Finally, Vacation na ano bang pwedeng gawin ngayong summer?
How about magsummer Job ako? Or maghelp ako sa family business ng parents ko? Or magmusic lesson ako?
Bumababa ako at pumunta sa room ng parents ko and nakita ko na may mga ginagawa sila and it looks like na hindi ako makakasingit.
Maya maya ay tinawag kaming dalawa ni Jovi ng parents namin and bumababa na kami.
(Jovi Gonzales siya ang aking kapatid. Ako ang panganay at siya ang bunso)
Kinausap kami nila mommy and daddy about sa mga gagawin ngayong summer.
First, sympre yung mga gusto kong gawin hindi ko nanaman kasi we need to help sa business nila kasi marami daw nagpabooked sa Lights and sound na business ni daddy at sa Eventing.co na business naman ni mommy.Mommy: okay dahil bakasyon na we are going to be busy and both of you will help.
Daddy: Yes malalako na kayo so kailangan matutunan niyo yung line of work namin
Jovi and Janelle: opo.
Daddy: wala kayong specific position but you will be supervising lahat ng events namin and you will help how to do it.
Yung sa isip ko na "ano puro trabaho na lang ba tayo??"
Pero sympre wala kami magawa kundi sumunod sakanila.
Daddy: sa sunday we will have our flight going to Siargao. Our flight is early morning.
Mommy: kaya bukas ng gabi mag-ayos na kayo ng gamit.
Nagkatingin kami ni Jovi ibigsabihin nun ay "tayo nanaman maghahanda ng gamit nila?"
Umakyat na kami sa room namin.
Jovi: Atsi, tayo nanaman maghahanda ng gamit nila?
Janelle: Parang ganun na nga.
Jovi: tapos pag may nakalimutan lagot nanaman tayo.
Janelle: Ganun talaga shobs.
Jovi: alam mo ba atsi everytime na ayusin natin gamit nila lagi ako kinakabahan kasi baka may nakalimutan tayo tapos magagalit nanaman sila eh.
Janelle: wala pa tayo magagawa sa ngayon eh. Nakakapagod man pero sila pa din kasi nagpapakain sa atin. Parehas lang tayo shobs ng nararamdam.
Yung pakiramdaman namin ng kapatid ko sobrang inis at galit towards sa magulang namin. Kumbaga parang kaming mga yaya hindi anak ang turing sa amin.
Maya maya man naghahanda na kami matulog. Bago man kami matulog nagdevotion kami. Nakakatuwa naman kasi sakto sa nararamdaman namin at sa mga daing namin.
One of the verse ay yung "Honor your mother and father for this the first commandment of God..."
Hays. Galing talaga ni Lord tumiming eh. Kahit papano kumalma kami. Kumalma man kami but the pain and hatred that we have in out hearts never fade away.
Yes, we called ourselves christian but then we can't surrender whats in our heart.
------------------------------------------
Dear Readers,Sorry for delay updates. But thank you for the 10 people who voted and thank you my dearest readers for taking your time to read my story.
God bless you all.
YOU ARE READING
My Life and God's Way
SpiritualThis story tells my whole life. My experiences, pains, heartbreak, problems and happiness. The battle that I have but I overcome with the help of our Father who is in Heaven. Hindi madali ang harapin ang mga heartbreaks, problems and pains pero ang...