Biz öylece sarılmaya devam ederken kapı açıldı ve sessizlik bozuldu. Gelen Murat'tı.
"Gençler aşağıda yemek vardı birbirinizi yemenize gerek yoktu."
Yusuf, Murat'a ölümcül bakışlar atarak odadan çıktı. Tabi ki beni de peşinden sürükledi.
Aşağıya indiğimizde Murat biraz etrafa bakındı.
"Gençler, Sude şu masadaydı ama şu an nerede bilmiyorum."
Sude'yi aradım.
Ama o lanet olası melodi ve titreşim, Sude'nin en son oturduğu masadan başka yerde yankılanmadı.
TELEFONUM BOZUK XPDKDPMDPEMD
