My Life and God's Way

Chapter 2

Few months later marami akong naging ka-close isa na doon si Jonathan. Naging seatmate kami ni Jonathan ng bandang 3rd quarter. Nakakatuwa kasi naging close kami and the best part doon ay same church kami and then nag-open up siya sa akin about sa crush niya sa classroom and he feels na mutual feelings sila. I'm happy for him kung ganun.

BUT wait theres more. 

Para maconfirm niya na meron yun he tried na pagselosin yung babae. He asked a favor  from me. 

Jonathan: "Bro, pwede huminge ng favor?"

Janelle: "yes?"

Jonathan: "Pwede mo ba akong ihelp na pagselosin si Rica?"

Janelle: "hmm.. paanong pagselosin? ano gagawin ko?"

Jonathan: " We just need to pretend that something is going on with us"

Janelle: "HUH??!! BAKIT AKO??"

Jonathan: " ikaw lang kasi yung closes friend ko na babae and I know na I can trust you"

Janelle: "Fine Fine. Pero pagnakatingin lang siya and sympre pagnapaamin mo na siya"

Jonathan: "Thanks sooo much bro"

So ayun hindi naman ako makahindi sa kaibigan ko lalo na para sa happiness niya. Math subject na and sympre favorite subject ko. Natapos na ako sa pinapagawa ni Ma'am and tatayo na ako ng biglang tumayo din si Jonathan and sumabay sa akin papunta sa teacher's table habang nakatingin sa akin. Nung nasa may teacher's table kami hinawakan niya yung kamay ko which is kinagulat ko. 

Kaya pala niya bigla ginawa yun kasi nasa likod lang pala namin ang kanyang crush na si Rica. Sympre sinakyan ko yung ginawa niya para naman makatutuhanan. Then I saw Rica's reaction. 

Lunch Break

Janelle: Hoy!! nakakagulat ka naman kanina! 

Jonathan: sorry sorry nagulat din ako ng makita ko siya sa likod natin

Janelle: Pero I think effective siya. I saw her reactions kanina haha

Jonathan: really? what reaction?

Janelle: Confuse, gulat and hindi siya mapakali!

kinikilig naman itong lalakeng ito akala yata niya maloloko niya ako. Whole day sweet sa akin si Jonathan dahil nga sa kasunduan namin. 

This day is something fun and maraming memories na unforgettable na mga kakulitan. Pag-uwi sa bahay bihis, linis ng bahay asikasuhin yung needs ng family and cook dinner and the study. It was tiring when I'm home but I don't have a choice but to serve. Kahit nakakapagod sa bahay lagi ko nalang iniisip everytime na may ginagawa ako is that I'm doing this household chores for God not for my family. Its a reminder to me that when we serve our parents it means we serve God. 

Here on earth we are born to serve others not to be serve. Isa yan sa sabi ni God and isa yan sa lesson na natutunan ko sa life ko and kahit papano sa parents ko. 

-------