KOMPLO:Ölümcül Ada +18

GÖLGE

Asya oldukça sessizdi. Bir şeyler düşünüyordu, bu rahatlatıcıydı çünkü ilimizden birinin mantıklı kararlar alabilmesi gerekiyordu ve benim şuan düşünebilmem imkânsızdı.

Kafam inanılmaz derecede karmakarışıktı.

Bu yaratığın amacı bize zarar vermek mi yoksa çok daha farklı bir şey olabilir miydi?

Tırmandığı ağacın tepesinden bize bakıp öfkeli bir tavırla nefesini verdi, ardından da konuşmaya başlayacağını kasılan boğazından anlamıştım.

"Beni bu yerde rahatsız ettiniz ve beni bir de ölümle mi tehdit ediyorsunuz? İstediğin kadar iyi avcı ol Kaya ormandan bir parçayı yani beni asla yok edemezsin. Ben her yerdeyim. Tepenizden akan şelalede ben varım unutma bunu. Ormandaki hiçbir düzeni değiştirmeye çalışma sakın. Eğer bunu denersen işte o zaman düşman oluruz. Şimdilik burada yaşamanıza izin vereceğim. Görüşmek üzere Kaya ve Asya!"

Konuşurken ses tonu sürekli değişen bu tuhaf insan şimdilik bizim için bir sorun değildi. Aslında içime büyük bir rahatlama gelmişti. Bu siyah adamın kötü biri olmadığına emin gibiydim. Yine de bahsettiği orman düzenini henüz anlayamamış olmam beni az da olsa tedirgin ediyordu.

Gözüme takılıp duran ve sürekli içimi kuşkulandıran izleniyoruz hissinin sebebi bu görünmez adam mıydı yani? Buna cevap vermek çok zor olacaktı. Çünkü bu adam ayağımın dibindeyken bile gözükmez bir haldeydi. Üstelik orada yatma amacı tamamen bizim onu görmemiz içindi. Yani bu gölgeden adamı görebilmemiz için sadece onun buna izin vermesi gerekiyordu. Bize zarar vermediği sürece onunla savaşmayı düşünmüyordum fakat bu gölgenin neyin nesi olduğunu öğrenmem gerekiyordu.

Asya'ya baktım, yaşadığı şoku yeni yeni atlatıyordu.

"Asya sence bu Gölge adam bizim için bir tehlike oluşturuyor mu?"

Asya bir kez nefes alıp gözlerini yavaşça kırptı ve bana baktı.

"Nasıl birisi olduğunu kestiremiyorum fakat bize zarar vermek istemiş olsa bunu yapardı. Aynı zamanda sözleri yalansızdı. Bunu çok iyi anladım. Bu yüzden bizim için tehlike tehdidi bir yana bizde faydası bile olabilir. Baksana Kaya bu adanın içindeki bu ıssız ormanda bilgili bir insanla karşılaştık. Ondan bir şeyler öğrenmemek ahmaklık olur."

Asya elbette haklıydı ama onu nasıl bulacaktık ya da nasıl ikna edecektik?
Cevap basitti aslında. Onun da bize ihtiyacı olacağı bir nokta bulmalıydık.

"Asya aklımda bir fikir var. Bu Gölgeyi bir şekilde takip edelim, neler yaptığını neler yaptığını her şeyi bilelim. İlla ki bize ihtiyacı olan bir nokta buluruz ya da biz yaratırız."

"Kaya bahsettiğimiz kişi görülmeyen birisi."

"Görülmeyebilir ama herkesin bir hatası vardır Asya, herkesin bir zaafı vardır. Bunu yapabiliriz emin ol.'"

Asya daha fazla konuşmak istemedi. Yüzüne tatlı bir tebessüm yerleştirdi. Bu görüntü beni rahatlatmaya yetiyordu.

Konuşmamız bittiğinde yürümeye devam ettik. Yeni bir heyecan karnını iyice açıktırmıştı.

"İz sürmeden önce yemek yememiz gerekiyor Asya."

"Ben de oldukça acıktım Kaya." Gülümsemesi kıkırdamaya dönüşmüştü. Bu haline dayanamıyordum.

Bir kaç sülün daha avladıktan sonra sıra ateş yakıp yemeklerimizi yemeye gelmişti.

Gün çok tuhaf başlamıştı ama neyse ki her şey yolunda sayılırdı. Yani Asya yanımda olduğuna göre sorun yoktu.