4.Bölüm

2.5K 190 51
                                    


Keyifli Okumalar herkese umarim Begenirsiniz Arkadaşlar Yorum Yapmayı Unutmayin lütfen bol yorum yapin lütfen ^^

Arkadaşlar  sanirim kitabimizi begenmediniz;( yorum gelmezse kitabi kaldircaz:((

Sınır +50 oy +50 yorum

---------

"O Kadına dokunursan gebertirim seni!" Dedi. Ben dönüp  ona baktım
O kolumdan  tuttu ben ve lavabodan çıkardı. Kapıya geldik Tahir kapıya vurdu.

"Yaaa Sen konuştun." Dedim o bana baktı ters ters. Bende ona baktım.

"Konuştuğuna göre. Artık Arkadaşız  dimi?" Dedim Tatlı dilim ile o derin bir nefes aldı ben koluna yapıştım.

"Evet Arkadaşız  dimi?" Dedim o bir şey demeden beni kibarca itti. Ben ona baktım. O sıra koğuşun kapısı  açıldı gardiyandı.

"Ne oluyor?"  Dedi ben gardiyana baktım. Sonra gardiyana bir şey diyecekken  eli ağzında  gelen serseriye baktım.

"Noldu sana?"

"Tahir iti vurdu bana!"

Dedi gardiyan Tahire dönüp  kolundan  tuttu. Ben engel oldum

"Onun bir suçu yok! Beni korumak için yaptı."

"Ne!?"

"Bana bu 2 serseri asıldı ve taciz etti. O da beni korumak için vurdu."

"Ola bilir Nefes hanım ama yinede hücre cezası alacak."

Dedi ben Tahire dönüp  baktığımda Gardiyan Tahir"in kolundan tutup götürmeye  çalıştı.

"Yaa bırak!" Diye bağırdım o ise bana baktı sadece sonra beni dinlemeden götürdüler Tahiri bende  peşlerinden  gittim.

------

Tahiri Karanlık hücreye kapatmışlardır. Tahir yine duvarlara bakıyordur Sadece kendini yatağa atar. Ardından bacaklarını  kendine çeker küçük  bir çocuk  gibi. Duvarlara bakmaya devam eder ardından ses geliyordur Nefesin sesi.

"Bakın  onun bir  suçu  yokk! Siz içeride ki sapıkları atsanıza!" Diye bağırıyordu Nefes. Tahir sadece  kapıya baktı.

Sonra Tekrar duvara baktı. Gözlerini de kapatıp uykuya daldı.

-----

Tahiri hücreye kapatmışlardı bende kadınlar  koğuşunda bir oyana bir bu yana dönüp  duruyordum.  Delirmek üzereydim beni korumak istedi sadece. Ama benim yüzümde o karanlık  hücreye girdi.

Delirmek üzereydim sinirle yatağa oturdum. Yanıma da çiçek  abla geldi.

"Ne oldu Nefes kızım?"

"Ne olmadı ki abla yaa benim yüzümde Tahiri Karanlık  hücreye kapattılar."

"Birini mi dövdü yine?"

"Bana asılan adamlara hadlerini bildirdi sadece  bir yumruk attı diye gece karanlık  hücrede kalacak. Keşke her dakika  yanında ola bilsem. Bir dakika" diyerek olduğum yerden kalktım çiçek  abla bana baktı sadece.

"Aklından ne geçiyor  senin nefes kızım." Dedi ben yandan gülerek  bakmaya başladım. Madem hep onun yanında kalmak istiyorum. O vakit bende onun yanında kalırım..

Müdürle konuşacaktım gardiyan kalır yanımda onun hikayesin öğrenecektim. Ve benim yüzümden şuan o karanlık hücrede onun suçu yoktu yoktu... 

"Nefes bak çok tehlikeli biri için erkek koğuşuna geçilir mi ?"

"Bakın Tahir"in hikayesin çok merak ediyorum onu hayata döndürmek istiyorum ve suçsuz yere şuan o hücrede beni kurtardı diye oraya atmanız çok anlamsız"

"Peki gardiyan koyacağız yanına oda akşama çıkar merak etme"

"Teşekkürler" müdürün odasından çıktım Erkek koğuşuna ilerledik gardiyanla içeri girdik Gardiyan Tahir"in yatağın gösterdi gidip oturdum 

"Benim odada kalacaksınız Nefes hanım ha sizde sakin sakin konuşun kızla " çıktıktan sonra defteri çıkardım  adamlara baktım 

"İçlerinde Şeytan yok içlerinde...Pişmanlık var iradesizlik var bilgisizlik var."

Yazdım bir amcanın yanına gittim sevecen bir şekilde karşıladı beni yanına oturdum konuşmaya başladık ne kadar konuştuk bilmiyorum oradaki amcalarla bazılarının hayatı çalınmıştı zamanı çalınmıştı. Suçsuz yere yatmak nasıl bir his korkunç bir histir. 

Kapı açıldı Tahir girdi içeri şaşkınlıkla bana baktı

"Tahir iyi misin ?" hala konuşmadı ve yatağa geçti ya konuşsana be adam

"İlk defa sesini duydum mesela ama istediğim kelimeleri duymadım bak başladım bile kitaba" deyip yanına oturdum 

"Özür dilerim benim yüzümden gittin hücreye"

"Yeter! RAHAT BIRAK BENİ! " dedi korkuyla geri çekildim 

"ya niye böyle davranıyorsun ki ? biraz konuşacağız bak sana da çok iyi gelecek" 

"KALK! " korkuyla ayağa kalktım 

"Vazgeçmem ben Tahir Kaleli görüşeceğiz!" deyip yanından ayrıldım kapıya vurdum gardiyan açtı çıktım

Tahir Yatağa yattı hafif tebessüm etti ama yine kaşların çattı. Aylardır içinde yaşıyordu her şeyi anlatmak kolay mıydı ? 

Adam Hüzünlü. Hüzünlü Şarkılar gibi hüzünlü.Kadın Güzel Güzel anılar gibi güzel.

-Bölüm Sonu-

Umarım severek okumuşsunuz Nasıl ilerliyor sizce Yorumlarınızı bekliyoruz :)

Yıldıza Dokunmayı Yorum Yapmayı Unutmayın 

Görüşürüzz

Sarmaşık |Neftah|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin