defa neşeli uyanıyorum. Ama ne yalan söyleyeyim güzel bir rüyaydı. Gelen mesajla yataktan doğruldum.

Gönderen: "Eylül =)"

"Kankaaaaa çokk mutluyum. Bahadır beni almaya geliyor kahvaltı yapacakmışız oradan okula geçeriz. Kusura bakma dünyanın en tatlı, en güzel kankası ama bugün ekildiniz :D"

Deli kız ya. Normalde okula birlikte giderdik . Ekmişmiş beni şuna bak . Aman mutlu olsun dırdır etmesin de bana yeter de artar bile.  Zaten bir haftadır Bahadır’la o kadar mutlular ki Burak ‘la hala pişmanız daha önce şu çifte kumruların arasını yapmayıp kavgalarına katlandığımız için .

Saate baktım daha vaktim vardı. E bugün mutlu uyanmıştım hakkını vermeliydim di mi? Ağır adımlarla banyoma doğru yürüdüm ve küvetimi karamelli duş jelimle doldurdum. Çok iyi gelmişti , rahatlamıştım.

Hazırlanarak aşağı kata indim . Oya Hanım'a günaydın demek için salona yöneldiğim sırada avuvakatıyla masada oturduğunu fark ettim.

“Sizce de bağlılık için artık ona şirketten pay verme zamanı gelmedi mi Oya Hanım ?”

“Bakın bana bir kere bile 'anne' demedi. Zaten Savaş Bey de sıkıştırıyor sürekli ama bence başka bişey yapmalıyız "

O sırada Oya Hanım kafasını kaldırdı ve beni gördü.

“G-günaydın tatlım" dedi yerinden kalkarak. Beni öptü ve avukatına tanıttı. “İşte bu da benim kızım Rüya" bana her kızım dediğinde içim bir garip oluyordu tamam annemden beni almıştı o büyütmüştü ama sonuçta, annem ölmüştü benim. Başımla selamlamakla yetindim. “Günaydın size ben çıkıyorum" dedim ve ceketimi alarak çıktım aceleyle .