"Benim kalbimi bir sarmaşık gibi sarıp gidiyor musun? "
"Ben senin kalbini sarmadım bir sarmaşık gibi sen sardın o kalbi
Bir Yazar hapishane de ki insanların hayatın yazmak için onların arasına karışırsa ve erkek koğuşunda ki sessiz birisi ilgisini...
SelamünAleyküm Yep yeni farklı hikayeyle karşınızdayız : )
Yeni ortağım aşkım elifastepe beraber yazıyoruz Umarım severek okursunuz
Yıldıza Dokunmayı Yorum Yapmayı Unutmayın : ) Bol Bol Yorum Yapın
--------------------------------
Umudunu Kaybetme...Çünkü Hikayen Devam Ediyor... Belki de mutluluğuna çok az kaldı belki yarın senin günün dür..Bilemezsin....
Son cümlelerimi yazıp kapattım defteri kitap olmaya hazırdı.İçimde ki gizli umut hikayem aslında çok güzel umut vericiydi. Ama Farklı bir şeyler yazmak istiyordum Ayağa kalkıp balkona çıktım etrafa baktım uçan kuşlar hafif esen rüzgar. Ece elin omzuma koymasıyla gülerek ona döndüm
"Yazarımız kahve içer mi ?" dedi kahveyi bana uzatarak
"İçerim Tabi teşekkürler"
"Sultan teyzenin kızı hapis den çıkıyor muş bu akşam"
"Kavuştu kızına desene çok merak ediyorum içeride ki insanların hayatı nasıldır onların hayatın kitaba dökmeyi çok isterdim " dedi kahvesinden bir yudum alarak Nefes
"Merak verici ama tehlikeli kız boş ver şu üvey baban rahatsız ediyor mu seni ?"
"Hayır gitsin kızından istesin gelmiş benden istiyor para tehditlerinden bıktım!"
"Sakin başkan yeni bir kurgu için birilerinin arasına karışacak mısın yine ?"
"dur bir dakika birilerinin arasına karışmak hapishanede ki insanların arasına karışsam ?"
"Yuh kız tehlikeli oralar"
"Fazla dizi seyir ediyorsun ya onlarda insan "
"gerçekten başına bir şey gele bilir hem çok zordur Nefes saçmalama"
"gerçekten televizyon izlemeyi bırakmalısın"
Gülerek yanından ayrıldım oturup bilgisayarı bacaklarımın üstüne koyup araştırma yapmaya karar verdim
-------
Tahir ve diğer Mahkumlar yemek sırası için yerlerine geçmişlerdi yanda ki serserilerin sesini duyan Tahir kendine hakim olmaya çalışıyordu "şuna bak konuşmuyor birde neymiş psikolojik sorunları varmış "deyip gülmeye başladıkları an Tahir elinde ki tepsiyi onlara fırlattı
Üstlerine çıkmış yumruklarken polisler onu alıp yine her zaman ki gibi karanlık odaya almışlardı Karanlık korkutucudur ama Tahir bu Karanlığa alışmıştı kalbi o karanlıkta kaybolmuştu kimse bilmiyordu onun hikayesin kimse cesaret edemezdi onun hikayesin öğrenmeye Sadece Allah Bilirdi..Kalbi buzdan daha sertti.
Tahir gözlerini duvara dikti. Korkuyordu Karanlık odada dizlerini kendine çekti çaresiz bir şekilde. Duvara bakmaya devam etti. Gözlerinden hafif hafif yaşlar geliyordu Tahirin.
Hayatı boyunca sevdiği kadının evlendiğinden beri konuşmamış bir adam. O sıra duvara Bakarken Tahir karanlık hücrenin kapısı açıldı. O kafasını kaldırıp baktı sadece
"Tahir Kaleli!" Dedi gardiyan ama Tahir cevap bile vermedi.
"Yemeğin. 2 gün boyunca bu hücrede kalacaksın." Deyip hücrenin kapısını sert bir şekilde kapattı. Tahir önce yemeğe baktı sonra duvara baktı.
Gözlerindeki yaşlar yerlere düşmeye başladı. Ağzından tek bir kelime çıktı. "Tamam." Demek oldu ardından yanında duran yemeği aldı.
Ve yemeye başladı bir yandan ne kadar kötü olursa olsun yaşamak için yemeye devam etti yemek yemeye.
-
Sabah olmuştu ben erkenden uyanmıştım valizimi hazırlıyordum. O kadınların arasına girip onların hayatını kitap haline getirecektim. Kararlıydım. Onların hayatını anlatan bir kitap yazmaya.
Valizimi hazırladıktan sonra yatağımın üzerine koyduğum kıyafetlerimi aldım elime. Ve giymeye başladım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Giyindikten sonra Saçlarımı at kuyruğu yaptım. Ardından derin bir nefes alıp çantamı da alıp valizimi de aldım elime. Ve aşağıya indim herkes kahvaltıdaydı. Üvey babam, annem, üvey ablam Derin, Ve Ece. Hepsi bana baktı özelikle elimdeki valize
Annem çatalını bıçağını bırakıp ellerini bir birine kenetleyip. "Nereye küçük hanım." Dedi ben valizimi yere bıraktım ve derin bir nefes alıp şöyle dedim.
"Ceza Evine." Dediğimde Herkes bana bakmaya başladı.
