Daha önce gelmediğim bu cafeye geldiğimde Yusuf henüz gelmemişti. Ben de oturmadım ama beklemeye başladım. Neden oturmadım? Çünkü, malım.
"Selam."
Arkamı döndüğümde Yusuf karşımdaydı.
"Im, selam."
"Ee, şey naber?"
"Ah, ya da dur. Bu çok ciddi oldu sanırım."
Başımı salladım.
"Naber gız gollik?"
1-2 dakika öylece bakakaldık birbirimize. Sonra ise bir kahkaha tufanı koptu. Gülmeyi bırakmayı başardığımda cevap verdim.
"İyidir, senden naber yavrum?"
"Yavrum?"
Önce kaşları kalkık imalı bir bakış, arkasından yine kahkaha.
"Ah Beren, bir iki dakika ciddi olalım lütfen."
"Evlendirme dairesinde miyiz amk ne kadar ciddi olabiliriz?"
Ve yine kahkaha attım. Yeter aq.
Ve o da attı. Bokunu çıkarmasak aq.
"Artık oturalım mı?"
"A, evet."
Cam kenarından İstanbul'un o güzel denizine bakan bir masaya oturduk.
Çok tatlı bir ifadeyle "Ne içersin, ya da yersin?" diye sordu.
Seni.
Ay tövbe tövbe.
"Im, sadece limonata."
Garsona seslenip 2 limonata sipariş ettiğinde sessiz bir şekilde beklemeye başladık. Sessizliği bozan ben oldum.
"Kaçıncı sınıfsın, Yusuf?"
"12 oluyorum. Sen?"
"Ben de aynı."
"E, peki bu yaz ne yapıyorsun? Ailenle mi gideceksin tatile?"
"A, hayır. Ailem ve Sude'nin ailesi çoktan gitti. Sude bir kaç kişi ayarlayacak, nereye gideceğimize karar vereceğiz, oradan otel ayarlayacak ve gideceğiz. Yani umarım."
"Ohoo, ölme eşeğim ölme. Biz, yani Muro ve ben bir kaç kişi ayarladık, Antalya'ya gideceğiz. Zaten çok kişi yok. Ben, Murat, Nilay ve Melek. İsterseniz siz de gelin."
"Aslında güzel fikir. Olabilir. Bunu bir de Sude ile konuşayım.''
" Tamam o zaman karar verdiğinizde, ararsınız."
O sırada limonatalarımız geldi. Ve ne yapacağız amk içmeye başladık.
ANKARA'DA ÇOK KAR YAĞIYOR AMK İNŞ TATİL OLUR.
