10.02.2019
P2
Gittiğin yerlerden,
Bastığın topraktan;
Kokladığın kokulardan,
Gördüğün şeylerden,
Birer parça getirebilir misin lütfen?
&&
Teninde hissettiğin güneş,
Yakandan süzen yağmur,
Saçlarını dağıtan yağmur;
Olmak isterdim.
Varlığıma seni alıştırabilmek,
Hislerini değiştirebilmek,
Doğalca dokunabilmek isterdim sana.
&&
En büyük zafım gözlerin,
Doğrudan bakabildiğimden değil,
Kaçamak bakışlarımla,
Baktıktan sonra gözlerimi çektiğim anda,
İçimi kaplayan bir daha bakma isteğidir zâfım.
İşte o duygu benim zâfımdır.
Çünkü bilirim, ben sana baktığımda;
Gözümde yok olur dünya,
Dalıp giderim yokluğuna,
Nefes almak gibidir varlığın,
Oksijensiz bir ortamda çok uzun süre durup,
Açık havaya çıkma isteğimdir.
Fakat çıkışım değil, çıkma isteğimdir.
Çünkü senin varlığın, yokluğunla aynı şeydir.
Benim değilsindir ama varsındır.
Tanrı canını almadıktan sonra, hep var olacaksındır.
Ancak asla benim değil.
&&
Belki de korkutmalı, sana beslediğim bu hisler.
Belki de hayran olunmalı, kurduğum hayaller.
Belki de sevilmeli, korkusuzca ve delice.
Belki de özlemeli, seni ve getirdiğin mayhoş hissi.
&&
Her neyse,
Diyordum ki,
Diyecektim ki;
Normal şartlarda
Varlığın sıkıntı,
Yokluğun sıkıntı.
Fakat sen öyle birisin ki,
Ne varsın, ne yoksun.
O yüzden sanıyorum ki,
Sıkıntıdan ziyade sevincimsin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
everytime we say goodbye
Poesia"Yıldızlar ve sen... Sevdiğim şeylersiniz. Değerli ve önemli. Siz, hep benimle olacak, Ama asla benim olmayacak şeylersiniz." P1'den P2'ye geçiş Ve P2'de kayboluştur, bu kitap. Bu kitabı okudukça zamanla büyüyen bir aşkı görürsünüz. Büyüdükçe küç...
