17.02.2019
P2
Bu sabah, her şeyden habersiz; bomboşbir zihinle uyandım. Ne seni hatırladım; ne yapmam gereken sorunlulukları... Çok güzel bir histi, tüm gün boyunca yatakta kalacağımı sandım. Sonrasında alarm tekrar çaldı; ve kalkmak zorunda kaldım.
Aslında tek yapmak istediğim, yorganın altına girip; bacaklarımı kendime çekmek. Böylece, kendimi güvende tutabilirim.
Beni güvende tutabileceğin halde tutmuyorsan; ben bundan başka ne yapabilirim ki? En iyi beni sen güvende tutarsın. Fakat tutmuyorsun işte.
Nedenini sormayacağım.
Belli ki senin beslediğin hisler benim beslediğim hisler gibi değil.
Keşke hayatında yer alabilseydim. Beni itip çıkartıp durmasan en sağlam yere geçip asla gitmezdim. Seni hep severdim. Yemin ederim, ben seni sevmezsem; kimi severim?
Ellerinden tutar kalbime koyardım. Yanında durur anlattıklarının hepsini kafama not ederdim; gerçi bnnu yapıyorum şu an ama yanında dururdum. Yamacında.
Aslında şu anda da yapıyorum; tek fark içime atıyor olmam.
Fakat ben içime attığımda çok mutsuz oluyorum.
&&
Ah yine saçmalıyorum.
Kimi kandırıyorum ki
O beni hiçbir zaman sevmeyecek.
Gözlerimi farketmeyecek.
Titreyen ellerimi durdurmayacak;
Ve beni asla güvende hissettirmeyecek.
Benimle ilgili en önemli şeyleri bile htırlamıyor ki ben onun en önemsiz şeylerini adım gibi biliyorum.
Ne kadar iyi seversem seveyim; değişmeyecek.
O beni asla sevmeyecek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
everytime we say goodbye
Poezie"Yıldızlar ve sen... Sevdiğim şeylersiniz. Değerli ve önemli. Siz, hep benimle olacak, Ama asla benim olmayacak şeylersiniz." P1'den P2'ye geçiş Ve P2'de kayboluştur, bu kitap. Bu kitabı okudukça zamanla büyüyen bir aşkı görürsünüz. Büyüdükçe küç...
