Mevsimlerden hazan mevsimi,
Sararmış yapraklar bir bir dökülüyor.
Gecelerden karanlık bir gece,
Ay doğmamış sanki yıldızlar görünmüyor.
İnsanlardan bir insan,
Feleğin tokatını yemiş yürüyemiyor.
Kuşlardan bir kuş,
Kaybetmiş yuvasını ama bulamıyor.
Sevgililerden bir sevgili,
Karşılıksız sevmiş için için ağlıyor.
Sevgilerden bir sevgi,
Eşine rastlanmamış ama yaşanıyor.
Arılardan bir arı,
Uçmaktan yorulmuş ama balını yapıyor.
Gariplerden bir garib,
Hor görülmüş ve hor görülmeye devam ediyor.
Mezarlardan bir mezar,
Üzerinde "öldüm ama halen onu çok seviyorum" diye yazıyor
Güllerden bir gül,
Yapraklarını dökmüş ama halen kokuyor.
Karıncalardan bir karınca,
Durmadan dinlenmeden ha bire çalışıyor.
Ben hiç biri gibi olamadım.
Ama yüreğim hala çarpıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şîîr'î Alâ
PoesiaArtık sevmiyorum gündüzleri Senin olmadığın günleri ayları yılları Biliyorum sevmiyorsun Senin için şair olan bu yüreği Biliyorum sevmiyorsun artık beni. Ata Çekin. Kapak Tasarımı @ssDemirellss
