Seulgi ve Joohyun, Seulgi'nin odasında yatağın üzerinde oturmuş ayaklarını sallandırıyorlardı. Ellerindeki sütü ilk Seulgi bitirmiş odasına giren annesinin gitmesini bekliyordu. Joohyun'a yan bir bakış attı ve odasının kapısı kapandığında yerinden kalktı ve büyüğünün bakışlarını üstünde hissederek onun kucağına yan bir şekilde oturdu.
Joohyun'da daha rahat oturabilmesi için belinden desteklemiş bacaklarını birbirine daha çok yaklaştırmıştı.
Titreyen göz bebekleriyle karşılaştığında dudaklarına doğru yaklaşan dudaklara baktı. Oldukça yavaş ama cezbediciydi. "Seulgi,Seulgi,Seulgi..." fısıltılarıyla ona ayak uydurup yaklaşırken son fısıltısını da söyleyip dudaklarını yavaşça birleşti.
Tam da onlara yakışacak tarzda yavaş ama daha fazlasına istemelerine neden olacak türden ilerleyen bir öpücüktü. Çok sert hareketler olmasada içini gıdıklıyordu. Seulgi kollarını boynuna dolarken, belinde onu kucağına daha çok yerleşmesini isteyen kollar vardı. Bir bacağını öbür yana atıp bacaklarını büyüğünün beline sardı.
Bu yavaş öpücükten sıyrılıp nefeslerini düzelttiler bir ara daha sonra üstlerini başlarını gözden geçirdiler. Seulgi bir müddet daha Joohyun'un kucağında oturduktan sonra yavaşça ondan sıyrıldı. "Ah, bu muhteşemdi."
Joohyun'un açık pembe dudakları kıvrıldı. "Biliyorum, şimdi eve gitmeliyim. Yarın görüşürüz." deyip o soluk sesi kesildiğilnde küçüğünün dudağına bir öpücük daha bırakarak sanki az önce kızını kucağına almayıp öpmemiş gibi Bayan Kang'a veda etti.
küçük bir yanlışlık oldu 8.bölüm bu.
ve hikaye çok boktan ilerliyor biliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
can i touch,seulrene
Fanfiction❝dudaklarına dokunabilir miyim seulgi?❞ ,kısa hikaye,