Sarmaşık |Neftah|

10.Bölüm

Yıldıza Dokunmayı Yorum Yapmayı Unutmayın Fikirleriniz Önemli

80 OY 70 YORUM

----------------

"Belki bende vardır Ha Tahir Kaleli. Belki o anahtar benim elimdedir." Dediğim an Tahir bana baktı. Hemen ellerini çekti ve olduğu yerden kalktı.

"Hayal kurma! Benim kalbime girmeyi başaramayacaksın." Dedi ben bakmakla yetindim Tahir gitmek istedi ben şöyle dedim.

"Hayal kurmuyorum. Merak etme gerçekleri söylüyorum  Deli Tahir!" Dediğim an bana dönüp  baktı.

"Sen!" Dedi ben gülümseyerek  baktım. Tahir bir şey demeden gitti.

------

Tahir içeri girmişti kendini lavaboya atar. Lavaboda yüzünü  yıkamaya başlar. Derin derin nefesler alıp veriyordur.

"Saf mı bu kız?" Der. Tahir aynada kendisine bakar. Gözlerinden yaşlar geliyordur.

"10 yıl 10 yıldır burada mahkumsun ha Deli Tahir." Dedi Tahir. Ve sonra lavabodan çıkacakken  Nefes karşısında  belirdi.

"Kimdi o kız!?" Dedi Nefes Tahir irkilmiştir.

"Nee!?"

"Kim o kız seni üzen kız kim?"

"Sana ne!"

"Yaa kim!?"

"Bilip ne yapacaksın? Yazar hanım?"

"Onu bir güzel pataklıycam. Sonra bende hapse gireceğim senin yanına. Yada dur. Pataklamasam mı da diri diri derisini mi yüzsem. Yada güzel yüzüne kaynar su mu atsam. Ya da dur. Bir güzel öldürüp  sonra parçalara ayırsam. sence hangisi olsun ben karar veremedim de."

"Psikopat mısun kizum  sen?"

"Heee! Yazarlar da psikopat olur. Tahir bey"

Dedi Nefes Tahir ise yandan gülerek Nefese baktık uzun zaman sonra ilk kez içten gülmeye başlamıştır Tahir. Nefes gözlerini bir dakika kırpmadan Tahiri izliyordur.

-------

Tahire hayran hayran bakıyordum.. o kadar güzel gülüyordu  ki kalbimi deli gibi attırmaya yetiyordu. O kadar saf bir gülüşü  vardi ki. Kalbimde fırtınalar kopmasına neden oluyordu.

"Yaa gülmeyi keser misin?" Dedim o cevap bile veremedi gülmekten. Tahir"in kahkahalarını duyan herkes lavaboya birikmişti. Ben Tahire bakıyordum.

"Tövbe bismillah. Tahir sen gülüyor musun?" Dedi Rüstem amca o cevap bile veremedi. Ardından herkesi fark edince kendini toparladı.

"Ben gülmüyorum!" Dedi ve gitti minnoş bir ses ile demişti. Herkes gitti bende Tahir"in peşinden gittim. Koşarak yanına gidiyordu. Bir an ayağıma  biri çelme taktı Tam bende düşecekken  Tahir belimden tuttu ve ikimiz de aynı anda  Yatağın  üzerine düştük..

Hemen toparlanıp kalkmıştı bende anın etkisiyle kalktım"ben şey defterim dışarıda kalmış onu şey edeyim sende şey et" ne saçmalıyorum ben ?

Havalandırma bitmesine rağmen ben girmemiş volta atıyordum yaşadıkları ağırdı...1 yılı kalmış kaç yıl yatmış bu zindanda acaba...Koğuşa gittim Tahir"in yanına geldim sakalları dikkatimi çekti çok fazlaydı yakışıyordu ama yenilenme zamanı

"Gardiyan tıraş malzemeleri getirin bana"

"Niye?!"

"Sağa ne gardiyan sağa ne!" gardiyan üfleyerek gitti

"Ne yapaysun kızım ya ?!"

"ilk adımı atacaksın aydınlığa " sandalye alıp ortaya koydum Tahir"in elin tutup oturttum

"Asla yazar hanım delirdin mi!"

"Evet "dedim gülerek

"İstemiyorum Nefes!!"

Malzemeler gelmişti ilk önce köpük sıkıp elime Tahir"in sakalına sürdüm 

"Gardiyan bir şey desene!"

"Karışamam ben ona Tahir "

Tıraş etmeye başladım Gözlerin benden ayırmıyordu öyle bir yakınlık vardı ki sesler kesilmişti sadece o ve ben... Gözlerimi ayırıp devam ettim 

Bir süre sonra yüzün yıkadı havlu uzattım"Şimdi çok iyi oldu"dedim gülerek

"Belasın sen bela" dedi sırıtarak 

"Gülmek çok yakıştı..." hemen yüzün düşürdü ve yanımdan ayrıldı neler diyorum ben ya güldüm kendi kendime.Arkasından gittim defterimi masanın üzerinden alıp yatağıma geçtim ve yazmaya başladım. 

"Hayat bitti dediğimiz de başlar aslında"

Nefes uyuya kalmıştı Tahir yerine gelip oturdu Nefesi seyir etti elinde ki defteri kalemi alıp kenara koyup üstün örttü dudağına buse bıraktı"İyi uykular Yazar hanım. Bu sana gitmeden önceki hediyem." Dedi Tahir ve gülümsedi.

----Bölüm Sonu----

Umarım severek okumuşsunuzdur yorumlarınızı eksik etmeyin çok değerli bizim için.

80 OY 70 YORUM

Yıldıza Dokunmayı Yorum yapmayı Unutmayınnnn

Görüşürüzz