Chapter 4 - Way Back Home

46 0 0
                                    

"Iyo din pati to?" tanong ko sa kanya.

"Oo. Binili ko kahapon."

"Psh. Oo or hinde lang ang hinihingi kong sagot." Pero sa loob-loob ko, 'shet naman o!'. Kakakita ko lang ng Bentley Mulsanne niya nung isang araw tapos ngayon, may panibago nanaman siyang baby?!

"Tss."

"Eh.. mukhang karo naman tong sasakyan mo ngayon. Dapat yun nalang isa yung ginamit mo."

"Mukhang karo ka diyan! Wala ka lang taste! Hindi to karo, isa tong Mayback Landaulet!"

"Ah ganun ba.. sorry ha. Mukha kasing patay yung nagdadrive." I chuckled. He stared.

"Hoy, ano ka ba. Wag ka ngang ganyan! Mamaya mabunggo tayo! Fix your eyes on the road!"

Parang wala siyang narinig. Ang ginawa niya pa eh pinihit yung gear sa '5'.

"Are you nuts?!" Unti-unting binabalot ng kaba ang buong katawan ko. Ano bang trip neto?!

He's slowly stepping on the gas pedal na para bang sinasabi saking "Try me >:)"

"Hoy! Not funny! Kung gusto mong magpakamatay, wag mo kong idamay!"

*VRRRROOOOOOOOOOOOOOMMMMMMM!*

"KYAAAAAAAAAAA!" I'm screamed at the top of my lungs. Fvck! I shouldn't have teased him! Ganito pala to kapag napipikon!

"Hoooyyy! Pleasee!" HE'S LAUGHING LIKE A DEVIL!! JUSKOOO! NAKAKATAKOT! "Bababa na ako! Santissima! Birheng Maria! Iligtas niyo po ako sa baliw na ito!"

Kumapit ako ng mahigpit sa hawakan sa itaas. Shit! WHAT'S WITH THIS GUY!?!

Unti-unti nang bumagal ang sasakyan. Buti nalang at traffic. I think I'm gonna throw up @_@

"HAHAHAHAHAHHAHAHA! Anong itsura yan! HAHAHAHAHA!"

I bit my lower lip. "Argh! SUSUKAAN NA TALAGA KITAAA! LETCHEEEE!"

"HAHAH! Ano ka ba, naka-auto drive kaya!" tinuro niya yung maliit na screen sa baba ng clock ng sasakyan. "See?"

That was a relief. PERO HINDEEEE! HINDEEEEEE! NAKAKAINIS SIYA AT GUSTO KO NA TALAGA SIYANG SUKAAN! LUCKY HIM, NILUNOK KO NALANG!!! (Kadirdir)

"You almost gave me a heart attack, BITCHASS!"

"Stop calling me that, ASSMONKEY!"

"Whatever! So ano? Ganun-ganun nalang? Wala ka bang sasabihin?!"

"Uhm, Homodumbshit?"

"BOPLAKS!" I shouted at him. "Alam mo yung SORRY?! Hindi ka siguro nakikinig tuwing Values time ano?!"

"Tss. Mauna ka muna."

"At bakit naman ako magso-sorry sayo, ABER?!"

"Ikaw kaya nauna! Kung di mo ako inasar, edi hindi ko ginawa yun!"

Umandar na muli ang sasakyan. "Che. Ayoko."

"Magsorry ka na. Dali."

"Ayoko sabi!"

"Ah ganun?!" *vroommm* "JOKE! to naman e! Sorry na! Sorry na sa kotse!" nag-make face ako pagkatalikod ko sakanya.

"Sorry den."

Marunong naman pala tong mag-sorry kahit ganito ka-demonyo ang ugali. Ah basta! Epal parin siya! Kyaaa -____-

"Malapit na tayo. Kumaliwa ka pagdating sa kanto." ginawa naman niya iyon. Pagkaliko namen, natatanaw ko na sina Summer at Sayer sa labas ng bahay nila.

Again ♥Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon