Living In A Crazy World (on-going)

Chapter 10

Ang saya mag-update. Sana basahin niyo pa.. Dali naaaaa ha??? Salamat :D

------------------------------------------------

(Jiro's POV)

(a/n) : naeexcite ba kayo sa POV ni Jiro?? Paka-abangan at pakituloy ang pagbabasa. Sana magustuhan niyo ang POV niya. Miski mahirap para sa akin na gumawa ng POV ng lalaki kasi isa naman akong babae. Thiiiiiiis is iiiiiiit!

Labasan na nga..

At alam niyo ba hindi pa nagri-ring yung bell, nakahanda na yung phone ko. Asa bag ko, syempre. Tinitingnan ko kasi baka magtext si Shaila, eh hindi agad ako maka-reply.

AHAHAHA. Baka akalain niyo......... nevermind

Eh di nga tinext ko siya, nagyakag ako para naman makabawi sa kanya. Kasi kahapon sa bahay nila ako pinatuloy... Eh di ako naman....

Pero, hindi sa bahay namin..

Kagulo kaya sa bahay. Eh di sa labas na lang ilibre yun. Hindi naman siguro choosy yung babaeng yun eh. Yun ang taong talagang swak, di mo alam kung babae ba kumilos o palalaki eh. Naknang.

Andito na ako palabas ng campus namin. Iba kasing school ang pinapasukan namin ni Shaila.. Pero malapit lang naman yung school niya sa school namin.

May mga kabarkada din ako sa school nina Shaila.. Tsaka nasa campus nila ang utol ko. 

Nandito na pala ako sa shade kung saan kami nagkita ni Shaila. Iintayin ko na lang siya, kasi ang text niya kanina ay...

From : Shaila

Pinayagan ako ni mama. Sige, wait mo lang ako. :)

AYAN!! Mabuti naman at hindi niya tinanggihan ang offer ko. Aba. Tatanggi pa siya sa pogi kong ito? Sus naman. >:))

"Oooy!" batok sa akin ni                                                                              Shaila?

"Ano? Hindi mo ineexpect na ako dadating? Luko!" binatukan niya ulit ako. tawa pa siya eh. parang tungek ito... 

ginanituhan ko lang siya >_________> siya naman -_________-""

AHAHAHAHAHAHA. Ang cute! Parang ewan. XD

binatukan ko nga...

"Ano? Eh ikaw nga ineexpect ko. Ayaw mo? Eh di sige!" Lumakad na ako palayo

"oy, teka, teka lang. (humawak siya sa braso ko)  Libre 'to. Di ako tatanggi. Para niloloko lamang. Why so serious?" Pa-english english pa eh.

"Stop speaking in english. Karume!" *laughs* Humagalpak siya ng tawa, ako napatawa na rin. Eh kasi naman. AHAHAHAHAHA :))

"Mas nakakarume pala pag ikaw ang nag-try. Tara! Saan ba tayo?"  Naknang kabayo naman. Sakin pa mas nakakarumi? Totoo ba? Di naman ata eh.

"sasakay pa tayo ng jeep tapos tricycle tapos siguro mga 3 ulit pa noon. Bago tayo makarating sa pupuntahan natin" O_O siguro napapaisip na ito na wag na tumuloy :)) bwahaha

"sa gubat ba tayo pupunta? Keri yan! Basta libre, di ako tatanggi" sabay ngiti ng sobrang laki. Aynako! AHAHAHAHAHA. akala ko 'di na matutuloy eh. XD

"Oy, ano pa ang hinihintay mo dyan? Mahaba pa ang lakbayin natin eh, tara na gutom na ako eh" nauna na palang maglakad itong si takaw. XD

Sumakay kami ng tricycle muna, papunta dun sa sakayan ng jeep tapos mga 10 minutes na nasa jeep kami, eh di nakarating na kami sa babaan ng jeep,

"ilan pang sakay? nag-aapoy na ata pwet ko eh" napangiti naman ako sa reklamador na taong ito. GRABE!!! Sabagay, ganito na din yung nararamdaman ko sa pwet ko. Hanep, dapat pala dinala ko na lang yung kotse ni mommy. Eh kasi naman si Kuya, nauna sa akin. Dapat pala kagabi ko hiniram. Ang hirap tuloy.