twenty one pilots-lovely
junmyeon, kendini sevmek hakkında hiçbir halt bilmiyordu. bu hayatta her şeyi ve herkesi sevebilirdi ama kendini sevmeyi bir türlü beceremezdi. çünkü -aramızda kalsın ama- kim junmyeon, problemlerini çözmek yerine daha çok üzgün şarkılar dinleyip ağlamayı tercih edecek bir tiptir.
bu kadar kötü hissetmeyi nasıl durduracağı hakkında hiçbir fikri yoktu, yine de kendisiyle dalga geçmenin nasıl oluyorsa bu hissi bir nebze hafiflettiğini fark etmişti kısa süre önce. kendinden nefret ederdi ve kendine küfürler edip dururdu. çirkin derdi, aptal derdi, iğrenç olduğunu söylerdi ama ağzından kendi hakkında güzel olan tek bir söz çıkmazdı.
10/b sınıfında kulaklıklarını takıp bir köşeye kıvrılmış çirkin ve üzgün bir çöp tenekesi görürseniz, muhtemelen o kim junmyeon'dur. ve bir sır vereyim size, o kulaklıklarda muhtemelen twenty one pilots'tan lovely çalıyordur.
sevginin insanı iyi hissettirmesi gerektiğini söylerler ama her şeyiyle kusursuz bir insana aşık olmak, junmyeon'a kendini her zamankinden çirkin hissettirmişti. oh sehun, çok güzeldi ve junmyeon'un olup olabileceği her şeyin tersiydi.
yürürken birden durup "hasiktir." dediğini hatırlıyorum kısa boylu çocuğun. "o, çok güzel. hiçbir insanın olamayacağı kadar hem de. hasiktir, bir insan her şeyiyle neden bu kadar güzel olur ki?"
kaşlarını çatıp sertçe yutkunduktan sonra etrafında kimlerin olduğunu önemsemeden aniden bağırmıştı sinirle. "aptal orospu çocuğu seni, niye bu kadar güzelsin?!"
ve bir sır daha vereyim size: bu anlattığım matematikçinin junmyeon'u kulağından tutup disipline götürmesinin hikayesidir aynı zamanda. kadın lafı üstüne alınmış ve bunun hakkında ne hissetmesi gerektiğini bilememiş.
her neyse, işler böyleydi işte. kendinden nefret eden kim junmyeon, ömründe gördüğü en güzel şey olan oh sehun'a fena vurulmuştu ve bunun hakkında yapabileceği hiçbir şey yoktu.
bu muhtemelen böyle sürüp giderdi,
eğer bir gün sehun lafın ortasında ona hayatında duyup duyabileceği en güzel sözleri söylemeseydi.
"üzgün bir çöp tenekesi olabilirsin, hepimiz üzgün çöp tenekeleriyiz. ama çirkin değilsin, hem de hiç."
eh, oh sehun'un kelimelerle arası da pek iyi değildi zaten.
💘💓💘
ne yazıyorum ne saçmalıyorum bilmiyorum ama kendimden nefret ediyorum ve benden nefret eden çok güzel birini sevmek beni her zamankinden daha çok çirkin bir çöp tenekesi gibi hissettirdi ve ben de dedim ki bari bunun hakkında bi şeyler yazayım belki daha iyi hissederim
hissetmedim
belki bi gün hissederim
bu, bana ve benim çok sevdiğim ama kendini sevemeyen birine

ŞİMDİ OKUDUĞUN
çirkin ve üzgün bir çöp tenekesi // hunho
Hayran Kurguher neyse, işler böyleydi işte. kendinden nefret eden kim junmyeon, ömründe gördüğü en güzel şey olan oh sehun'a fena vurulmuştu ve bunun hakkında yapabileceği hiçbir şey yoktu. bu muhtemelen böyle sürüp giderdi, eğer bir gün sehun lafın ortasında o...