PLATONİK (Yazılıyor...)

6. BÖLÜM

Merhaba sevgili okuyucularım🤗
Sonunda şu uzun bölümü yayımlayabildim :) Gerçekten kusura bakmayın, sizlere uzun bir bölüm yazabilmek için birazcık(!) geç kalmış olabilirim.🙄

Neyse daha fazla gecikmeden bölüme geçelim. Multide platonik' in tanıtım videosu var. Kuzenim çok karışık dedi sinirim bozuldu😒 bari siz beğenin kdkfk.

Neyse biraz uzattım buyurun bölüme geçelim :)

Multimedia: Deniz ERGE (Sarah Mcdaniel)

__

" Deniz senin ablan Su. Baban ile benim boşanma sebebimiz olan ablan."

Başın sıkıştığında, derdin olduğunda koşup konuşmak istediğin zamanlar bir ablaya sahip olmak seni şanslı kılardı. Hep bir ablam olmasını istemiştim küçükken ama imkansız bir şey olduğu için annem ile babamın kayıp bir kızı var mıdır acaba diye hayal kurardım. Bugün o gelecek ve bana abla olacaktı.

Şimdi o hayallerimin gerçek olduğunu öğreniyordum ama ne yapacağımı, nasıl bir tepki vermem gerektiğini hiçbir şekilde bilmiyordum.

"A-ablam mı?"

"Baban ve ben ilk başta görücü usulü olarak evlenmiştik. Babam beni zorla evlendirmişti. O zamanlar babanın bir sevdiği vardı. Çapkındı birazda. Biz evlendiğimiz zaman baban çok düşünceli davranıyordu. Beni üzmeyi hiç istemediğini söylerdi. Bende güvendim ve kısa zaman sonra sevmeye başladım. Ama baban sevdiği ile birlikteydi hâlâ. Evlendiğini söylememişti. Kadın hamile kalınca ona her şeyi söylemiş. Kadın kızmış, yıkmış ama çocuğuna kıyamamış. Doğurmuş ve babana bırakıp gitmiş. Baban o zamanlar Ankara' ya sürekli gidiyordu ama neden olduğunu bilmiyordum. Meğersem kızını orada büyütmek için bir kadın tutmuş ve evi ona bırakmış. Sonra sen doğdun ve baban sürekli değilde arada gitmeye başlamıştı. Aradan yıllar geçtiği zaman sen oraya gitmek istedin. Bende baban ile görüştüm ama Deniz' in orada yaşadığını öğrendim. Çok kızdım bana söylemediği için. Güvenimi kırdığı için. Boşanmak istediğimi söyledim. Karşı çıktı, ama pek etkili olmadı."

Duyduklarım karşısında donup kalmıştım. Ayhan bey vasiyete devam ederken ben hâlâ şoktaydım.

Benim bir ablam vardı!

Sakin ol su ölmeyeceksin.

İç sesime göz devirdim.

"Emre Bey neredeydi? Onu unuttuk."

Emre ne alakaydı? Ah tabi ya! Babam ona da miras bırakmıştır.

"Buradayım."

Salonun kapısından girem Emre' ye döndü bütün gözler.

"Hoşgeldin." diyerek ayağa kalktım.

"Hoşbuldum" diyerek yanıma geldi ve sarıldı.

"Emre Bey tam vaktinde geldiniz. Ben de tam sizin payınızı açıklıyordum."

Emre Ayhan Bey' in konuşmaya başlamasıyla benden ayrılıp tekli koltuğa oturdu. "Sizi dinliyorum Ayhan Bey"

"Biliyorsunuz ki DeSu Holding' in iki farklı şehirde şubeleri bulunmakta. Ankara' daki Su ve Deniz hanıma gittiği için İstanbul' daki Holding ile ilgilenecek kimse kalmıyor. Bu yüzden Faruk Bey; ' oğlum Emre bu işi yapabilecek tek güvendiğim insan, o yüzden İstanbul şubesi ona emanet.' cümlesi ile vasiyette size de yer verdi."