Şîîr'î Alâ

CEZAEVİ

Hayatı bir gece gibi sessiz ve karanlık
Sonsuz bir hikayede kaybolmak
Dört duvar içinde ayrılık
Yıktı beni yarim sensizliğe savrulmak

Kapılar kilitlendi sürgüler çekildi
Ufacık pencere bile kalın demirli
Duvarlar konuşmuyor soğuk sitemli
Cehennem ateşi gibi sıla hasreti

İçimdeki pişmanlık ölümden beter
Bir hata ile yıkıldı tüm hayaller
Saçımı yolsam oturup ağlasam ne yazar
Olmuşa çare yok yarabbi yeter

Mektuplar az gelir oldu artık
Bıktılarmı yoksa unuttularmı beni
Belkide oralar çok karışık
Bir kere gidip gelsem olmazmı cezaevi

Boşver bunlarda geçer dediler
Bilirim geçer ama delerde geçer
Çeken bilir cefasını çekmeyen değil
Gör bak mapus yıllarını alırda gider

Şimdi dizlerinde ağlamak isterdim anam
Görmesin gözyaşlarımı yaralı babam
Söyleme yarime acı çektiğimi
Bir gün mutlaka çıkacağım mapustan

Burnumda tütüyor memleket toprağı
Aklımdan gitmiyor yarin al yanağı
Siyah saçları o güzel gözleri
Anladım ki saraymış baba ocağı

İçtiğim sıcak çay ilaç niyetine
Yiyemiyorum yemek kabul etmiyor mide
Üç pakete çıktı şu zalim sigara
Bakmıyorum aynaya küstüm yüzüme

Sanki ölüm her an yanıbaşımda
Azrail ise gardiyan hemen kapımda
Gözümde yaş kalmadi ki ağlayım
Sabret yüreğim karşı çık zamana

Sizlere bu halim ibret olsun dostlar
Ben hata yaptım siz yapmayın
Özgürlük gibi yok şu dünyada.

Tüm mahkumları ALLAH KURTARSIN