...
Zihnimdeki uğultuların beni sürüklediği derin yıkımın altında, kendime gelmeye çalışıyor ama bunu başaramıyorum.
Nerede olduğum hakkında en ufak bir bilgim yokken, hatırladığım tek şey başıma aldığım sert darbe yüzünden zihnimin karanlığa teslim oluşuydu.
İçine düştüğüm karmaşada düşüncelerimin dağılmasına sebep olan şey, ensemde hissettiğim yabancı ama bir o kadar da sıcak olan soluklardı.
"Uyandın mı güzelim?" diye bir soru ilişti dudaklarından.
Ağzından dökülen her bir harfin yoğunluğunu, kulağıma değen dudaklarının dokunuşuyla içime işlercesine hissediyordum.
Tanımadığım bir adamın kollarında,
daha önce yaşamadığım bu tuhaf duygulara, donakalmış bir vaziyette ev sahipliği yapıyorum.
Hareket etmeyi, bir nebze bile olsa ondan uzaklaşabilmeyi istiyorum.
Yaşadığım bu yakınlık durumu yüzünden bedenim kilitlenmiş gibi adeta.
Karşı koyamadığım için kendime içten içe kızıyorum ama elimden bir şey de gelmiyor.
Toparlamaya çalıştığım sesimle;
"Benden ne istiyorsun, buraya nasıl geldim?" diyerek kollarından çıkmaya çalıştım.
Ani çıkışım, işe yaramazken onunla göz göze geldik.
Mavinin en koyu tonuna sahip, o gözler her an alev alacakmış gibi bakıyordu.Elmacık kemiğinin üzerinde taşıdığı yara izi yüzüne korkutucu bir hava katıyordu.
Saçları, umursamazlığından nasibini almış bir şekilde dağınık duruyordu
Nutkum tutulmuş bir şekilde baktığım kişinin, tüm korkutuculuğuna rağmen, duruşundan beklenmeyecek bir şekilde bana şefkatle bakması yaşadığım korkunun daha da artmasına neden oluyordu.
"Sonunda ait olduğun yerdesin, benimlesin meleğim" dedi şefkat içeren ses tonuyla.
Bir kabusun ortasında olmalıyım.
Yoksa yaşadığım bu olay gerçek olmayacak ürkütüyor beni.
Arkadaşlarım ile daha önce geçmediğimiz bir sokağa girmiş ve peşimize adamlar takılmıştı. Onlardan kaçmaya çalıştığımız sırada başıma aldığım darbe sonucu bayılmış olmalıydım.
Ben burada isem arkadaslarım neredeydi?
Onların başına da bir şey gelmiş olamazdı değil mi?
"Ezgi ile Gizem nerede onlara ne yaptın?"
"Onlar için endişe etmene gerek yok.Oldukça iyiler."
"Bizden ne istiyorsun o zaman ruh hastası? Bırak bizi hemen"
"En başından beri olman gerektiği yerdesin.Gölge'nin inindesin.
Ve seni benden almaya çalışanlar
Gölge'nin kızını almaya çalışmak neymiş görecekler"
Söyledikleri ile daha çok şaşırırken öylece durup ona bakmaktan başka bir şey yapamıyordum.
Nasıl bir belaya bulaşmıştım?
Kimdi bu adam, benimle işi neydi?
"15 senedir senin gölgen olup her şeyini izledim.
Senin iyiliğin için, uzaktan korumaya çalıştım hep seni.
Ama onlar yanlış olanı yaptı.
Seni benden alabileceklerini düşünüp, çok ahmakça bir girişimde bulundular.
Onları bu dünyada barındırmayacağımı herkes görececek.
Poyraz Erden'in kim olduğunu hepsi öğrenecek.
Ve sen Güzelim.
Sen sadece bana aitsin.
Bunu bozmaya çalışan herkesin cesedinin üzerinden geçeceğim.
Bunun bedelini bizzat canlarıyla, yaşayarak ödeyecekler."
...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖLGE (SAYE)
Teen Fiction"Aniden şiddetli, büyük bir baskı hissediyorum.Canımı yakan bir şeyler var ve ben, bunun ne olduğunu bilemeyecek kadar küçük bir yaştayım. Ama tüm bedenimle hissettiğim bir şey var ki; bu çok keskin bir acı. Elimde oyuncak bebeğim olması gerekirken...
