Κάνε μου λιγάκι ''χμμμ...''

Κεφάλαιο 36

Εβίτα

Κοιτώντας τον ξένο άντρα να κρατάει στο χέρι του το όπλο το σώμα μου μαρμαρώνει, η ανάσα μου κόβεται κι η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή... με την ιδέα του να πατήσει την σκανδάλη! Μοιάζει αποφασισμένος, με μίσος κοιτά τον Ζήση και φτύνει κάθε του πρόταση καθώς του απευθύνει τον λόγο... πιο πίσω του ένα αμάξι, μέσα αχνοφαίνεται μια κοπέλα η οποία κλαίει, ναι σίγουρα κλαίει και μάλιστα γοερά!

Τι στο καλό συμβαίνει;

Γιατί ζητάει από τον Ζήση να με διώξει;

Τι εννοεί πως η κόρη του δεν είναι παιχνίδι του;

Τα χάνω...

Ο Ζήσης...

Ο Ζήσης μου με άλλη;

Μόλις ο άντρας αποχωρήσει γυρίζει να με κοιτάξει, δεν ξέρω τι να κάνω, δεν ξέρω τι να πράξω... όλα ένα χάος στο μυαλό μου, όλα λάθος!

«Μη με ακουμπάς!» απομακρύνομαι από κοντά του μόλις δω το χέρι του να με πλησιάζει... νιώθω προδομένη.

«Εβίτα, άσε με να σου εξηγήσω! Δεν είναι αυτό που νομίζεις... η Λένα...» δε θέλω να ακούσω τίποτα!

«Μη πεις τίποτα! Δε με ενδιαφέρει...» θέλω να πάω στο σπίτι και να κλάψω.

Γιατί πονάω γαμώτο...

Τον αγαπάω!

«Είσαι μπερδεμένη μωρό μου και έχεις θυμώσει... άσε με να σου εξηγήσω! Όταν σου μιλήσω θα τα καταλάβεις όλα... είναι όλα μα όλα μια παρεξήγηση! Στο ορκίζομαι... ο κυρ Θόδωρος δεν ξέρει τι του γίνεται, έχει μια οπισθοδρομική αντίληψη και...» ξεκινάει να πει, αλλά δε θέλω να ακούσω τίποτα!

Δεν αξίζει...

«Σταμάτα Ζήση! Αρκετά!» απαιτώ με έντονο τόνο και σταματά, με κοιτά στα μάτια και αποφεύγω να το έντονο βλέμμα του «Άσε με ήσυχη... εμείς οι δύο έχουμε τελειώσει!» γυρίζω την πλάτη μου κι αρχίζω να ανεβαίνω το δρομάκι, τα δάκρυα με το ζόρι συγκρατιούνται στα μάτια μου, πασχίζω να μη λυγίσω στη μέση του δρόμου και να αφεθώ στα κλάματα... δε γίνεται όλο αυτό να μου συμβαίνει, δε γίνεται ο Ζήσης να...

Τον ακούω να με ακολουθεί, αρχίζω να τρέχω... γρήγορα για να χωθώ στην ασφάλεια του σπιτιού μου. Κλείνω την πόρτα πίσω μου, την κλειδώνω, κυλάω επάνω της και κλαίω! Κλαίω με την τύχη μου... έναν άντρα αγάπησα με όλο μου το είναι και τελικά βγήκε σαν όλους τους άλλους, μου πούλησε ένα όμορφο παραμύθι, με κορόιδεψε, με εξευτέλισε με τις χειρότερες λέξεις... και τώρα, τώρα μαθαίνω πως έχει και άλλη!